Ο Mr. Inbox και πώς θα τον αντιμετωπίσεις

Μίκα Χατζηδάκη
Ο Mr. Inbox και πώς θα τον αντιμετωπίσεις

Ώρα να συστηθούμε (αλλά μόνο μέσα από μια οθόνη)

Γράφει η Μίκα Χατζηδάκη

Περάστε, καθίστε, βάλτε ένα ποτάκι και απολαύστε υπεύθυνα το κείμενο που ακολουθεί. Θα μπορούσε να γραφτεί και για γυναίκες (Mrs. Inbox) αλλά εμείς εδώ γράφουμε για άντρες οπότε bear with me!

Έχετε μήνυμα

Γίνατε φίλοι ή ήσασταν ήδη, δεν έχει σημασία και ξημερώνει μια μέρα που λαμβάνεις εκείνο το μήνυμα το αναπάντεχο, το cool, το ψαχτικό, το καθόλου κατακριτέο και λες: Κάτσε να το ανοίξω, να δω τι θέλει αυτός. Ένα «καλημέρα» έστειλε, δεν με είπε και καμπούρα (και είναι και ωραίος γκόμενος, μμμ). Και κάπου εκεί (στο μμμ) εισβάλεις στη… μαύρη τρύπα. Γιατί ξαφνικά και ενώ καθόλου δεν το επιδίωξες, ξεκινά ένας διάλογος χωρίς καμία ουσία, γεμάτος χαχαχα και χουχουχου με έναν άνθρωπο που δεν λέτε τίποτα ουσιαστικό, που δεν επιδιώκει να σε δει και δεν το πάει πουθενά (η γνωστή σε όλους μας: Καυ**ντα).

Εσύ, για κάποιο λόγο δεν το σταματάς (ενώ μπορείς και το ξέρουμε όλοι) και μπαίνεις στη λούπα να απαντάς. Γιατί και ωραίος είναι και ενδιαφέρον δείχνει. Και να τα κοπλιμέντα (γιατί ξέρει τον τρόπο) και να τα αστεία και τα χωρατά και να τα «δεν μπορώ που σε βλέπω, ζαλίζομαι», «τι ωραίες φωτό ανεβάζεις» και «πέφτεις» εσύ, σαν ώριμο σύκο από τη συκιά και σκας στο χώμα, αναστενάζοντας και σκεπτόμενη τι ωραία ιστορία θα λέτε στα εγγόνια σας για το πώς γνωριστήκατε με τον… λεγάμενο.

Μιλάτε, μιλάτε, ξαναμιλάτε, στέλνει ασταμάτητα, ειδικά τις πρώτες μέρες, με κάθε ευκαιρία και κάθε αφορμή (π.χ. ένα τυφλό ορφανό γατάκι που ανέβασες στο wall σου), στέλνει γενικά και είναι καλός, έχει χιούμορ, είναι έξυπνος και σε ξαφνιάζει πάντα, εκεί που δεν το περιμένεις. Με σκέφτεται λες, κόβει τη φλέβα του, έχει πέσει τα ανάσκελα σαν κατσαρίδα, τον έχω τρελάνει κανονικά. Ξεκινάς να ψαχουλεύεις το προφίλ του, κοιτάς ζώδιο, εργασία, πού μένει, ψάχνεις για οποιοδήποτε θηλυκό ίχνος σε comment και like και γενικά… ασχολείσαι. Χαμογελάς σαν χαζή κάθε φορά που εμφανίζεται το κόκκινο φακελάκι και ξαφνικά όλη σου η προσοχή είναι πάνω του (εδώ τον χειροκροτάμε γιατί τα κατάφερε).

Πού το πάει;

Ως άλλος καπετάνιος, έβαλε τη νιτσεράδα του, απλώθηκε στον καναπέ του, πήρε το «τιμόνι» και πάει. Απαντάει όπως θέλει, όποτε θέλει (γιατί δεν θέλει πάντα, βαριέται κιόλας ή μιλάει και αλλού -μην τρελαίνεσαι), γράφει αυτά που θέλει, όσα θέλει και με τον τρόπο που θέλει. Επίσης δεν είναι available όποτε θες εσύ. Στέλνεις εσύ όλο χαρά ένα «τι κάνεις» και μένει εκεί, αναπάντητο, χαμένο στον χωροχρόνο του inbox. Πέθανε; Τον πάτησε νταλίκα; Έχει βγει; Μήπως κοιμάται; Πριν πόση ώρα ήταν online;

