5 πράγματα που όλες μισούμε το Πάσχα

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Πάσχα. Δεν ξέρω πώς ήταν ο Χειμώνας για εσένα, αν σου φάνηκε μακρύς και σε επηρέασε ψυχολογικά ή εάν κύλησε το διάστημα σα νερό, όμως η Άνοιξη είναι ήδη εδώ, οι μέρες είναι όλο και πιο λαμπερές και η διάθεση όλων αλλάζει. Προς το καλύτερο. Μέχρι το Μάιο, που θα έχουμε μπει σχεδόν όλοι σε καλοκαιρινό mood< πρέπει να βιώσουμε (για ακόμη μια χρονιά) το Πάσχα.

Και, ναι, υπάρχουν πέντε πράγματα που όλες σιχαινόμαστε το Πάσχα. Ή μπορεί και παραπάνω. Αλλά ας δούμε τα πέντε και ας συμφωνήσουμε.

1. Οι θείες που σε φιλάνε

Σε φιλάνε στο μάγουλο με σάλια και θέλεις να σκουπιστείς όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Σε έχουν ανάγκη και θέλουν να στο δείξουν με κάθε τρόπο. «Πώς μεγάλωσες καλέ» (εγώ και η Ακρόπολη), «Α μωρέ, αδύνατο είσαι» (εγώ και η Κέιτ Μος), «Φτου σου» (να σε φτύσω κι εγώ να δούμε λίγο κάτι;). Δεν μπορείς να το αποφύγεις, κάνε υπομονή, σφίξε τα δόντια, λίγα λεπτά είναι μόνο και τελειώνεις. Μπορείς!

Τι μπορείς να κάνεις; Μαθήματα στη γιαγιά σου να μην τα κάνει αυτά σε άλλα κορίτσια. Πρόσεξε μόνο: Υπάρχει ο κίνδυνος να μη σε ξαναφιλήσει ούτε η ίδια σου η γιαγιά (#storyofmylife).

Δεν εξετάζουμε την πιθανότητα να μη θέλεις καν να τις συναντήσεις. Αυτό είναι το αυτονόητο.

2. Η γιαγιά που σε πιέζει να παντρευτείς

Δεν σου έφτανε η μάνα, τώρα έχεις και τη γιαγιά. «Αρραβώνιασε η Σπυριδούλα του Κούτσικου» -παύση- «ακούς Σοφούλα;». Όχι, γιαγιά, είσαι στο mute. Σειρά έχουν τα προσκλητήρια των γάμων, που βρίσκονται ΤΥΧΑΙΑ πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού. Λες και θα ξεχάσει ότι έχει να πάει στο γάμο του παιδιού του παιδιού του δεύτερου της ξάδερφου.

Όταν τα παραπάνω δεν πιάνουν, ξεκινάει το συνωμοτικό τροπάρι: «Δεν γνώρισες κανέναν;». Δεν περιμένει την αρνητική απάντηση, ξέρει. «Μα μια χαρά είσαι, καλύτερες είναι οι άλλες; Να κάνεις υπομονή, ο τέλειος δεν υπάρχει, να συμβιβάζεσαι».

Φτάνει η μέρα που θα φύγεις, έρχεται στο παράθυρο του αυτοκινήτου: «Τώρα που είμαι δυνατή θέλω να δω δισέγγονα». Οδηγείς μέχρι την Αθήνα έξαλλη, καίγοντας όλο το ντεπόζιτο.

3. Τα κλαρίνα που σου τρυπάνε τα αυτιά

Μπορεί και να σου αρέσουν, αλλά αλήθεια τώρα, σε ποιον αρέσουν τα κλαρίνα για πάνω από… μία ώρα; Ρε παιδιά, αλήθεια, αυτή τη μέρα περιμένατε για να σφάξετε τα αρνιά όλης της Ελλάδας; Για να ακούσετε κλαρίνα χωρίς αύριο;

Είναι πραγματικά πολύ βουκολικό όλο αυτό το έθιμο με τα αρνιά να γυρνάνε, την οικογένεια να περιμένει από πάνω και να το κοιτάει για το πότε θα ψηθεί, τα πιτσιρίκια να τραβάνε τις πέτσες. Και όλα αυτά να ανεβαίνουν στο Facebook. ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ. Κλαρίνα, μπύρες, τσίπουρα, κοκορέτσια, αυγά, όλα μαζί και ταυτόχρονα.

4. Τα μικρότερα ξαδέρφια που κάνουν ζωάρα

Δεν θέλεις να τα βλέπεις μπροστά σου. Ακόμα σπουδάζουν και ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε έναν μαγικό κόσμο που κελαηδούν τα πουλάκια. Τα βλέπεις κατά καιρούς στο Facebook και το Instagram και τα καμαρώνεις, αλλά όταν φτάσει η στιγμή που τα βλέπεις εκεί, μπροστά σου, να ξυπνάνε στις 2 το μεσημέρι ίσα ίσα για να φάνε, λιώμα από το χανγκόβερ, νιώθεις ένα τσίμπημα στο στομάχι που εσύ πήγες στην εκκλησία για την Ανάσταση, έφαγες τη μαγειρίτσα και κοιμήθηκες.

Λύσεις υπάρχουν: Φρόντισε να μην τα συναντήσεις. Απλά.

5. Η έλλειψη εκείνων που αγαπάς

Είναι αλήθεια πως όλα τα παραπάνω τα παραβλέπεις, όταν είσαι με τους ανθρώπους που αγαπάς. Ή αυτό θα έπρεπε να κάνεις, τουλάχιστον. Η απώλεια είναι εκείνη που σε αναγκάζει να βιώνεις το Πάσχα γεμάτη αρνητικά συναισθήματα. Το γεγονός ότι συνειδητοποιείς πως κάποιοι άλλοι γύρω σου είναι πιο χαρούμενοι από εσένα, πως έχουν δίπλα σου «κάτι» που εσένα σου λείπει. Σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θα μπορούσες να αντιμετωπίσεις αυτές τις μέρες, αν είχες δίπλα σου εκείνους που τελικά απουσιάζουν. Και τότε γίνεται αδιάφορο, δύσκολο, καταναγκαστικό, όλο αυτό το «πανηγύρι» που δεν μπορείς να υποστηρίξεις. Νιώθεις μόνη. Μέχρι την επόμενη φορά.

Να θυμάσαι κάτι: Όσοι πραγματικά θέλουν, είναι μαζί μας εκείνες τις μέρες. Για εκείνους που αντικειμενικά δεν μπορούν, δεν έχεις παρά να τους αφιερώνεις καθημερινά λίγα λεπτά της ώρας για να τους σκέφτεσαι. Η λησμονιά είναι που το κάνει πιο δύσκολο. Να μην θυμάσαι ούτε τα χαρακτηριστικά του άλλου. Το πρόσωπό του. Τα μάτια του. Αυτό να αποφύγεις.

Καλό Πάσχα.

Ps. ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΣΧΑ: