Τι πρέπει να κρατήσεις από το Καλοκαίρι που πέρασε
Και επίσημα… Φθινόπωρο
Το καλοκαίρι έφυγε και δεν το πήρε η βροχή, ο πρώτος ήλιος έσβησε, τον έκλεψες εσύ» σιγοτραγουδάω παρέα με τον Κωστή τον Μαραβέγια, που έχω για παρέα στα ακουστικά μου, όση ώρα γράφω αυτές τις σειρές...
Άλλο ένα καλοκαίρι τελείωσε, έφυγε, χάθηκε, έσβησε, σαν το ηλιοβασίλεμα που είδαμε να χάνεται στα νερά του Αιγαίου, ένα απόγευμα του Αυγούστου. Η φθινοπωρινή ισημερία, η οποία ξεκίνησε και τυπικά την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου, στις 23.02 ώρα Ελλάδος, σηματοδότησε και επίσημα την αστρονομική έναρξη του φετινού Φθινοπώρου.
Και ένα ακόμη Φθινόπωρο είναι πλέον εδώ. Αλήθεια, πόσο σε μελαγχολεί αυτή η αλλαγή; Τι πρέπει να κρατήσεις από το Καλοκαίρι που πέρασε, για να σου δώσει τη δύναμη να είσαι χαρούμενη, ενεργητική, γεμάτη όρεξη για ζωή και περιπέτεια μέχρι –τουλάχιστον- να έρθουν τα Χριστούγεννα και η διάθεσή σου και πάλι να αλλάξει;
Σου δίνουμε 5+1 ιδέες:
1. Το πρώτο μπάνιο πουέκανες (στη θάλασσα)
Ήταν Μάιος; Ιούνιος; Ή μήπως Ιούλιος; Προσπάθησε να θυμηθείς. Να κρατάς τα πρώτα μπάνια σου, όπως τα θυμόσουν όταν ήσουν παιδί. Σημείωνέ τα στο ημερολόγιό σου. Βάλε ένα hashtag στη φωτογραφία που ανέβασες στο Instagram. Το πρώτο εκείνο μπάνιο στη θάλασσα είναι που σε έβαλε σε mood καλοκαιρινό. Τύπωσε τη φωτογραφία που ανέβασες στα social media και έχε τη στο γραφείο σου. Έτσι θα ανυπομονείς μέχρι να ξαναέρθει η στιγμή να νιώσεις τη δροσιά της θάλασσας να τυλίγεται στο κορμί σου.
«Σε μια σταγόνα θάλασσα διαβάζαμε μαζί, μια νύχτα με πανσέληνο την ιστορία του κόσμου, δίχως πυξίδα και σκοπό ο άνθρωπος δεν ζει, τραγούδαγες ψιθυριστά και να που ζούμε φως μου»
2. Το ηλιοβασίλεμα πουθαύμασες
Ξέρω πως κάθε ηλιοβασίλεμα έχει τη δική του ομορφιά. Αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ. Λάτρης των ηλιοβασιλεμάτων, με εκατοντάδες φωτογραφίες στο κινητό μου, έχω χαρακτηριστεί πολλές φορές γραφική μέσα στον ανείπωτο ρομαντισμό μου. Κι όμως συνεχίζω και πλέον έχω φτάσει σε σημείο τέτοιο που όποτε κάθομαι να παρατηρήσω ένα ηλιοβασίλεμα, γράφω κι ένα μικρό ποίημα. Προσπάθησε να θυμηθείς το ηλιοβασίλεμα που θαύμασες αυτό το καλοκαίρι και –γιατί όχι- να προσπαθήσεις να γράψεις ένα τετράστιχο.
«Ώρες ώρες απορώ αν υπάρχει πιο ωραία ώρα από το ηλιοβασίλεμα.
Που με ένα μούχρωμα βαθύ έρχεται να σε βυθίσει,
σε όλα εκείνα που τελείωσαν και να σου θυμίσει,
πως μια ρόδα είναι η ζωή και περιμένεις να γυρίσει».
