Ο Παπανδρέου καθηγητής. Ο θεός να βάλει το χέρι του

Γιώργος Παπανδρέου: Δάσκαλος για κλάματα.
Ας πούμε ότι σε ένα απίθανο σενάριο –και χωρίς να είσαι ο γιός της Γιάννας Αγγελοπούλου- γίνεσαι δεκτός στο Χάρβαρντ, σε ένα από τα καλύτερα και εγκυρότερα πανεπιστήμια του κόσμου. Νιώθεις ότι είσαι μέρος μια μικρής ελίτ, που θα διοικήσει τον κόσμο τις επόμενες δεκαετίες και μέχρι να τα χωνέψει όλα αυτά το κεφάλι σου πέφτεις πάνω στο Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο προσκάλεσαν για μια σειρά διαλέξεων με θέμα τις επιπτώσεις της κρίσης σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο θεός να βάλει το χέρι του. Εδώ εγώ, που ένα ταπεινό Ιστορικό-Αρχαιολογικό τελείωσα και ούτε για μάθημα σταυροβελονιάς δεν θα τον εμπιστευόμουν. Θα ρώταγα και καμιά δεκαριά καλού κακού για να σιγουρευτώ ότι τα έμαθα σωστά.
Και καλά ο Παπανδέου, αυτός όπου τον καλούν πηγαίνει, εκεί στο Χάρβαρντ δεν σκέφτηκαν να ρωτήσουν πρώτα; Και τυχαία να τηλεφωνούσαν κάπου στην Ελλάδα, θα μάθαιναν ποιον κάλεσαν να μιλήσει για την κρίση. Τον άνθρωπο που έσκυψε το κεφάλι και επέγραψε την καταδίκη εκατομμυρίων ελλήνων χωρίς δεύτερη σκέψη. Έναν έλεγχο να έκαναν στο google όλο και κάποιο ανέκδοτο για τον GAP θα έβρισκαν.
Τέλος πάντων αφού τον πήραν εκεί, ας τον κρατήσουν και ας κάνει περιοδεία και σε άλλα πανεπιστήμια της Αμερικής, γιατί εδώ, ούτε για τα ΤΕΙ λογιστικής δεν κάνει.

Celebrity σε απόγνωση
Υπήρξε μια εποχή –όχι πολύ μακρινή, άσχετα αν μοιάζει σαν να πέρασαν αιώνες- που οι καλλιτέχνες ήταν μέρος μια φαντασίωσης. Κάποιους από αυτούς τους θαυμάζαμε, όχι μόνο για το έργο τους, αλλά γιατί ήταν κομμάτι από ένα άλλο σύμπαν, πολύ μακρινό από εμάς. Αργότερα έγιναν οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι σαν και μας, χωρίς τα δικά μας προβλήματα στο κεφάλι τους. Πλέον παράγιναν της διπλανής πόρτας, σχεδόν σαν να συγκατοικούμε ένα πράγμα. Άρχισαν να λένε για τα προβλήματά τους, την ανεργία, την οικονομική τους δυσχέρεια. Φτάσαμε να λέμε δόξα τω θεώ που δεν έγινα ηθοποιός, τραγουδιστής ή ζωγράφος.
Κάπως έτσι μας τελείωσε το όνειρο. Η κρίση ισοπέδωσε τα πάντα και τους εξομοίωσε όλους. Η τέχνη έλεγε ο Πικάσο είναι ένα ψέμα που μας βοηθά να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Πώς κατάφερε αυτή η εποχή και το αντέστρεψε αυτό;