Γιατί δεν έχουν πια «happy end» οι ταινίες;
Υπάρχει τελικά η αδερφή ψυχή μας;
To La La Land μπορεί τελικά να μην κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, αλλά παραμένει μία αξιοσημείωτη ρομαντική κωμωδία στην πρόσφατη ιστορία του κινηματογράφου. Μπορεί να το λάτρεψες ή να το μίσησες, αλλά σίγουρα προβληματίστηκες με το τέλος, στο οποίο οι πρωταγωνιστές δεν καταλήγουν μαζί! Αν παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο έργο είχε κυκλοφορήσει σε κάποια άλλη εποχή, για παράδειγμα των κλασικών φιλμ του Hollywood, την οποία και τιμά, θα είχε φυσικά happy end με τους πρωταγωνιστές να παντρεύονται και ζουν μαζί και ευτυχισμένοι για πάντα. Όλα αυτά, βέβαια, πριν το Tinder…
Το La La Land, επιπλέον, είναι μία από τις νέες ρομαντικές δραματικές κωμωδίες που εξετάζουν κριτικά την ιδέα των soulmates, δηλαδή των αδελφών ψυχών. Μετά από πολλές δεκαετίες, κατά τις οποίες οι ρομαντικές κομεντί προωθούσαν την ιδέα ότι η μοίρα ελέγχει την ερωτική μας ζωή και ότι μόνο ένας άνθρωπος είναι ο κατάλληλος για εμάς, φαίνεται ότι βρισκόμαστε εν μέσω μίας κρίσης. Και είναι λογικό αν σκεφτείς ότι οι κανόνες του φλερτ στην εποχή μας έχουν αλλάξει και με τόσα dating apps μπορείς να βγεις αμέτρητα ραντεβού, πριν καν το καταλάβεις. Πώς όμως φτάσαμε στο σημείο ο όρος «αδελφή ψυχή» να θεωρείται αστείος;
Η ιδέα των αδελφώνψυχών έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα…
Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, ο Αριστοφάνης υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος αρχικά δεν είχε τη μορφή που έχει σήμερα. Ήταν ένα πλάσμα που θύμιζε σιαμαία δίδυμα, με τέσσερα χέρια, τέσσερα πόδια και δύο κεφάλια που κοιτούσαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο Δίας για τον τιμωρήσει για την αλαζονεία του τον χώρισε στα δύο και τον καταδίκασε να ψάχνει το άλλο του μισό σε όλη του τη ζωή. Όταν, λοιπόν, τελικά βρίσκουμε το άλλο μας μισό ολοκληρωνόμαστε!
Ο στόχος να βρούμε τον έναν και μοναδικό μας σύντροφο, τον «one» όπως λένε στις ταινίες και τα βιβλία, είναι πιο πρόσφατος όπως εξηγούν οι Aziz Ansari και Eric Klinenberg στο βιβλίο τους Modern Romance. «Πριν από μία δεκαετία θα βρίσκαμε κάποιον που ζει στη γειτονιά. Οι οικογένειες θα γνωρίζονταν, το ζευγάρι θα παντρεύονταν και θα έκανε παιδί και όλα αυτά μέχρι πριν καλά καλά φτάσουν τα 22. Σήμερα οι άνθρωποι αφιερώνουν χρόνια μέχρι να βρουν το ιδανικό ταίρι».
Η αναζήτηση τουιδανικού συντρόφου στο Τinder…
Για δεκαετίες, το Hollywood με ενθουσιασμό ενθάρρυνε αυτή την αναζήτηση, με ταινίες που έσπαγαν ταμεία και έπειθαν το κοινό ότι θα συναντούσε τον δικό του «Harry» ή «Sally» στη γωνία. Αργότερα όμως εμφανίστηκαν αρκετά sites και εφαρμογές με αλγόριθμους που θα έβρισκαν σε δευτερόλεπτα το ιδανικό μας ταίρι. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να απαντήσεις 300 ερωτήσεις για το πόσο συχνά πίνεις μαργαρίτες, ποια είναι τα αγαπημένα σου εστιατόρια και συγκροτήματα! Και κάπως έτσι, η αναζήτηση για τον σύντροφο των ονείρων σου ξεκινά….
Παρόλα αυτά, όλα όσα υπόσχονται οι εφαρμογές απέχουν πολύ από την πραγματικότητα… Και αυτό γιατί μάλλον αναζητάμε τον «τέλειο» σύντροφο και έχουμε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά. Σιγά σιγά με τις υψηλές προσδοκίες που έχουμε δημιουργήσει αρχίζουμε και αμφισβητούμε τον όρο «αδελφή ψυχή».
Unhappily ever after…
Έτσι, με το πέρασμα των χρόνων, το παραπάνω αποτυπώνεται και στις ταινίες. Όπως δήλωσε πρόσφατα και ο Damien Chazelle, σκηνοθέτης του La La Land, η απόφαση να κρατήσει τη Mia και τον Sebastian χώρια. «Ήταν μία συνειδητοποίηση ότι η ζωή δεν ανταποκρίνεται πάντα στην τέλεια εκδοχή που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά δεν πειράζει» είπε ο ίδιος.
Τα τελευταία χρόνια, τα κινηματογραφικά παραδείγματα, στα οποία οι πρωταγωνιστές δεν καταλήγουν μαζί είναι πολλά: 500 Days of Summer, Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού, Take This Waltz, Like Crazy, Two Lovers...
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μακροχρόνια σχέση είναι μάταιη. Το μήνυμα είναι πιο αισιόδοξο απ’ όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, σε ένα πρώτο επίπεδο. Εάν ανήκεις στο είδος των ανθρώπων που αναζητούν τον έναν και ιδανικό σύντροφο, μην περιμένεις να πέσει στην αγκαλιά σου από τον ουρανό (ή το Τinder) ή να καλύψει το κενό που νιώθεις και να σε ολοκληρώσει!
Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει και έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2014 από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, σύμφωνα με την οποία οι σύντροφοι που «συνταξιδεύουν», σε αντίθεση με τους συντρόφους που θεωρούν ότι ήταν γραφτό να είναι μαζί, είναι πιο ευτυχισμένοι γιατί αποδέχονται ότι μια σχέση έχει συμβιβασμούς!
Με λίγα λόγια, δεν θα βρεις το άλλο σου μισό σε μία κινηματογραφική στιγμή... Το να «ενώσεις» την ψυχή σου με κάποιον είναι μία μακρά διαδικασία. Καλύτερο θα ήταν να σκεφτείς τι θέλεις η ίδια, πριν ξεκινήσεις μία σχέση.
