Ο Πέτρος Τατσόπουλος είναι το απόλυτο αρσενικό

Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος προκαλεί πανικό και θύελλα αντιδράσεων όταν μιλάει ή σχολιάζει κάτι. Ο λόγος για τον βουλευτή του Σύριζα, τον Πέτρο Τατσόπουλο, και τη χθεσινή του δήλωση ότι ενώ αυτός έχει πηδήξει την μισή Αθήνα, η Χρυσή Αυγή συνεχίζει και τον αποκαλεί αδελφή και δεν καταλαβαίνει γιατί. Λογικό είναι αμέσως μετά να βουλιάξει το διαδίκτυο από αστειάκια –μερικά υπήρξαν τρομερά πετυχημένα- σχόλια, μέχρι και δηλώσεις γνωστών Αθηναίων ότι ΔΕΝ κοιμήθηκαν με τον Τατσόπουλο... ακόμη.

Πώς πρόεκυψε όλο αυτό με τον Τατσόπουλο; Πότε ανακαλύψαμε αυτή την αυθεντική και ταυτόχρονα θλιβερή, φλέβα χρυσού για τους δημοσιογράφους και τα Media; Πώς από εκεί που ήταν ευυπόληπτος συγγραφέας, τουλάχιστον για μας που δεν τον ξέραμε προσωπικά, μετατράπηκε σε τραγελαφική φιγούρα που σέρνει το χορό της γελοιότητας; Λένε ότι οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι, είναι αυτοί που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά. Δίκαιο έχουν.

Η αρχή έγινε με κάτι αναρτήσεις ότι ο Κολοκοτρώνης υπήρξε αρραβωνιασμένος με κάποιον άντρα, που εμένα προσωπικά μου φάνηκε σαν αναρχικό αστείο και δεν με ενόχλησε, όμως δεν ήξερα ότι μόλις είχε ξεκινήσει ο παραλογισμός. Μετά άρχισαν οι εκρήξεις και το πρόβλημα με τη διαχείριση θυμού, ένας σνομπισμός με οποιοδήποτε δεν συμφωνούσε και μια εξωφρενική κακοφωνία που τον έκανε να χάνει το δίκαιο του, ακόμη και αν το είχε -που το είχε πολλές φορές. Δεν τον γνωρίζω καθόλου τον κύριο Τατσόπουλο, αλλά πάντα τον εκτιμούσα... παλιότερα. Τον ανακάλυψα σαν σεναριογράφο της αγαπημένης ταινίας του Πανουσόπουλου, "Οι Απέναντι", σαν αρθρογράφο, σαν συγγραφέα. Δύο, τρία βιβλία του, μου άρεσαν πάρα πολύ και αν και δεν συμφωνούσα με την περσόνα του, το απέδιδα στον εκκεντρικό χαρακτήρα που μπορεί να έχει ένας ταλαντούχος άνθρωπος. Τώρα πώς αυτός ο ταλαντούχος άνθρωπος μετατρέπεται σε μαζικό ανέκδοτο και στόχος κάθε πιτσιρίκου 17χρονου που θέλει να κάνει πλάκα, δεν το ξέρω. Όπως επίσης δεν ξέρω αν του αξίζει ή όχι, ακόμη και αν το προκάλεσε όλο αυτό ο ίδιος στον εαυτό του.

Δεν αλλάζει το έργο ενός δημιουργού, επειδή εκείνος αποφάσισε τα τελευταία χρόνια να γίνει ένας αντιπαθητικός πολιτικός. Σίγουρα όχι, όμως αλλάζει η εικόνα που είχαμε για αυτόν, πριν αρχίσει να κυκλοφορεί δημόσια και να λέει ό, τι του κατέβει στο κεφάλι. Εκτός και αν ο σκοπός του είναι να γίνει το πρώτο θέμα συζήτησης τις τελευταίες μέρες. Τότε μπράβο του, τα κατάφερε, αν και επικοινωνιακά τα έκανε θάλασσα, γιατί και τους gay προσβάλλει, όταν προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι κάτι κακό αυτό που του προσάπτει η χρυσή Αυγή, ότι είναι κάτι που θέλει οπωσδήποτε να διώξει από πάνω του, σαν ασθένεια, και τις γυναίκες φυσικά προσβάλλει, που σα θεριακλής τις βάζει στη σειρά και τις πηδάει.

Το να υπερασπίζεσαι την αρσενική ή καλύτερα την straight ταυτότητά σου δηλώνοντας ότι έχεις πηδήξει πολλές είναι κιτς, είναι ελεεινό, είναι φτηνό, είναι γελοίο και όση ξεφτίλα και να περάσεις από τα social media και τον κόσμο που κάνει πλάκα με τις δηλώσεις σου και πάλι λίγη είναι.