Malala Yousafzai

Μια μέρα, ένα 11χρονο κορίτσι με το όνομα Malala, αποφάσισε να αλλάξει τον κόσμο. Και τα κατάφερε. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κοριτσιού (ξανα)γνωρίζουμε το κορίτσι-σύμβολο που έγραψε ιστορία.Πόσο δεδομένη είναι για εσένα η εικόνα ενός κοριτσιού που πηγαίνει στο σχολείο; Αμέσως σου έρχεται στο μυαλό ένα μικρό κορίτσι με πλεξούδες, να μπαίνει χαρούμενη στην τάξη του σχολικού κτιρίου και να βγάζει τα βιβλία, τα τετράδια και τα μολύβια της από την πολύχρωμη τσάντα της, έτσι δεν είναι;Για τη Malala Yousafzai, όμως, αυτό δεν ήταν δεδομένο. Δεν ήταν καν πιθανότητα. Στην πόλη της, τη Mingora του βορειοδυτικού Πακιστάν, οι Ταλιμπάν, που κατέλαβαν την εξουσία πριν από μερικά χρόνια, απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο.

Και η Malala αποφάσισε πως αυτή η πραγματικότητα, αυτή η ζωή, δεν ήταν για εκείνη. Ούτε για εκείνη, αλλά ούτε και για τα εκατομμύρια κοριτσιών ανά τον κόσμο που στερούνται το δικαίωμα στη μόρφωση.

Αποφάσισε, λοιπόν, να παλέψει. Στα μόλις 11 της χρόνια άρχισε να γράφει σε blog, όπου περιέγραφε τη σκληρή καθημερινότητα υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν, εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση, ενώ στη συνέχεια ξεκίνησε να δίνει συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα, τόσο της χώρας της, όσο και γειτονικών χωρών, σχετικά με το θέμα που πια είχε γίνει ο δικός της, προσωπικός αγώνας.

«Είδα ένα τρομερό όνειρο χθες, με στρατιωτικά ελικόπτερα και Ταλιμπάν. Έβλεπα τέτοια όνειρα από την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης στο Σουάτ. Φοβόμουν να πάω για μάθημα, γιατί οι Ταλιμπάν είχαν εκδώσει διάταγμα που απαγόρευε σε όλα τα κορίτσια να πηγαίνουν σχολείο. Μόνο 11 μαθητές από τους 27 παρακολούθησαν το μάθημα. Ο αριθμός τους μειώθηκε λόγω του διάταγματος των Ταλιμπάν. Στο δρόμο μου από το σχολείο στο σπίτι άκουσα έναν άντρα να μου λέει 'θα σε σκοτώσω'. Επιτάχυνα τον ρυθμό μου... Ένιωσα ανακούφιση όταν συνειδητοποίησα ότι μιλούσε στο κινητό του και μάλλον απειλούσε κάποιον άλλο».

Απόσπασμα από το blog της Malala, από το κείμενο με τίτλο «Φοβάμαι» - 3 Ιανουαρίου 2009

Κάποια στιγμή, το BBC ενδιαφέρθηκε να εντάξει το blog της στο περιεχόμενό του και σιγά-σιγά, ο αρχικά φοβισμένος ψίθυρος της Malala, άρχισε να γίνεται μια δυνατή φωνή που τρομοκρατούσε τους τρομοκράτες. Η Malala γινόταν γνωστή. Και μετά συνέβη αυτό.

«Την Τρίτη, 9 Οκτωβρίου του 2012, στα δεκαπέντε της χρόνια, η Malala πυροβολήθηκε στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής ενώ επέβαινε στο σχολικό λεωφορείο, και ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι θα επιβιώσει. Ωστόσο, η θαυµατουργή ανάνηψη της Malala την οδήγησε σ' ένα εκπληκτικό ταξίδι από µια µακρινή κοιλάδα του βόρειου Πακιστάν στις αίθουσες του κτιρίου των Ηνωµένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Στα δεκαέξι της, έγινε παγκόσµιο σύµβολο ειρηνικής διαµαρτυρίας και η νεότερη υποψήφια για το Νόµπελ Ειρήνης στην ιστορία του θεσµού.», γράφει το οπισθόφυλλο του αυτοβιογραφικού βιβλίου της, 'Με Λένε Μαλάλα' (αν δεν το έχεις διαβάσει, σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα) και η ιστορία αυτή στ' αλήθεια μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Είναι, όμως, απλά η ζωή που έζησε και ζει, αυτό το κορίτσι από το Πακιστάν που αποφάσισε να αλλάξει τον κόσμο.

Τις ημέρες που η Malala βρισκόταν στο νοσοκομείο, μετά από τον πυροβολισμό, αντί να το βάλει κάτω, έγινε ακόμη πιο δυνατή.«Εκείνη την ημέρα ο λίγος φόβος μου πέθανε και το θάρρος γεννήθηκε», αναφέρει η ίδια σε πολλές ομιλίες της ανά τον πλανήτη.

Στο Λευκό Οίκο, μαζί με την οικογένεια Obama

Το 2014, η Malala πήρε το Νόμπελ ειρήνης. Και μας απέδειξε πως ένα «κορίτσι» μπορεί να καταφέρει τα πάντα, αρκεί να έχει θέληση.

Ακόμα και να αλλάξει τον κόσμο.

*Η Malala Yousafzai δημιούργησε το Ίδρυμα Malala, έναν οργανισμό που μάχεται για να διασφαλίσει στα κορίτσια όλου του κόσμου το θεμελιώδες δικαίωμα στην εκπαίδευση. Εκτός από τις ομιλίες της με παγκόσμιους ηγέτες, η ίδια, μέσω αυτής της πρωτοβουλίας, προσπαθεί να προωθήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για κορίτσια στις αναπτυσσόμενες χώρες.