Οι νύφες και οι γάμοι στην Αρχαία Ελλάδα

Οι γάμοι στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πρώτα και πάνω απ' όλα μια ευκαιρία ώστε οι αρχαίοι να δηλώσουν τον σεβασμό και την υποταγή τους στους θεούς του Ολύμπου και να τους ευχαριστήσουν για τη βοήθειά τους. Μερικά έθιμα κρατάνε μέχρι και σήμερα, πολλά από αυτά όμως έχουν χαθεί, καθώς βάσει αυτών η νύφη ήταν ένα άβουλο πλάσμα που δεχόταν εντολές από τους άντρες της οικογένειας.

Στα αρχαία χρόνια, στην Ελλάδα, οι πατέρες και οι θείοι κανόνιζαν αποκλειστικά τον γάμο της νύφης και φρόντιζαν για την προίκα που θα έδινε η κοπέλα στον γαμπρό. Για την ακρίβεια το κορίτσι δεν είχε δικαίωμα να μιλήσει μέχρι να φτάσει στην ηλικία των 5 χρόνων, ενώ η κατάλληλη ηλικία γάμου θεωρούνταν τα 15 χρόνια. Συχνά δε, ο γαμπρός ήταν ένας μακρινός συγγενής, μεγαλύτερος σε ηλικία.

Την ημέρα του γάμου, η νύφη συνοδευόταν από το σπίτι της μέχρι την εκκλησία με λαμπαδηφορία, ενώ μετά το τέλος της τελετής και της γιορτής, οι συγγενείς συνόδευαν στο ζευγάρι μέχρι την κρεβατοκάμαρα με τραγούδια και χορούς.

Το νυφικό της κοπέλας ήταν συνήθως ένας απλός χιτώνας σε λευκό χρώμα το οποίο συμβόλιζε τη χαρά, ενώ στο πίσω μέρος του νυφικού υπήρχε ένας πολύ σφιχτός κόμπος, τον οποίο ο γαμπρός έλυνε κατά τη διάρκεια της τελετής.