Όταν η γαστρονομία «ξεκλειδώνει» τα layers της απόλαυσης

Νάνσυ Μητσοστέργιου
Όταν η γαστρονομία «ξεκλειδώνει» τα layers της απόλαυσης

Για κάποιους είναι η φωτογραφία και για άλλους η ζωγραφική. Για μερικούς είναι το τρέξιμο και για πολλούς η κηπουρική, η κεραμική, το blogging ή ακόμη και το binge watching. Σε ό,τι αφορά στα χόμπι πάντως, στη δική μου περίπτωση η γευσιγνωσία βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας.

Κάθε κουζίνα του κόσμου έχει κάτι να μου μάθει και κάθε σεφ, έχει τα δικά του γαστρονομικά μυστικά, που θέλω να ανακαλύψω. Για όλους τους παραπάνω λόγους, τα τελευταία χρόνια, οι γαστριμαργικές περιηγήσεις στην Αττική ήταν μία συνήθεια που έδινε ώθηση στα Σαββατοκύριακά μου. Από την ταϊλανδέζικη μέχρι την ιαπωνική κουζίνα και από τη βιετναμέζικη μέχρι την ιταλική, την ισπανική, τη μεξικάνικη, την ινδική και φυσικά την ελληνική, «πειραγμένη» ή όχι.

Δεν είχε πάντα σημασία αν θα γευόμουν ένα γκουρμέ πιάτο σε κάποιο καλό εστιατόριο ή αν θα έτρωγα ένα street food έδεσμα μπροστά από έναν πάγκο, κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό που είχε σημασία, ήταν το να μπορούσα να βιώνω κάθε φορά μία διαφορετική εμπειρία μέσα από το φαγητό και να βάζω έναν ακόμη «προορισμό» στον χάρτη των γαστρονομικών μου εξορμήσεων.

Ανακαλύπτοντας τη μαγεία της σπιτικής γευσιγνωσίας

Όταν, λοιπόν, τα αγαπημένα μου εστιατόρια έκλεισαν τους προηγούμενους μήνες, μπορείς ενδεχομένως να κατανοήσεις πώς ένιωσα. Αισθάνθηκα ένα μικρό κενό και σύντομα, διαπίστωσα τη σημασία του να έχεις παραπάνω από ένα χόμπι, πάνω από ένα layers. Βλέπεις, όταν δεν έχεις εναλλακτικές επιλογές για να διοχετεύεις την ενέργειά σου και να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου, τότε η καθημερινότητά σου όχι μόνο γίνεται αυτομάτως πιο ανιαρή, αλλά την ίδια ώρα, μπορεί να γίνει και πιο στρεσογόνα, ειδικότερα όταν οι συνθήκες γύρω σου δεν είναι οι ιδανικές.

Αφού δεν μπορούσα να πάω στα αγαπημένα μου εστιατόρια και τις street food καντίνες που λάτρευα, λοιπόν, θα τις έφερνα στο σπίτι μου. Όχι όμως με την κλασική μέθοδο του delivery, αλλά μέσω της μαγειρικής. Άρχισα, λοιπόν, να «κοπιάρω» τα μενού εστιατορίων που ήθελα να επισκεφτώ και κατέβασα στο κινητό μου apps, μέσα από τα οποία ανακάλυπτα καθημερινά «ψαγμένες» συνταγές για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό και σνακ. Και κάπως έτσι, η καθημερινότητά μου έγινε πολύ πιο απολαυστική, όσο η γεύση ενός Magic Double Gold Caramel Billionaire, κατά τη διάρκεια ενός ζεστού, καλοκαιρινού απογεύματος.

Αυτό που σύντομα διαπίστωσα και ειλικρινά με εξέπληξε, βέβαια, ήταν το ότι το νέο μου χόμπι όχι μόνο έβαζε επιπλέον γεύση στη ζωή μου, αλλά την ίδια ώρα, με χαλάρωνε, με ηρεμούσε και μου δημιουργούσε όμορφα συναισθήματα. Όταν ένιωθα το άγχος να με κυριεύει και όταν άρχιζαν να με κατακλύζουν οι κλασικές σκέψεις των πρώτων «-άντα», όπως «τι κάνω στη ζωή μου;» ή «να χωρίσω ή όχι;», όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην κουζίνα.

