ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕ

Γράφει η Σοφία Μαυραντζά | Φωτογραφίες: Λευτέρης Παρτσάλης

Στο ίδιο γραφείο συνυπάρχουμε τέσσερις. Τέσσερα κορίτσια διαφορετικά, αλλά και τόσο όμοια μεταξύ τους. Δεν θα βγούμε συχνά παρέα, όμως θα γελάσουμε με τα ίδια αστεία. Δεν θα μοιραστούμε το ίδιο φαγητό, όμως θα μοιραστούμε τα νέα μας με τον καφέ. Και η ώρα του καφέ στο γραφείο είναι ιερή. Γιατί μόλις έχεις βγάλει το μπουφάν σου, έχεις ακουμπήσει στο γραφείο την τσάντα σου, έχεις πατήσει το κουμπί για να ανοίξει ο υπολογιστής και ξέρεις πως πρώτα θα πιάσεις την κούπα του καφέ και μετά το ποντίκι.

Και, όσο και να αγαπάς αυτό που κάνεις, το πρωί μια βοήθεια τη θέλεις. Καφεδάκι, λοιπόν, νεάκια για το προηγούμενο απόγευμα (ή βράδυ) και ύστερα όλα τα άλλα. Τώρα, θα σου πούμε πόσο σημαντικός είναι ο καφές στη ζωή μας. Γιατί αν είχες ένα κοντέρ, που μετρούσε την ανάγκη που νιώθεις για καφέ μέσα στη μέρα, είμαστε σίγουρες πως και για σένα θα χτυπούσε κόκκινο!

Ειρήνη, συνδυάζεις μάθηση και οικονομία! #goodforyou

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που θα σου πουν να μην κοιτάς μακριά για να βρεις την ευτυχία που με τόση αγωνία αναζητάς, διότι οι απλές απολαύσεις της καθημερινότητας, οι μικρές «χρυσές» αυτές στιγμές, είναι εκείνες που έχουν αξία. Κλασικά πράγματα, δηλαδή. Εγώ, λοιπόν, χωρίς καφέ δεν ζω και το πρωί δεν ξυπνώ αν ένα Nescafé Caramel Latte δεν πιω! Τόσο απλά!

Αν, λοιπόν, δεν φτιάξω τον πρωινό καφέ μου, δεν θα σου μιλήσω, γι’ αυτό φροντίζω να μην παραμελώ ποτέ την μικρή μου αυτή απόλαυση (για το καλό σου, φυσικά)! Επειδή περνάω σχεδόν δύο ώρες από τη ζωή μου κάθε μέρα στο τρένο, πριν από λίγο καιρό αποφάσισα ότι είχε έρθει η ώρα να αρχίσω να τις εκμεταλλεύομαι με τον καλύτερο τρόπο. Έκανα, λοιπόν, μια λίστα με τα βιβλία που πάντα ήθελα να διαβάσω αλλά δεν είχα προλάβει και… άρχισα! Κάθε εβδομάδα και νέο βιβλίο, αλλά ο καφές σταθερός. Και επειδή ο καφές έξω κοστίζει πλέον, αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα… χέρια μου και να ετοιμάζω εγώ τον δικό μου καφέ, όπως ακριβώς μου αρέσει: Caramel Latte!

Λίγο πριν φύγω από το σπίτι το πρωί και προτού αποχωρίσω από το γραφείο το απόγευμα, ανοίγω ένα φακελάκι, βράζω λίγο νεράκι, ανακατεύω και έτοιμος ο καφές μου! Τον βάζω σε ένα ωραιότατο paper cup και τον απολαμβάνω, περιμένοντας το τρένο. Κάπως έτσι φτάνω στο γραφείο και επιστρέφω σπιτάκι σε μια κατάσταση… ζεν.

Μίκα με ρέγουλα τη Μόκα!

Δηλώνω λάτρης του καφέ. Τι λάτρης δηλαδή κάτι πολύ παραπάνω. Δεν ζω χωρίς αυτόν. Αγαπιόμαστε. Είναι σχέση ζωής. Με λίγο πιο γλαφυρά λόγια, είναι ο λόγος που δεν θα δήλωνα ποτέ συμμετοχή στο Survivor (που πάτε παιδιά χωρίς καφέ;). Να μην μπορείς να απολαύσεις το καφεδάκι σου για 3 μήνες; Ούτε στον εχθρό μου!

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου, έπεσα πάνω σε ένα μπουφέ απογευματινών σνακ και ροφημάτων. Πλησίασα να επιλέξω και το μάτι μου έπεσε πάνω σε νέες γεύσεις Nescafé. Μμμ, ευκαιρία για δοκιμή... Ένα μοβ φακελάκι «φώναζε» στην κυριολεξία το όνομά μου! Mocha!

Μίκα Mocha-Potato Potato. To κράτησα στο χέρι μου: Καφές συνδιασμένος με μοναδική γεύσης σοκολάτα (*έξαλλα χειροκροτήματα)!

Γιατί δεν το είχα ανακαλύψει εγώ αυτό; Πώς μου ξέφυγε; Ένα αρμονικό καβουρδισμένο χαρμάνι καφέδων Arabica και Robusta με λεπτοαλεσμένους κόκκους καφέ, άψογα συνδυασμένο με την μοναδική γεύση της σοκολάτας...

