Ένα ανορεξικό μοντέλο εξομολογείται: «Τα χείλη μου ήταν μπλε από την αδυναμία και τα κάλυπταν με κονσίλερ»

Ένα ανορεξικό μοντέλο εξομολογείται: «Τα χείλη μου ήταν μπλε από την αδυναμία και τα κάλυπταν με κονσίλερ»

Και άλλες συγκλονιστικές αποκαλύψεις από τον όχι και τόσο αθώο κόσμο της μόδας.

article-2442084-1835FD6F00000578-435 634x848

Η Georgina μπήκε στον χώρο του modeling σε ηλικία 15 ετών, όταν την προσέγγισε ένα κυνηγός μοντέλων στην Oxford Street του Λονδίνου .

Μετά από λίγο καιρό της ανακοινώνουν ότι θα γίνει ένα casting για μια ιαπωνική εταιρεία που έψαχνε μοντέλα να εργαστούν στο Τόκιο για μερικούς μήνες .

« Ήμουν πραγματικά κολακευμένη με αυτή την πρόταση» δήλωσε η κοπέλα. Είπε ότι θα μπορούσε να πάει να εργαστείστην Ιαπωνία σε δύο μήνες , υπό την προϋπόθεση ότι θα έχανε λίγο εκατοστά από τους γοφούς και από τη μέση της.

Η απώλεια βάρους έγινε στόχος της: « Το μόνο φαγητό που επιτρεπόταν ήταν σαλάτα και λαχανικά ενώ για δύο ημέρες έπρεπε να είμαι χωρίς τροφή καθόλου . Τα χείλη και τα δάχτυλά μου ήταν μπλε , γιατί ήμουν τόσο λεπτή που η καρδιά μου αγωνιζόταν να αντλεί το αίμα σε όλο το σώμα μου . Οι make- up artists έπρεπε να τα συγκαλύψουν με concealer» .

Η κοπέλα έφτασε στην Ιαπωνία τον Ιούνιο του 2006. Σε ηλικία μόλις 16 η Georgina ζούσε σε ένα διαμέρισμα του Τόκιο με δύο κορίτσια από τη Ρωσία που δεν μιλούν αγγλικά .
Τρομαγμένη και μόνη που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζώντας σε ένα σπίτι και πίνοντας ενεργειακά ποτά, για να την τονώνουν.
Κάποια στιγμή φωτογραφήθηκε για έναν κατάλογο εγκυμοσύνης φορώντας μια ψεύτικη κοιλιά. « Ήμουν μια υποσιτισμένη νεαρή κοπέλα που με έκαναν να μοιάζω με μια έγκυο 30 χρονών », λέει η ίδια.

Οι γονείς της δεν γνώριζαν τίποτα. Το κινητό της δεν λειτουργούσε και είχαν επικοινωνία μαζί της μια φορά την εβδομάδα όταν τους έπαιρνε από ένα τηλεφωνικό θάλαμο. Γιατί όμως δεν έπαιρνε το πρώτο αεροπλάνο για την πατρίδα της; « Μέρος της συμφωνίας ήταν ότι έπρεπε να αποδώσω το κόστος της πτήσης και της διαμονής μου από τα χρήματα που είχα κερδίσει »

Κάθε φορά που οι γονείς της την ρωτούσα εκείνη έλεγε ότι έκανε υγιεινή ιαπωνική διατροφή . Ωστόσο , όταν η μητέρα και ο αδελφός της, την επισκέφθηκαν αποκαλύφθηκαν τα πάντα.
Η μητέρα της συγκλονίστηκε από την απίστευτα αδύνατη εμφάνισή της και κάθε φορά που την παρακαλούσε να φάει μαζί τους εκείνη έβρισκε πάντα μια δικαιολογία.

Η Georgina επέστρεψε στο Λονδίνο , όπου έκανε φωτογραφίσεις για το Top Shop και τα Gap και μεταξύ άλλων .

« Επιβίωνα με ποτά που είχαν καφεΐνη . Στις περιπτώσεις που δεν μπορούσε να χωρέσει σε ένα φόρεμα , αισθανόμουνα τόσο ταπεινωμένη» λέει η ίδια « Η μαμά ήταν επιφυλακτική , αλλά έβλεπε πόσο ενθουσιασμένη ήμουν που ανήκα στη βιομηχανία της μόδας και δεν ήθελε να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο μου . Όταν προσπάθησε να μου μιλήσει για το πόσο αδύνατη ήμουν δεν άκουγα».

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους η Georgina κατάφερε πολλά πράγματα, θα έπρεπε να είναι χαρούμενη στιγμή , όμως , στη διάρκεια του έτους που ακολούθησε αρρώστησε σοβαρά και δεν μπορούσε να εργαστεί.

Το καλοκαίρι του 2007 οι γονείς της την έβαλαν σε νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε με ανορεξία. Το πάλεψε για λίγους μήνες αλλά επέστρεψε και πάλι στη πασαρέλα.
Αργότερα εκείνο το έτος , σε ηλικία 18 ετών , υπέγραψε με τη Prada να εμφανιστεί στην πασαρέλα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μόδας του Μιλάνου .

« Μόλις, όμως, δύο ημέρες πριν από το show , μου είπαν ότι δεν θα με χρειαστούν», λέει το πρώην μοντέλο « Κανείς δεν μου εξήγησε το γιατί αλλά είμαι σίγουρη ότι έγινε επειδή ήμουν πολύ αδύνατη».

Παρά την σκελετική εμφάνισή της , συνέχισε αυτές τια διατροφικές συνήθειες μέχρι τα μέσα του 2009, όπου η μητέρα της την πήγε για θεραπεία. Πάλεψε πολλά χρόνια πήρε μέχρι αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα για να αντιμετωπίσει την ασθένεια και τα κατάφερε. Σήμερα σε ηλικία 24 ετών δηλώνει τυχερή που επέζησε και δηλώνει: « Οι οίκοι υψηλής μόδας χρησιμοποιούν ανορεξικά κορίτσια στις εκστρατείες τους και ο μόνος τρόπος που αυτό θα σταματήσει είναι αν σταματήσει ο κόσμος να αγοράζει τα προϊόντα τους . "