Κάθε καλοκαίρι σού αφήνει μια γεύση από «Φτηνά Τσιγάρα»

Καλοκαίρι θα πει μπάνιο, ήλιος και άμμος χρυσή. Ή μήπως όχι; Μήπως τελικά κάθε καλοκαίρι έχει τη δική του γεύση, σου αφήνει διαφορετικές αναμνήσεις που χαράζουν ανεξίτηλα τις σελίδες κάποιου σημειωματάριου, ή μήπως απλά προσπαθήσεις να φυλακίσεις τις θύμισες παίρνοντας πάντοτε μαζί σου λίγη άμμο από την αγαπημένη σου παραλία του νησιού; Εκείνη που προηγουμένως κάπνισες μερικά τσιγάρα;

Ένα όνειρο για «ΦτηνάΤσιγάρα»

Κάθε καλοκαίρι μου είναι μια κλεφτή ματιά στα «Φτηνά Τσιγάρα». Συλλέκτης στιγμών. Κάθε καλοκαίρι είναι μια προσωπική απόλαυση σε όλα εκείνα που πρέπει να διαρκούν λίγο. Κάθε καλοκαίρι ξυπνάει μέσα μου η ποίηση. Ζω για να αγναντεύω το ηλιοβασίλεμα, με το μούχρωμα να απλώνει βάφοντας μαβιά τα νερά του Αιγαίου.

Ανοίγω το βιβλίο και σημειώνω σκόρπια τετράστιχα. Ερωτικά. Καμία σοφία δεν φτάνει την ποίηση που έγραψε ο Ρένος Χαραλαμπίδης. Καμία ποίηση δεν έγινε εικόνα με πιο αντιπροσωπευτικό σενάριο.

Μπορεί μία ταινία νασε σημαδέψει;

Φτηνά Τσιγάρα. Μια ταινία αντρικού ερωτισμού, σε ένα καλοκαίρι τόσο θηλυκό, για μερικές στιγμές τόσο κινηματογραφικά τυχαία παιγμένες. Μια ταινία που είδα μόλις πριν δυο χρόνια και με σημάδεψε όσο καμία άλλη. Μια ταινία που λατρεύω να παίζω και να ξαναπαίζω. Μήπως παίζεις κι εσύ και δεν το ξέρεις;

Σκέψου πόσες φορές συνάντησες τυχαία ένα όνειρο, περπάτησες μαζί του, συνομιλήσατε. Του είπες όλα όσα δεν είχες τολμήσει να πεις πρωτύτερα, παρά μόνο στον εαυτό σου.

Κι όμως, δεν μπορεί να μην σου έχει συμβεί.

Το καλοκαίρι κανέναςέρωτας δεν προλαβαίνει να γεννηθεί.

Πιστεύεις στους καλοκαιρινούς έρωτες; Πιστεύεις στο τυχαίο; Σε εκείνο με την πρώτη ματιά; Έχεις ζήσει άραγε έναν έρωτα για μια βραδιά; Έρωτα κανονικό, όχι πάθος. Που να σε μαγέψει με όλα εκείνα που θα σου πει. Που θα βλέπεις τον καπνό από τα φτηνά τσιγάρα σαν χρυσόσκονη πάνω από το κεφάλι σου.

«Θα ‘θελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω. Η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη, σαν μια μπόρα. Ούτε που πρόλαβα να αρχίσω. Ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα. Είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου. Στιγμές.
Όταν έχω αυτόν τον ξαφνικό πόθο να πετάξω, και δεν έχω πού να πετάξω, κρύβομαι στη συλλογή μου. Γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές, τυχαία αγγίγματα, βρισιές, τρυφερούς παρανόμους, στοές, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια…
Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουνε αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι από αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα».

Μην παραμυθιάζεσαι. Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου. Φαντάσου πως πρωταγωνιστείς στα Φτηνά Τσιγάρα. Ένα καρτοτηλέφωνο, ένα τρόλεϊ, μια άδεια Αθήνα. Μια νύχτα με τόσο φως, γεμάτη περιστέρια και χρυσόψαρα. Τόσο φως.

Πίστευα στον έρωτα πολύ. Στον δυνατό, τον ατέρμονο, τον στροβιλίζον. Κι ύστερα, με τα «Φτηνά Τσιγάρα» έπαψα. Ή μάλλον άρχισα να πιστεύω στον έρωτα της στιγμής.

Συνοψίζω όλα μου τα καλοκαίρια σε αυτό το διάλογο:

«-Το δικό σου όνειρο;
-Για απόψε είσαι εσύ!
-Μάλιστα!
-Είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω αμήχανο. Μάλλον έτσι θα ήταν εκείνο το αγόρι.
-Μάλλον.
-Καλά δεν επιμένω, δεν θέλω να σε πιέσω, μη γίνω κι εφιάλτης σου.
-Οι εφιάλτες μου κάνουν καλό, με ξυπνάνε».

Καλό Φθινόπωρο, καλές νέες αρχές, περισσότερα Φτηνά Τσιγάρα. Όλο το χρόνο.