Πάτησα τα πάτρια εδάφη και στην πρώτη μου επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ προμυθεύτηκα την πρωτόγνωρη γευστική εμπειρία Nescafé.
Η σχέση μου με τον καφέ είναι πλέον πολύ σοβαρή. Αν ήταν status στο Facebook θα ήταν: Ιn a mocha relationship!

Κατερίνα, πώς έχεις ανακαλύψει όλους τους τρόπους για να είσαι ζεν;

Κάποιοι λένε πως δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι αν δεν πιουν τον πρωινό τους καφέ και άλλοι δηλώνουν ότι δεν τον βάζουν στο στόμα τους και αναγκάζονται να υποστούν την κατακραυγή του κόσμου… Δεν ανήκω σε καμία από τις δύο κατηγορίες. Μπορώ να σηκωθώ και να ξεκινήσω να δουλεύω χωρίς να πιω γουλιά. Όλα αυτά μέχρι το μεσημέρι… Μετά το φαγητό εκεί που έχεις «βαρύνει» και πρέπει να επιστρέψεις στο γραφείο σου και να συνεχίσεις με τις υποχρεώσεις που σε περιμένουν, τα πράγματα δυσκολεύουν.

Τότε, ανοίγω το χρυσό κουτάκι του Nescafé Vanilla Latte, που βρίσκεται πάντα στο συρτάρι μου. Σε τρεις κινήσεις με ζεστό νερό και το φακελάκι μου ετοιμάζω το πιο γευστικό ρόφημα. Ναι, γιατί υπάρχουμε και εμείς που δυσκολευόμαστε στα απλά και μπορούμε να αποτύχουμε ακόμα και στα ροφήματα!

Επιστρέφω με την κούπα γεμάτη με τον καφέ με τη βελούδινη κρέμα και το πλούσιο άρωμα βανίλιας που αναδύεται στον χώρο και γίνεται έμπνευση για να συνεχίσω το γράψιμο, με λίγη περισσότερη ενέργεια και ζωντάνια! Για εμένα το σίγουρο είναι πως, τις δύσκολες μέρες μία κούπα Nescafé Vanilla Latte μπορεί να με κάνει να αισθανθώ καλύτερα και, γιατί όχι, να μου φτιάξει τη διάθεση. Το άρωμα βανίλιας μπορεί να σε κάνει λίγο πιο… ζεν! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι το συγκεκριμένο φυτό φημίζεται για τις χαλαρωτικές και αναζωογονητικές του δράσεις!

Σοφία: Και ύστερα οΘεός έπλασε τον Nescafé…

Δεν ξέρω τι λένε τα κορίτσια παραπάνω, δεν με αγγίζει καν. Δεν έχω πιει καφέ, πρακτικά σημαίνει δεν μπορώ να λειτουργήσω. Ο πρωινός καφές είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση του πλανήτη. Μόνο και τύχει να ξεμείνω από καφέ. «Μην του μιλάτε του παιδιού, αφήστε το να κλάψει».

Ξυπνάς λοιπόν, πατάς το κουμπί του βραστήρα (έχεις βάλει νερό από το προηγούμενο βράδυ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ), ανοίγεις ντουλάπι, βγάζεις φακελάκι, ρίχνεις στην κούπα, προσθέτεις το νερό, ανακατεύεις, πίνεις γουλιά. Τώρα, ναι, είσαι άνθρωπος. Νευρικός, αλλά άνθρωπος.

Οκ, θα το παραδεχτώ, είμαι νευρική. Δεν με κάνει ο καφές (επίσης ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ). Έχω γεννηθεί με νεύρα. Σπίτι μου, το πρωί πίνω έναν Nescafé Cappuccino Δυνατό και τα νεύρα μου (βασικά) καλμάρουν. Μετά στο γραφείο, πίνω έναν Cappuccino που τον φτιάχνω τόσο πετυχημένα που κατά καιρούς έχω δεχθεί παραγγελίες (αλλά δεν ήρθα εδώ για να σας φτιάχνω τους καφέδες, ΕΝΤΑΞΕΙ;;;). Αν νιώσω την ανάγκη να πιω και τρίτο καφέ μέσα στη μέρα, θα πιω έναν Nescafé Cappuccino Decaf. "Ντεκαφεϊνέ να πίνεις παιδάκι μου" είπε η μανούλα μου, που έχει πάντα δίκιο.

Μου αρέσει ο καφές και ομολογουμένως είναι ωραίο πράγμα να δίνεις ευχαρίστηση. Δηλαδή και ο καφές ο ίδιος πρέπει να αισθάνεται πολύ οκ με αυτό (φαντάζομαι).

Και θα πω και κάτι τελευταίο: Άμα έχεις καλό καφέ σπίτι σου, όλοι θέλουν να έρθουν (και να ξαναέρθουν).
-το πιάσαμε το υπονοούμενο, έτσι;-

Δεν ξέρω, τελικά, ποια είναι η δική σου σχέση με τον καφέ ή αν ταυτίστηκες με κάποια από εμάς, αλλά το σίγουρο είναι ένα: "Ο καφές είναι μια γλώσσα από μόνος του". Σε όποια γεύση ή απόχρωση κι αν τον προτιμάς. Φρόντισε να βρεις τη χρυσή συσκευασία, για μοναδική απόλαυση και όλα θα είναι πιο εύκολα...

*Sponsored by Nescafe Cappuccino