Εσύ ποιο τραγούδι θα αφιέρωνες στη μαμά σου;

Εσύ ποιο τραγούδι θα αφιέρωνες στη μαμά σου;

Πες το με ένα ρεφραίν

Η σχέση μαμάς και κόρης είναι ιδιαίτερη. Μικρές τις θαυμάζουμε, φοράμε τα τακούνια τους, θέλουμε να γίνουμε σαν και εκείνες…
Αργότερα, στην εφηβεία, κάνουμε την επανάστασή μας, τσακωνόμαστε μαζί τους, γινόμαστε ανταγωνιστικές και το μότο μας γίνεται η φράση «ποτέ δεν θα γίνω σαν τη μάνα μου». Αφού λοιπόν ξεπεράσουμε και αυτή η δύσκολη φάση, επιστέφουμε και πάλι στην αγκαλιά τους… Γιατί ξέρουμε ότι είναι πάντα εκεί για εμάς, ειλικρινείς, ανιδιοτελείς, έτοιμες να δώσουν τις καλύτερες συμβουλές. Έχουν την απάντηση σε κάθε μας ερώτηση και ό,τι και να πουν αποκτά άλλη βαρύτητα και αξία στα χείλη τους.

Με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας, συγκεντρώσαμε κομμάτια που μας θυμίζουν τις μαμάδες μας και τους τα αφιερώνουμε για όλες τις αγκαλιές, τα «σ’ αγαπώ», τα καβγαδάκια και τους ανταγωνισμούς που «σημάδεψαν» τη σχέση μας. Χρόνια τους πολλά!


Η Σοφία και η Ζωή της ζωής της

Η μαμά μου η Ζωή. Η Ζωή της ζωής μου. Η μία μου, η μοναδική, η αναντικατάστατη. Η μαμά μου που με έφερε στον κόσμο όταν ήταν μόλις 18 ετών. Η μαμά μου που νύχτες ολόκληρες ξημεροβραδιαζόταν μπροστά από έναν υπολογιστή, για να μεγαλώσουμε με «τα καλύτερα», όπως έλεγε. Η μαμά μου που κάθε χρόνο με κάνει όλο και πιο περήφανη, με τις επαγγελματικές τις επιτυχίες. Η μαμά μου, που χαίρομαι να δείχνω, να λέω: «Την έχεις δει τη μαμά μου;» και να εννοώ πόσο όμορφη είναι. Η μαμά μου, η πιο όμορφη μαμά του κόσμου όλου. Η μαμά μου, η δική μου μικρή θεά, η δική μου λατρεία, η δική μου αγκαλιά, τα δικά μου πράσινα μάτια. Αυτά που δεν «πήρα», αλλά αυτά που με βοήθησαν να δω τον κόσμο όλο. Τα δικά μου ξανθιά μαλλιά. Τα δικά μου μακριά δάχτυλα. Αυτά που πάντα μαλακά αγγίζουν. Αυτό το στόμα. Που πάντα έχει μια καλή κουβέντα. Αυτή η ψυχή που μία θυμώνει και μία συγχωρεί. Η μαμά μου, που πρώτα γίναμε φίλες και μετά μάνα και κόρη. Η μάνα η μία. Η δυνατή. Η Ζωή της ζωής μου.

Ένας Μίλτος, για σένα μαμά. Για σένα, πράσινα, γλυκά μου μάτια…
«Όσα κι αν ήξερα, τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό.
Μ' ένα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό»
.


Η Μίκα και το ringtone της Αίγλης

Μόλις έπεσε η ιδέα για το κείμενο αυτό, είπα δυνατά: "Ποιο τραγούδι λέτε να βάλω;".
Με μία φωνή η Σοφία, η Ειρήνη και η Κατερίνα είπαν: Εεεεε, το ringtone σου βέβαια! Το ringtone όταν με καλεί η Αίγλη (μαμά) είναι το δ ι κ ό της ringtone!
Το ακούνε σε όλο τον όροφο στο γραφείο και φυσικά με τρολάρουν!

