Εβίνα Μάλτση: «Είχαμε ταλέντο, μυαλό, πλάνο και δίψα»

Νάνσυ Μητσοστέργιου
Εβίνα Μάλτση: «Είχαμε ταλέντο, μυαλό, πλάνο και δίψα»

Η Εβίνα Μάλτση είναι μία γυναίκα πρότυπο, μία γυναίκα μαχήτρια και αναμφίβολα μία από τις γυναίκες που θαυμάζουμε!

Τις τελευταίες ημέρες όλος ο κόσμος ή καλύτερα όλη η Ελλάδα μιλάει για ένα και μόνο πρόσωπο. Για μία γυναίκα, που κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαιχτριών της και των προπονητών της να γράψει ιστορία για τη χώρα μας. Αυτή δεν είναι άλλη από την Εβίνα Μάλτση.

Η αρχηγός της Εθνική ομάδας μπάσκετ γυναικών είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα των τελευταίων ημερών και πολύ άνετα θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε τουλάχιστον ως τη γυναίκα της χρονιάς. Μία πραγματική μαχήτρια που έκανε όλους τους Έλληνες να αλλάξουν κανάλι στην τηλεόραση τους και να παρακολουθήσουν με αγωνία την μάχη της εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Πράγας. Μία γυναίκα που μας έκανε να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας και να πανηγυρίσουμε μαζί τους κάθε τρίποντο που έβαζαν κόντρα στις αντίπαλες ομάδες.

Η Εβίνα Μάλτση και η παρέα της έγραψαν ιστορία στο γυναικείο μπάσκετ αφού κατάφεραν κάτι πολύ σημαντικό, να φέρουν την Ελλάδα μία ανάσα από τα μετάλλια, όταν κέρδισαν την Τουρκία με 84-55 και πέρασαν στις 4 καλύτερες ομάδες του τουρνουά. Το πάθος και η αγάπη της για το άθλημα την έκαναν να ηγηθεί επάξια της Εθνικής μας και να μας χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις.

Καμία απολύτως σημασία δεν έχει το γεγονός πως είναι 39 ετών. Η Εβίνα δήλωσε πως θα συνεχίσει να παίζει με την αγαπημένη της πορτοκαλί μπάλα για πολύ καιρό ακόμη και εμείς μόνο να τη χειροκροτήσουμε μπορούμε. Σε μία συζήτηση που είχε με το Queen.gr η μεγάλη αρχηγός μας αποκάλυψε πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή και την καθημερινότητα της και αν μη τι άλλο τα λεγόμενα της μας έπεισαν να γίνουμε κι εμείς λάτρεις του γυναικείου μπάσκετ.

#1. Γράψατε ιστορία και αυτό είναι κάτι που δεν αμφισβητεί κανένας. Είναι η καλύτερη θέση που εχει πάρει η Εθνική Γυναικών στην ιστορία της. Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας;

Σκληρή δουλειά, διαρκής προσπάθεια και μία ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξεως. Είχαμε ταλέντο, μυαλό, πλάνο, ρόλους, αποδοχή, δίψα και ένα τέλειο κλίμα.

#2. Το γυναικείο μπάσκετ δεν είναι πολύ δημοφιλές στο ελληνικό κοινό. Αισθάνεσαι αδικημένη που ο κόσμος άρχισε να ασχολείται με αυτό μόλις ξεκίνησε η επιτυχία;

Σίγουρα είναι κάτι που δεν μας αρέσει. Το γυναικείο μπάσκετ δεν είναι δημοφιλές στη χώρα μας, όπως γενικότερα ο γυναικείος αθλητισμός. Είναι θέμα κουλτούρας και νοοτροπίας. Το ξέραμε και από πριν ότι για να ασχοληθούν μαζί μας και να μας μάθουν έπρεπε να φέρουμε μία επιτυχία.

#3.Πόσο σε ικανοποιεί το γεγονός πως έβαλες (βάλατε) όλους του Έλληνες να παρακολουθήσουν γυναικείο μπάσκετ;

Η ομάδα και η επιτυχία αυτής ανάγκασε τα media να ασχοληθούν μαζί μας και κατ’ επέκταση να μας μάθει και ο κόσμος. Είμαστε χαρούμενες όχι για την προβολή στα πρόσωπα μας, αλλά κυρίως για τα νέα κορίτσια που τους κέρδισε το άθλημα και θα θέλουν να ασχοληθούν με αυτό. Αυτό είναι το μετάλλιο που κερδίσαμε και αυτή είναι η παρακαταθήκη που αφήνουμε.

#4. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το μπάσκετ;

Έπαιζαν τα αδέρφια μου οπότε η επαφή μου το άθλημα έγινε όταν ήμουν πολύ μικρή. Ε, μετά ήρθε η επιτυχία του 87’ και ανήκω και εγώ στη γενιά των Ελλήνων που ξεχύθηκαν στους δρόμους με μία μπάλα μπάσκετ.