Όταν δε έτυχε να διαβάσω ένα άρθρο στο διαδίκτυο, σύμφωνα με το οποίο έρευνες υποστηρίζουν πως η μαγειρική είναι πράγματι αγχολυτική, τότε αποφάσισα να κάνω την εγγραφή μου και σε μία σειρά από online cooking σεμινάρια. Και αυτή η απόφαση ήταν αρκετή για να ανακαλύψω ότι η απόλαυση έχει πάνω από μία στρώσεις!

Από τις γαστρονομικές περιηγήσεις στη μαγειρική και το socializing

«Και τι άλλο μπορεί να σου προσφέρει η μαγειρική;», θα με ρωτήσεις και θα σου απαντήσω πως γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο απολαυστικά πιάτα, γίνεται και το πιο απολαυστικό και ποιοτικό socializing. Ξέρεις, εκείνο το socializing κατά τη διάρκεια του οποίου ξεχνάς να κοιτάξεις το κινητό σου, που αρχίζεις να πιάνεις το ένα θέμα συζήτησης μετά το άλλο, που χαίρεσαι να μιλάς και να ανταλλάσσεις ιδέες και απόψεις ή που νιώθεις απολυτή άνεση στη σιωπή, ακούγοντας μόνο τους ήχους από τα κουτάλια και τα πιρούνια στα πιάτα ή τo «crack» από το αγαπημένο σου Magic Double Gold Caramel Billionaire σε κάθε κουταλιά, αποκαλύπτοντας τραγανά κομμάτια μπισκότου, καραμελωμένα πεκάν, σιρόπι καραμέλας και μια τέλεια ισορροπία καραμέλας και κανέλας.

Βλέπεις, μέσα από την αγάπη μου για τη γαστρονομία, ανακάλυψα και το πάθος μου για τη μαγειρική και αυτό το πάθος μετατράπηκε στα χέρια μου σε ένα «εργαλείο» για να φέρνω κοντά την παρέα. Το ένα σπιτικό ραντεβού για brunch, λοιπόν, έφερε το άλλο και η μία πρόσκληση για κυριακάτικο γεύμα στο σπίτι οδήγησε σε πολλές -μα πολλές- βραδινές συναντήσεις στο μπαλκόνι. Και αυτά τα γαστρονομικά ραντεβού που ξεκινούν με ένα ιδιαίτερο πλατό με τυριά και αλλαντικά ή με μία «ψαγμένη» συνταγή και κλείνουν με βελούδινο Magic Double Gold Caramel Billionaire με τραγανά κομμάτια μπισκότου και επικάλυψη λευκής σοκολάτας gold με καραμέλα, φέρνουν κάθε φορά κάτι από την απόλαυση και την πολυτέλεια του fine dining στο σπίτι μου.

Ακόμη, λοιπόν, και αν μπορώ να επισκέπτομαι ξανά τα αγαπημένα μου εστιατόρια, συνεχίζω να γεμίζω το εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα με γαστριμαργικά ραντεβού στο σπίτι. Βλέπεις, χρειάστηκε να μείνω για λίγο μακριά από την αγαπημένη μου συνήθεια, για να ανακαλύψω ότι η απόλαυση, έχει περισσότερα από ένα magic layers και έρχεται μέσα από πλούσιες στρώσεις γευστικής πολυτέλειας. Και το σίγουρο είναι πως η απόλαυση δεν έχει όρια ή κανόνες, αλλά αφορά αποκλειστικά το τι μας κάνει να χαμογελάμε, το τι προκαλεί «εκρήξεις» απόλαυσης στους ουρανίσκους μας, το τι μας κάνει να χαλαρώνουμε έπειτα από μία δύσκολη ημέρα και πάνω από όλα, το τι μας φέρνει κοντά. Διότι ειλικρινά, τι νόημα θα είχαν οι γαστρονομικές μου περιηγήσεις ή το να ετοιμάζω κάθε μέρα στο σπίτι τα πιο νόστιμα και ιδιαίτερα πιάτα, αν δεν μπορούσα να μοιραστώ τις εμπειρίες και τις δημιουργίες μου με κάποιον, αν δεν μπορούσα να δημιουργήσω και να διηγηθώ μία ιστορία γύρω από κάθε στιγμή απόλαυσης;