Ρε, επιμονή μερικοί άνθρωποι...

Ρε, επιμονή μερικοί άνθρωποι...

Είναι αστείο! Η τηλεόραση όπως την ξέραμε καταρρέει σε μεγάλα κομμάτια του φανταχτερού σκηνικού της. Κανάλια μετακομίζουν σε μικρότερα, φτηνότερα κτίρια, ή κλείνουν σε ένα βράδυ ή χρωστάνε λεφτά, μισθούς, αμοιβές σε παραγωγές και σίριαλ, στις άκρες ενός ανεμοστρόβιλου που σαρώνει καμμένη γη.
Μια καμμένη γη οικονομικά και δημιουργικά. Μια καμμένη γη εμπόλεμου λες κράτους. Οι μεγάλοι σταρ της τηλεόρασης σα να'χουν εξαφανιστεί σε χαώδεις καταπακτές λήθης. Οι άλλοι, οι πιο φτηνοί σε αμοιβές, χαμογελάμε με τις λευκάνσεις τους αστραφτερές σα με μορφασμούς πόνου, με τα χαμόγελα ξεχασμένα απ'την πολύ πρόβα του φορέματος τους.

Και μέσα σ'όλα κάποιοι να επιμένουν να ζουν σε ένα παράλληλο συμπάν, ονείρων για να μη πω αυτό – ονειρώξεων. Η κ. Σάννυ Μπαλτζή, ταλαντούχος μουσικός σε ένα είδος υποτίθεται πιο αβαν γκαρντ και περισσότερο καλλιτεχνικό απ ότι εμπορικό, δίνει συνέντευξη στο ΕΓΩ λέγοντας πως: «Φυσικά και θα ξαναέκανα τηλεόραση, γιατί όχι; Αλλά θα ήθελα να παραμείνω ανυποψίαστη! Η ιδανική τηλεόραση για μένα θέλει αυθορμητισμό, αλήθεια και πρωτοτυπία».
Κυρία Μπαλτζή, φαίνεται η «αγνοία» κίνδυνου ή μη, που έχετε, όπως ευαγγελίζεστε, στην παρακάτω απόστροφο της τοποθέτησης σας. Η τηλεόραση θέλει να φαίνεται αυθόρμητη, να μοιάζει αληθινή και να είναι σχεδόν πρωτότυπη. Όλα αυτά με πολύ δουλειά, κόσμο αφοσιωμένο να εργάζεται σε απίστευτες για το ανθρώπινο είδος εργατοώρες, παιδεία και ειδίκευση στον χώρο αυτό και στο είδος, αντίληψη της ευθύνης και συναίσθηση των κινδύνων με την επιρροή που έχει σε κόσμο, γενιές και ψυχές τηλεθεατών.

Αλήθεια μπροστά στις κάμερες, είναι γυάλινη. Η ειλικρίνεια, όμως είναι ένα άλλο πράγμα. Οι εποχές που μια ωραία φατσούλα, με τον αυθορμητισμό και την ασχετοσύνη της έκανε καριέρα, σε φτηνιάρικου περιεχόμενου εκπομπές, είναι (ευτυχώς επί του προκειμένου) παρελθόν. Αφήστε τους επαγγελματίες να πληρώσουν τα λάθη τους και να προσπαθήσουν την σωτηρία τους, κρατώντας τον εαυτό σας αυθαίρετο και αλώβητο, καθαρό και όχι λερωμένο απ αυτό το χαλί για το οποίο δεν ευθύνεστε και είναι εξυπνάδα να μην επιμένετε για να ενοχοποιηθείτε σ αυτό.

Α! Και που είστε; Κύρια Σάννυ μου; Το να μιλάτε στον κόσμο με αυθορμητισμό, αλήθεια και πρωτοτυπία, λέγεται «σε παίρνω τηλέφωνο», όχι «κάνω τηλεόραση». Αυτά και με την καλή έννοια πάντα...