«Tελικά οι άντρες κολλάνε με το γράψιμο;»

«Έλα τώρα... Με ρωτάς για να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου για τα τόσα βασανιστήρια που έχεις υποβάλλει τον άνθρωπο! Δεν μπορεί να μην ξέρεις... Ξέρεις! Γι΄αυτό και τα αμέτρητα «όχι» πριν/στη διάρκεια/μετά το πρώτο ραντεβού. Θεωρείς ότι όσο περισσότερο μας βγάλεις την πίστη, τόσο περισσότερο θα μείνουμε κολλημένοι σε εσένα μετά. Άκου να δεις (που λέει και ο Νικολάκης ο Οικονομόπουλος) επειδή η ζωή είναι μικρή ακόμη και το «κόλλημα» έχει ημερομηνία λήξης. Την ξέρεις την ιστορία με το βοσκό και τα πρόβατα...

Για να μην μείνεις λοιπόν χωρίς πρόβατο, μικρή μου βοσκοπούλα, φρόντισε να λες το «όχι» μόνο όταν το εννοείς. Αν τον θες τον φουκαρά που έπεσε στον έρωτα σου, μην τον πολυπαιδέψεις. Μετά τα ένα-δυο άκυρα που θα ρίξεις, προχώρα στο παρασύνθημα για να τελειώνουμε... Άσε που όπως έλεγαν οι παλιοί «οι γυναίκες είναι σαν τα λεωφορεία. Αν το χάσεις περίμενε στη στάση, να περάσει το επόμενο». Εκτός κι αν είσαι ο Μπολτ και τρέξεις στην επόμενη στάση για να το πάρεις από εκεί».