Συνήθως οι απαντήσεις σε δικά σου ερωτήματα τύπου: Γιατί δεν απάντησες χτες, είναι μονολεκτικές και καθόλου κατατοπιστικές. Μένεις με το ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι σου και όχι, δεν ρωτάς ξανά, μη τον θίξεις και στεναχωρηθεί και τον χάσεις, γιατί στο κάτω-κάτω δεν γνωρίζεστε καν. Πόσες απαιτήσεις να έχεις;Η απάντηση του μπορεί να είναι ένα «όλα καλά». Καλύφθηκες; Όχι αλλά δεν ρωτάς πολλά. Τώρα είναι εδώ, σου γράφει ξανά, έχετε επαφή, οπότε όλα καλά (lol).

Πώς γράφει

Ο τρόπος που γράφει δηλώνει και το τι θέλει. Γιατί άμα δεν σε ρωτάει καν τι κάνεις και πάει κατευθείαν στο «ψητό», ερωτηματικά δεν πρέπει να έχεις. Δεν το πάει πουθενά. Δεν τον ενδιαφέρεις ουσιαστικά και εδώ απλά παίζουμε. Δεν κρίνουμε αν θες να το συνεχίσεις ή όχι, κάνε ό,τι καταλαβαίνεις αλλά μην λες μετά πως «εξαφανίστηκε», «έχει γκόμενα», «δεν μου είπε ποτέ να βγούμε»...

Αν μιλάτε πάνω από 2-3 ημέρες και δεν σου έχει πει να σε δει, το πάει μόνο στην καυ**ντα και ναι, είναι 99% σίγουρο. Δίνω 1% στον κ. Ντροπαλό, αλλά αυτοί είναι λίγοι και θα το καταλάβεις και από τα κείμενά του, οπότε μείνε στην option Νο1. Είτε δεν μπορεί, είτε δεν θέλει, είτε μιλάει με άλλες… 13 και περιμένει το κελεπούρι το «άλλο» να κάτσει και όχι εσένα. Όπως και να έχει, στα μηνύματα θα μείνετε. Πικρά τα λόγια μου, το ξέρω, αλλά κάποιος πρέπει να τα πει.

Πώς απαντάμε;

Ότι απαντάμε είναι δεδομένο, γιατί αν αποφασίσεις να τα αφήσεις όλα «διαβασμένα» και αναπάντητα, τότε ναι, περνάς με επιτυχία στην επόμενη πίστα, δεν έχεις λόγο να διαβάζεις καν αυτό το κείμενο.Εφόσον όμως απαντάς (και είσαι άνω των 18 ετών), καλά θα κάνεις κάποια στιγμούλα να τον ρωτήσεις. Κακό δεν είναι, ίσα ίσα θα είσαι και ξηγημένη: «Τι ακριβώς κάνουμε εδώ;».Όμορφη ερώτηση που αναλόγως με την απάντηση θα κρίνεις αν θα συνεχίσεις τον διάλογο με τον κύριο… μηνυματάκια.

Γιατί εντάξει, κακό δεν είναι να μιλάς με κάποιον, όλα κάπως ξεκινάνε, κακό είναι να συνεχίζεις να ευχαριστείς κάποιον που παίρνει αυτό που θέλει μέσα από μια διαδικασία που τελικά εσένα δεν σου προσφέρει τίποτα και σου δημιουργεί προσδοκίες. Ξεκαθάρισε τη θέση σου και προχώρα παρακάτω. Κατά 99% θα μαζευτεί και, εφόσον δει ότι δεν τον παίρνει, θα εξαφανιστεί. Είναι κάποιοι που επιμένουν και ξαναστέλνουν (*χειροκρότημα για την επιμονή), εκεί είναι η σειρά σου να αφήσεις αναπάντητα τα μηνύματα και να περιμένει εκείνος και όχι εσύ πια. Εναλλακτικά βρίσε. Εκεί θα σταματήσει σίγουρα.

