Δέσποινα Βανδή: «Αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά θα ήμουν σίγουρα παραπάνω κιλά»

Δέσποινα Βανδή: «Αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά θα ήμουν σίγουρα παραπάνω κιλά»

Η τελευταία συνέντευξη της χρονιάς

Το να γράψεις πρόλογο για τη Δέσποινα Βανδή είναι σχεδόν αστείο, γι αυτό ας λείπουν τα πολλά λόγια. Θα πω μόνο ότι η Δέσποινα είναι πολύ τυχερός άνθρωπος. Αυτό που λέμε γουρλού και το ξέρω εκ πείρας. Έτσι για δεύτερη χρονιά η Δέσποινα κάνει ποδαρικό σε αυτή τη στήλη και η ίδια δίνει την τελευταία συνέντευξη για το 2012 ή την πρώτη του 2013, όπως προτιμάτε. Καλή χρονιά σε όλους.

Τελικά το να σχεδιάζεις ρούχα ήταν ευκολότερο ή δυσκολότερο από ότι περίμενες;
Ήταν όλο πολύ καινούργιο για μένα. Είχα πολύ ενθουσιασμό και έχω ακόμη γιατί ήταν μια διαδικασία που δεν γνώριζα, όπως το να βρούμε υφάσματα που να γράφουν στο σώμα, γιατί δεν φτάνει μόνο να φτιάξεις ένα ρούχο πρέπει να βρεις και το ανάλογο ύφασμα. Ήμουν τυχερή γιατί γνώρισα ανθρώπους που μας έφτιαξαν δείγματα, για να δούμε πώς είναι ραμμένα τα ρούχα και με χαρά διαπιστώσαμε ότι μπορεί να γίνει τρομερή δουλειά με Έλληνες, που κάνουν την παραγωγή. Γνώρισα όλο το παρασκήνιο πίσω από ένα ρούχο και είναι συναρπαστική εμπειρία. Βλέπω ένα ρούχο πλέον σαν επαγγελματίας και όταν μου λένε ότι κοστίζει 800 ευρώ, ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κοστίζει τόσο. Αν το ίδιο ρούχο δεν ήταν κάποια επώνυμης μάρκας και λεγόταν «Γιώργος» ας πούμε, θα κόστιζε 80 ευρώ.

Και εσύ όμως κάποτε έδινες 800 ευρώ για ένα ρούχο.
Το πάλαι ποτέ και δεν μπορώ να σου πω αν μετάνιωσα ή όχι, αλλά μια εποχή την βλέπεις και την κρίνεις στον καιρό της και σήμερα ακούγεται πολύ ακραίο όλο αυτό, αλλά τότε τα ζούσαμε όλα στην ακραία τους μορφή. Δεν είχα ακόμη αποκτήσει οικογένεια και είναι, πίστεψέ με, εντελώς διαφορετικά όταν έχεις οικογένεια, σπίτι ευθύνες, τα εξετάζεις όλα.

Σε στεναχωρεί όταν ακούς συνεχώς ότι χωρίζεις με το Ντέμη;
Όχι, το έχω συνήθισε πλέον και δεν δίνω σημασία.

Είναι κάτι που αλλάζει με τα χρόνια; Το συνηθίζεις και σταματά να σε ενοχλεί;
Ναι αλλάζει με τα χρόνια. Με πείραζε στο ξεκίνημα μου, με ενοχλούσε, αλλά απ' την άλλη, δεν έχω και τη απαίτηση ο κόσμος να με ξέρει επειδή εκτίθεμαι στα περιοδικά και σε εκπομπές.

Τι θα έλεγες στα κορίτσια που υποφέρουν με δίαιτες και διατροφές;
Είναι ό,τι χειρότερο μπορούν να κάνουν στον εαυτό τους και αν πράγματι αγαπάνε λίγο το σώμα τους, να μάθουν ότι το μόνο που χρειάζονται, είναι σωστή διατροφή και γυμναστική. Οι δίαιτες είναι για τα ανορεκτικά μοντέλα και δεν με συγκινούν καθόλου.

Η Μελίνα είναι ακόμη μικρή, αλλά αν σε λίγα χρόνια αρχίσει να κάνει δίαιτα –μια και τώρα ξεκινούν από το σχολείο- τι θα κάνεις;
Δεν ξέρω πραγματικά πώς θα το αντιμετωπίσω. Εμείς τη λέξη δίαιτα δεν την έχουμε στο σπίτι μας. Η Μελίνα βλέπει το μπαμπά της και τη μαμά της να τρέφονται σωστά και να γυμνάζονται και όταν έχουμε διακοπές να είναι πιο χαλαροί. Έχουμε αναπτύξει ένα τρόπο σκέψης, ότι οι άνθρωποι κάποιες εποχές πρέπει να είναι πιο πειθαρχημένοι και κάποιες άλλες πιο χαλαροί.

Εσύ όποτε έφτανες στα πολύ αδύνατα σου, έβλεπες στον καθρέφτη πόσο αδύνατη ήσουν; Θέλω να πω είπες ποτέ, "είμαι πολύ αδύνατη";
Έβλεπα ότι ήμουν κανονική. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξα τόσο πολύ αδύνατη όσο λες. Έχω ένα πρόσωπο οστεώδες, έχω αδύνατα άκρα και ώμους και πολλές γωνίες στο πρόσωπο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχει φύγει και η περιφέρεις. Πώς βλέπουμε έναν άνθρωπο που έχει μάγουλα στο πρόσωπο και μας δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι είναι γεματούλης; Ε το ίδιο συμβαίνει και με μένα από την ανάποδη.

Αν δε έκανες αυτή τη δουλειά θα χαλάρωνες το πρόγραμμα σου στη γυμναστική ή το φαγητό;
Θα ήμουν πιο τσουπωτή γιατί δεν είναι μόνο θέμα διατροφής, πάνω στην πίστα κάνεις τρελές καύσεις. Σίγουρα λοιπόν θα ήμουν παραπάνω σε κιλά και από αυτές που θα γκρίνιαζαν συνεχώς ότι από Δευτέρα αρχίζω δίαιτα

Φέτος συμπληρώνεις πόσα χρόνια στην Αθήνα;
20 χρόνια!

Θυμάσαι την πρώτη σου μέρα στην Αθήνα;
Δεν θυμάμαι την πρώτη μου μέρα, αλλά γενικά θυμάμαι την αίσθηση του πρώτου καιρού. Περπατούσαμε με την Ελένη Πέτα στα νότια Προάστια και χαζεύαμε τα σπίτια και λέγαμε τι ωραία και μεγάλα σπίτια που έχουν εδώ στην Αθήνα. (γέλια). Μετά αντιμετωπίσαμε τα κλασικά προβλήματα του να ζεις εδώ, την κίνηση στους δρόμους, το ότι σε αντίθεση με τη Θεσσαλονίκη που ήθελες 10 λεπτά για να πας στο ραντεβού σου, εδώ ήθελες τριπλάσια χρόνο. Ήταν μια εποχή που είχε πολύ ζωή, πολύ κέφι και ήταν τόσο όμορφα όλα.

Μετά από όσα περάσαμε, είσαι αισιόδοξη ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες;
Ναι είμαι αισιόδοξη και νομίζω ότι εμείς κάνουμε τις μέρες μας καλύτερες, έχουμε το ένστικτο της επιβίωσης και δεν θα αφήσουμε κακές καταστάσεις να μας παρασύρουν στον βυθό.