#5. Θα ήθελα ένα σχόλιο σου για την διάκριση σου στην κορυφαία 5αδα.

Όταν κάνεις ομαδικό άθλημα ακόμη και η ατομική διάκριση έρχεται μέσα από το σύνολο και την ομάδα. Οι συμπαίχτριες και οι προπονητές μου με έβαλαν εκεί. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κάποια άλλη συμπαίχτρια μου. Είναι θέμα ικανότητας, ρόλου και κυρίως αποδοχής του ρόλου αυτού από το σύνολο. Το θέμα είναι, πως μέσα στην καλύτερη πεντάδα υπήρξε μία ελληνική σημαία.

#6. Είσαι 39 ετών, ποιο είναι το κίνητρο σου που σε κάνει να συνεχίζεις να παίζεις;

Η αγάπη μου για το ίδιο το άθλημα! Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό!

#7. Όταν ήσουν μικρή πώς αντιμετώπιζαν τα αγόρια το γεγονός πως ήσουν τόσο ψηλή; Σχολίαζαν ποτέ αρνητικά το ύψος και την επιθυμία σου να ασχοληθείς με ένα κατά βάση αντρικό άθλημα;

Ε, δεν είμαι και τόσο ψηλή, φυσιολογική είμαι 1,77!

#8. Πώς είναι η καθημερινότητα μιας γυναίκας που παίζει μπάσκετ;

Τις ημέρες που έχω διπλή προπόνηση θα ξυπνήσω το πρωί, θα πάω στο γήπεδο. Μετά θα πάω για φαγητό ή κανέναν καφέ με φίλους, μετά ξεκούραση και το απόγευμα πάλι προπόνηση. Τις ημέρες που δεν έχω πρωινή προπόνηση θα πάω κάποια βόλτα στα μαγαζιά, θα δω τους δικούς μου ανθρώπους και θα ξεκουραστώ μέχρι να έρθει και πάλι η ώρα της απογευματινής προπόνησης. Πολύ μπάσκετ λοιπόν και πολύ χρόνο με τους φίλους μου. Μετά είναι και τα ταξίδια με την ομάδα, όταν παίζουμε στο εξωτερικό, λείπω για 2-3 μέρες. Μου αρέσει να πηγαίνω και σινεμά.

#9. Λόγω μπάσκετ σου αρέσει να βγαίνεις με τη φόρμα σου και τα αγαπημένα σου sneakers ή προτιμάς ένα φόρεμα; Πώς θα σε συναντούσαμε σε μία έξοδο σου;

Το φόρεμα δεν είναι σίγουρα το στυλ μου. Θα το βάλω μόνο σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις. Μου αρέσει να είμαι με φόρμες και sneakers όταν τριγυρνάω στα γήπεδα, τις υπόλοιπες ώρες όμως προτιμώ να είμαι με τζιν και casual ντύσιμο. Σε μία έξοδο μου θα με έβλεπες ντυμένη ανάλογα με την περίσταση.

#10. Όλη μέρα ασχολείσαι με το μπάσκετ. Να φανταστούμε πως όταν βγαίνεις με τις φίλες σου μιλάς για ντρίπλες και alley oop ή για γυναικεία θέματα (μόδα – ομορφιά);

Χαχαχα! Μ’ αρέσει το μπάσκετ πάρα πολύ και το να μιλάω γι’ αυτό είναι κάτι που μου βγαίνει ασυναίσθητα. Οι παρέες μου είναι κυρίως από το μπάσκετ, οπότε θα μπορούσα να μιλάω γι’ αυτό πραγματικά συνέχεια. Φυσικά δεν είναι και το μόνο θέμα συζήτησης όταν βλέπω τους φίλους μου, αλλά είναι σίγουρα ένα θέμα που μας απασχολεί.

Για θέματα μόδας δεν θα μιλήσω ποτέ είναι η αλήθεια, αλλά θα πιάσουμε θέματα της επικαιρότητας. Ανάλογα την παρέα και τη στιγμή.

#11. Τι θα έλεγες σε μία γυναίκα ή ένα κορίτσι για να την πείσεις να δει ή να ασχοληθεί με το μπάσκετ αντίστοιχα;

Για να την πείσω να δει μπάσκετ θα τις έλεγα να έρθει να δει έναν αγώνα μας. Για να παίξει θα αρκούσε απλά να μας έχει δει!? Γενικά δεν ανήκω στην κατηγορία ανθρώπων που προσπαθώ να πείσω. Συνήθως οι γύρω μου πείθονται με το πάθος μου όταν με ακούν να μιλάω ή όταν με βλέπουν να παίζω.