Γιατί το κάνει;

Οι λόγοι είναι πολλοί και οκ, μεταξύ μας, όλοι το έχουμε κάνει. Λίγο βαριέται, λίγο είναι ο εύκολος τρόπος (δεν σε βλέπει κανείς, δεν κουνιέσαι ρούπι από τον καναπέ σου και δεν χρειάζεται καν να μιλήσεις, δεν αποτελεί δέσμευση).Η επικοινωνία/φλερτ μέσω μηνυμάτων είναι μεν ένα πρώτο βήμα για δύο ανθρώπους, αλλά δεν μπορεί να είναι η συνέχεια. Κανείς, που θέλει πραγματικά να σε δει, δεν θα μείνει στο inbox. Θα σε δει και θα σε ξαναδεί και θα ψάξει ουσιαστικά τρόπους να σε γνωρίσει.

Ο Μr. Inbox έχει «θέματα», έχει ανασφάλειες και συνήθως είναι δεσμευμένος ή κολλημένος με άλλη. Ο μοναδικός τρόπος να πάρει λίγο τα πάνω του είναι αυτός, γιατί είναι και ο πλέον ασφαλής. Μπορεί εσύ να μην το έκανες ποτέ -άρα δεν το καταλαβαίνεις- αλλά η αλήθεια είναι αυτή. Όχι δεν θέλει να σε δει, όχι δεν θέλει να σε φιλήσει, όχι δεν θέλει τίποτα από σένα. Τρομερό;

Πώς είναι live;

Η περιπτωσάρα να τον βλέπεις και live ενώ μιλάτε με μηνύματα είναι ένας μικρός τερματισμός αλλά φάρος αλήθειας, γιατί συνήθως το live απέχει έτη φωτός από την «οικειότητα» και διαχυτικότητα του inbox. Από κοντά είναι ένας… άλλος. Είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Λέει λίγα, είναι μεν ευχάριστος αλλά δεν σου μιλάει ποτέ προσωπικά και φυσικά δεν επιδιώκει ποτέ να μείνετε μόνοι. Δεν σχολιάζει ποτέ τα όσα είπατε στα μηνύματα. Τι δουλειά έχουν αυτά τώρα; Αυτά θα τα λέμε μόνο εκεί! Ορίστε μας!

Σε περίπτωση που αντιληφθεί ότι έχεις πάρει… αέρα με όσα λέτε, θα εξαφανιστεί για λίγο. Παίζει να μη σου πει ούτε καλημέρα. Μαζεύει τα λουριά, γιατί οφείλει να το κάνει, πριν εκτεθεί. Κάθεσαι εσύ και στεναχωριέσαι που δεν σου είπε καλημέρα, ενώ το προηγούμενο βράδυ μιλούσατε μέχρι το ξημέρωμα, αλλά με τον τρόπο του σου δείχνει ξεκάθαρα πως δεν πρέπει να περιμένεις τίποτα.Όχι, δεν είχε κακή μέρα στο γραφείο, όχι δεν του έτυχε κάτι, όχι δεν έχει πολύ δουλειά... Απλά, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ.

Πώς το κόβεις;

Καλά, την απάντηση την ξέρεις. Ο τύπος αυτός δεν θέλει να του δίνεις θάρρος. Αν το βρει, θα το εκμεταλλευτεί. Με λίγα λόγια, το κάνει γιατί τον αφήνεις να το κάνει. Με τον τρόπο σου δείξε ότι δεν απολαμβάνεις αυτού του είδους την επικοινωνία (πια) και πες του ότι αν θέλει μπορεί να σε δει από κοντά. Δεν θα το κάνει, αλλά εσύ θα γλυτώσεις τα μηνύματα και το συναισθηματικό μπλέξιμο στο οποίο έβαλες εσύ η ίδια τον εαυτό σου, γιατί κλείνοντας αυτό το κείμενο θα πω το εξής: Οι άλλοι μας κάνουν όσα τους επιτρέπουμε να μας κάνουν...

Επίλογος

Είχα και εγώ ανά καιρούς Mr. Inbox. Εγώ τους έβαλα στη ζωή μου, εγώ τους επέτρεψα να καθίσουν άνετα «απέναντί μου» και να ανάψουν τα… πληκτρολόγιά τους και μπήκα αυτοβούλως στη διαδικασία να απαντώ για μέρες/μήνες. Άλλοι με διασκέδασαν, άλλοι με στεναχώρησαν, άλλοι απέκτησαν έναν αναπάντεχο ρόλο στη ζωή μου, αλλά ΟΛΟΙ μου έμαθαν κάτι.

Αυτό που κρατώ, από μία πιθανή μελλοντική παρόμοια περίπτωση, είναι η ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να είναι η εξαίρεση. Μέχρι τότε... «διαβάστηκε»!