Αχ, βαχ, κραχ και λοιπές κοινοτοπίες

Τι συζητήθηκε αυτή την εβδομάδα; Φυσικά ο τραγικός και κινηματογραφικός θάνατος του Θόδωρου Αγγελόπουλου που σε συνδυασμό με την παράλυση του κράτους σε όλα τα επίπεδα μας έδειξε ακόμα μια φορά πόσο επί ξύλου κρεμάμενοι είμαστε όλοι - απ΄όλες τις πλευρές. Το πανελλήνιο σοκαρίστηκε και όλοι βγήκαν και τον εξύμνησαν.

Aκόμα και άνθρωποι που έλεγαν τις ταινίες του αργές, που δεν είχαν δει ούτε μία, που έπρεπε να googlάρουν για να καταλάβουν . Ο Αγγελόπουλος ήταν ποιητής και μάστερ της εικόνας το λιγότερο. Φυσικά τώρα που πέρασε στην αντίπερα όχθη θα αποθεωθεί όπως του άξιζε. Έτσι κάνουμε εμείς. Όλους τους θυμόμαστε είτε αργά, είτε μετά.. Η υποκρισία σε συνδυασμό με τη φτώχια που μας δέρνει έχει απογειωθεί. Η απληστία έχει πληρωθεί και πληρώνεται ακριβά.

Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Εργοδότριες με Jimmy Choo ανακοινώνουν με δάκρυα στα μάτια τις περικοπές στο λαό τους. Σενιαρισμένοι- χρεοκοπημένοι κυκλοφορούν ελεύθεροι παντού. Η καλοπέραση υπάρχει -μην έχετε αμφιβολίες- καμουφλαρισμένη με πολλά αχ και βαχ. Τα ξεσαλώματα και οι έξοδοι περιορίστηκαν σε διήμερο και κάτι "έκτακτα" μέσα στην εβδομάδα για τους "κοσμικούς κύκλους" που παριστάνουν πως "πενθούν" με μακρινά εξωτικά ταξίδια.

Ο κόσμος "πεινάει" και όλοι κάνουμε δίαιτα. Επιτέλους ανήκουμε στη δύση. Δουλειά, σπίτι, κεφάλια μέσα και κεφάλαιο μηδέν. Έτσι ζουν οι κανονικοί άνθρωποι στις "hip" χώρες. Κατά τα άλλα η υποκρισία και η σοβαροφάνεια ζει το μεγαλείο της. Όσοι θέλουν να γίνονται αγαπητοί στο "λαό" βγαίνουν και λένε κοινοτοπίες- όπως ανέκαθεν έκαναν οι πολιτικοί που απ΄ότι μαθαίνω από έγκυρες πηγές παρά την κρίση έχουν γερή λίμπιντο . Οι "καλοί και αποδεκτοί" της εποχής μας λένε πράγματα που θα τους κάνουν αρεστούς και προσκολλώνται σε ήδη "αναγνωρισμένες" κλίκες ή παριστάνουν τους αριστερούς κρύβοντας τις βιλάρες τους.

Στη χώρα μας η αλήθεια σοκάρει στα πάντα. Ακόμα και στην παραμικρή κριτική. Το ζητάμε έμμεσα το ψέμα. Αν κάποιος αποκαλούσε μονόχορδη π.χ. τη Νάνα Μούσχουρη πριν μας κάνει ρόμπα -γιατί έτσι το εξέλαβε η ευαίσθητη κοινή γνώμη- στη Γερμανία, δε θα πέφτατε να τον φάτε;

Η Μούσχουρη είναι θεά και πρέσβειρά μας στο εξωτερικό αλλά ειλικρινά σας αρέσει; Ακούτε δίσκους της στο αυτοκίνητο; Μήπως τελικά είπε μία αλήθεια που δε θέλαμε να ακούσουμε; Και μήπως αν είχαμε μουτζώσει με χέρια και με πόδια όλους αυτούς που αποθεώναμε κάτω από τα μπαλκόνια σα λυσσασμένοι εδώ και χρόνια τα πράγματα να ήταν καλύτερα;