Τάδε έφη εγώ – Αντίπαρος, 14.8.17
3. Το ταβερνάκι που έφαγες
Εκείνο το ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα, με τις ψάθινες καρέκλες και το καρό τραπεζομάντηλο. Που έκατσες στις 6 το απόγευμα και έφυγες στις 11 το βράδυ, με το αλάτι να σου καίει το δέρμα. Πίνατε τα ουζάκια σας, τρώγατε τα θαλασσινά σας και τα λέγατε. Και γελούσατε. Και μετά θυμόσασταν διάφορα και γελούσατε ξανά. Με όποιον κι αν κάθισες σε εκείνο το ταβερνάκι, στείλτου τώρα ένα μήνυμα. Γράψε: «Πάμε για ένα ουζάκι, όπως εκείνη τη μέρα στην Άφησσο;». Μοιραστήκατε μια όμορφη στιγμή που αξίζει να ξαναθυμηθείτε. Πιείτε σε αυτό.
«Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες, με κρασί, με καπνό, και δυο νότες, ταξιδέψαμ’ αργά, σε κρεβάτια ζεστά, μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ’ αργά…»
4. Το τραγούδι που «κόλλησες»
«Ξημερώματα» ή «Despacito»; Όποιο κι αν ήταν το δικό σου καλοκαιρινό τραγούδι, αν επιμένεις να το βάζεις κάθε πρωί που ξυπνάς, τότε θα έχεις την ευκαιρία να θυμάσαι κάποιες από τις μικρές, αλλά μαγικές στιγμές ξεγνοιασιάς από το καλοκαίρι που πέρασε.
Θα σε προσγειώσω απότομα, για να σου πω πως κόλλησα με το «Θέλω Φεράρι» από Snik και ελπίζω να συνεχίζεις να διαβάζεις ακόμη και μετά από αυτή την -άχρηστη- πληροφορία. «Θέλω Ferrari, να γίνω πλούσιος σ' ένα φεγγάρι…»
5. Το αντικείμενο πουέφερες από το νησί
Ένα μαγνητάκι ή ένα βότσαλο από την παραλία που αγάπησες; Μήπως λίγη άμμος από τη δυσπρόσιτη παραλία που έφτασες μετά κόπων και βασάνων; Δεν μπορεί να μην έφερες κάτι από το νησί. Ό,τι κι αν είναι αυτό, τοποθέτησέ το σε ένα σημείο που θα το βλέπεις κάθε μέρα. Κάθε φορά που θα το κοιτάς, προσπάθησε να θυμάσαι τη στιγμή εκείνη που το πρωτοέπιασες στα χέρια σου. Κι αν ξέχασες να φέρεις κάτι από το νησί, τότε προσπάθησε του χρόνου να μην το ξεχάσεις. Δεν έχεις ιδέα πόσο όμορφες είναι οι πέτρες από το Μικρό Σωρό της Αντιπάρου, μέσα στο γυάλινο βαζάκι τους, στο τραπέζι του σαλονιού…
5+1. Το αγόρι εκείνο
Εκείνο που πήγες μαζί του στο νησί ή εκείνο που γνώρισες στο νησί. Το αγόρι εκείνο που είδες μαζί του το φεγγάρι, ολόγιομο ή μισό, εκείνο που κάθισες δίπλα του στην άμμο και η θάλασσα έκανε παιχνίδια μπροστά σας. Κράτα το εκείνο το αγόρι. Κράτα το μαζί με τις αναμνήσεις. Είτε σε κάνουν να χαμογελάς, είτε σε μελαγχολούν, το αγόρι εκείνο σου χάρισε στιγμές. Γίνε συλλέκτρια στιγμών, ακόμη κι αν η μοναδική σας νύχτα ήταν «ξαφνική και σύντομη, σαν μια μπόρα. Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουνε αυτά. Η ζωή ξέρει». Να εύχεσαι να καπνίζει «Φτηνά Τσιγάρα».
«Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί. Και δε σου κάνει κανείς. Κι όπως γυρεύεις να βρεις, λίγο λευκό να πιαστείς, γιασεμί στο σκοτάδι, σαν άστρο ανάβει.Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις…»
Σήμερα η μέρα έχει ακριβώς ίση διάρκεια με τη νύχτα. Και το Φθινόπωρο είναι ήδη εδώ.
«Ό,τι φαντάστηκα ήταν απάτη κι αν κάτι έλπιζα έχει χαθεί. Τέτοιο φθινόπωρο χωρίς αγάπη, τέτοιο φθινόπωρο μην ξαναρθεί».