Δεν θυμάμαι πού το βρήκα και πότε το τοποθέτησα στο κινητό μου, το έχω χρόνια και είναι το απόλυτο τραγούδι για εκείνη!
Ακόμα και αν έχω νεύρα ή είμαι σε χαμό δουλειάς, όταν το κινητό είναι χαμένο στην τσάντα ή κάπου στο σπίτι και χτυπάει, χαμογελάω. Είναι αυτόματη η αντίδραση. (Άσχετα με το αν αφού μιλήσουμε και μου αναλύσει πόσα μπάνια έχουν κάνει και πόσα καλαμαράκια έχουν φάει στο νησί, θέλω να εξφενδονίσω το κινητό μου με δύναμη έξω από το παράθυρο).

Το τραγούδι της Αίγλης θα μπορούσε να είναι μία Γαλάνη, μία Τσανακλίδου ή ένας υπέροχος Leonard Cohen αλλά τελικά... είναι αυτό!

*ω ναι, ερμηνεύουν τα Ζουζούνια...

Ένα μεγάλο μπράβο στη μαμά της Ειρήνης που την άντεξε!

«Please forgive me». Αυτό το ομολογουμένως ωραίο μα δακρύβρεχτο τραγούδι ερμήνευσε πριν από αρκετά χρόνια (το 1993 για την ακρίβεια) ο Καναδός Bryan Adams και αυτό ακριβώς έχω να πω και να αφιερώσω στη μητέρα μου επειδή μεγάλωσε το πιο... στριμμένο παιδί στον κόσμο. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερε και κυρίως πώς διατηρούσε πάντα την ψυχραιμία της. Μεγαλώνοντας, φυσικά, συνειδητοποίει κανείς τη σημασία της μητέρας στη ζωή του και την αξία της λέξης αυτής γενικότερα, η οποία είναι πολύ «μεγάλη» για να χωρέσει σε λίγες γραμμές.

Το μόνο που θέλω να πω στη μητέρα μου είναι ένα μεγάλο «μπράβο» που με άντεξε. Ο ρόλος της μητέρας δεν είναι εύκολος και αυτό το κατάλαβα, επίσης, με το πέρασμα των ετών. Το ζήτημα όσον αφορά στη σχέση μητέρας-παιδιού είναι ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν, η μητέρα σου θα είναι εκεί για σένα και θα σε αγαπά ό,τι κι αν κάνεις και ό,τι κι αν επιλέξεις. Μπορεί να μην συμφωνείτε πάντα, αλλά η γνώμη της έχει αξία, ουσία και σημασία.

Άλλωστε, σε ποιον θα απευθυνθείς σήμερα για να σου δώσει τις καλύτερες συμβουλές; Στις φίλες σου θα μου πεις και θα σου απαντήσω ότι κάνεις λάθος, διότι η μητέρα σου είναι το πρόσωπο εκείνο το οποίο δεν θα διστάσεις να «ενοχλήσεις» ανά πάσα ώρα και στιγμή προκειμένου να σου δώσει τα «φώτα» του για σημαντικά ή ανούσια ζητήματα. Τώρα δε που υπάρχει το Viber και το Messenger ο «βομβαρδισμός» μπορεί να γίνει... ανελέητος. Η μπαλάντα αυτή μπορεί να μην είναι της προτίμησής μου πια, αλλά το concept του κομματιού εκφράζει το μήνυμα που θέλω να στείλω στη δική μου μητέρα. Will you forgive me?

H μαμά της Κατερίνας είναι η ήρεμη δύναμη

To «She's like a rainbow» είναι το κομμάτι που πάντα μου φέρνει στο μυαλό τη μαμά μου. Μπορεί να μην είναι από τα αγαπημένα της τραγούδια των Rolling Stones αλλά είναι γλυκό, ήρεμο και αισιόδοξο όπως ακριβώς και εκείνη.

Υποστηρίζει ότι το άκουγε όταν ήταν νέα, αλλά δεν μπορώ με τίποτα να την φανταστώ και να συνδέσω τη σημερινή της εικόνα με το κορίτσι των φωτογραφιών που έχουμε σε ξεχασμένα άλμπουμ στο σπίτι.

Συναυλίες, πάρτι, νησιά και άγνωστες φυσιογνωμίες που στέκονται δίπλα στη νέα, όμορφη μαμά μου, που δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε μετά. Δείχνει χαρούμενη με τις φίλες της, χωρίς υποχρεώσεις και… παιδιά. Είναι μία άλλη πλευρά της, με την οποία δεν είμαι εξοικειωμένη. Αυτό που σίγουρα δεν έχει αλλάξει από τότε, είναι ότι ακόμα παραμένει η ήρεμη δύναμη.