ΕΣΥ ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΧΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΑΣ ΚΡΕΑΣ;

Με λένε Σοφία, δεν τρώω κρέας έντεκα μήνες και είμαι καλά. Θα τα πάρω από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν σε μικρή ηλικία. Έχω τεράστιο θέμα με τα ζώα (σκυλιά, γάτες, αγελάδες, κουνέλια, γουρούνια), τόσο τεράστιο που τα «ερωτεύομαι» και θέλω να τα πάρω όλα σπίτι μου. Αλλά, ευτυχώς για τη μαμά μου, δεν τα παίρνω. Μικρή ήθελα να γίνω κτηνίατρος. Δυστυχώς, για εμένα, τα Μαθηματικά δεν τα «έπαιρνα».

Ωστόσο, ως ενήλικη, σχεδόν δεν υπήρχε ημέρα που δεν έτρωγα κρέας. «Αν δεν φάω κρέας, νιώθω ότι είμαι όλη μέρα νηστική» συνήθιζα να λέω. Μέχρι που τα γενέθλια των 30 πλησίαζαν. Και οι στόχοι άρχισαν να μπαίνουν. «Στα γενέθλιά μου θα κόψω και το κρέας» είχα ανακοινώσει. Η στιγμή ήρθε νωρίτερα, όταν πέρσι, το Μεγάλο Σάββατο το απόγευμα, είδα μπροστά στα μάτια μου να σφάζουν ένα κατσικάκι. Το μυαλό γύρισε. Η απόφαση πάρθηκε.

Όλα είναι στο μυαλό

Η 20η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας το 1985 με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης FARM (Farm Animal Reform Movement) και έχει εξαπλωθεί και εκτός των ορίων των ΗΠΑ.Η καμπάνια στοχεύει στην ενημέρωση του κοινού από τις συνέπειες της διατροφής που βασίζεται στα ζωικά προϊόντα. Εστιάζεται στην κακοποποίηση των ζώων στα σφαγεία, στα περιβαλλοντικά προβλήματα από τις μεγάλες φάρμες, αλλά και στα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την κατανάλωση ζωικών προϊόντων.

Στο διά ταύτα, όλα είναι στο μυαλό. Δεν με απασχόλησε ούτε μισό… δευτερόλεπτο το γεγονός πως δεν τρώω κρέας. Και αυτό έχει να κάνει με δύο παραμέτρους: Πρώτον, το ότι σταμάτησα να τρώω κρέας, δεν είχε καμία σχέση με την πείνα που μπορεί να ένιωθα. Μία χαρά χορταίνεις και με μια μερίδα φασολάκια (με πατάτες). Δεύτερον, δεν έγινα ποτέ η "ξινή" που δεν ακολουθεί σε ταβέρνες επειδή η ίδια δεν τρώει (ή τουλάχιστον δεν περίμενα αυτό για να γίνω/είμαι). Δεν κρίνουμε τις διατροφικές συνήθειες κανενός. Μία υπενθύμιση κάνουμε: Η χορτοφαγία, στις διάφορες μορφές της, είναι κατά κύριο λόγο φιλοσοφική στάση ζωής.

4 λόγοι για να σε πείσω

Δεν υπάρχει άλλος διαθέσιμος χρόνος πια, βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο της ζωής τουπλανήτη μας.

1. Οι χορτοφάγοι καταναλώνουν αυξημένες ποσότητες φυτικών ινών και αντιοξειδωτικών συστατικών, με αποτέλεσμα να παρατηρείται σε αυτούς μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής.

2. Η βιομηχανία κρέατος είναι μία από τις πιο καταστροφικές για το περιβάλλον βιομηχανίες του πλανήτη. Η εκτροφή και σφαγή γουρουνιών, αγελάδων, προβάτων, γαλόπουλων και κοτόπουλων συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου περισσότερο από τη βιομηχανία αυτοκινήτων! Τα πάσης φύσεως εκτρεφόμενα ζώα συμβάλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου (πρόβατα,κατσίκες, κυρίως αγελάδες κλπ) με τα αέρια που παράγουν από τα περιττώματα τους και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Σήμερα περίπου υπάρχουν ή εκτρέφονται παγκοσμίως πάνω από 15 δισεκατομμύρια μόνον αγελάδες (φανταστείτε και τα άλλα εκτρεφόμενα ζώα) και οι οποίες εκλύουν στην ατμόσφαιρα 60 εκατομμύρια τόνους μεθανίου καθώς και αρκετές ποσότητες διοξιδείου του άνθρακος.

3. Ενώ η χορτοφαγική διατροφή απαιτεί ακριβώς το 1/8 του εδάφους που απαιτείται για να θρέψει κάποιον που τρώει κρέας, τα ποσοστά πρωτεϊνών που ταΐζονται σε κοπάδια που προορίζονται για ανθρώπινη τροφή θα μπορούσαν να θρέψουν σχεδόν ολόκληρο τον πληθυσμό της Ινδίας και της Κίνας -περίπου 2 δισ. ανθρώπους.

4. Με τη φυτοφαγία μπορούμε να σώσουμε 4 περίπου στρέμματα δάσους κάθε χρόνο. Με την κτηνοτροφία γίνεται τεράστια κατασπατάληση υδάτινων πόρωνγια την καλλιέργεια της όπoιας ποσότητας λαχανικών απαιτούνται 25 γαλόνια νερού ενώ για τα βοοειδή χρειάζονται 5.214 γαλόνια. Τα εκτρεφόμενα ζώα είναι αδηφάγοι καταναλωτές νερού. Χρειάζονται 22.000 λίτρα νερού για να παραχθεί ένα κιλό κρέας σε σύγκριση με τα 200 λίτρα νερού που απαιτούνται για να παραχθεί ένα κιλό σιτάρι. Μια συνολικά χορτοφαγική διατροφή απαιτεί 300 γαλόνια νερού την ημέρα, ενώ μια σαρκοφάγος διατροφή απαιτεί περισσότερα από 4.000 γαλόνια νερού την ημέρα.

«Τίποτα δεν θα ωφελήσει περισσότερο την ανθρώπινη υγεία και θα αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης της ζωής στη Γη, όσο η μετάβαση μας σε μια χορτοφαγική διατροφή». Άλμπερτ Αϊνστάιν

Οι σχολές της χορτοφαγίας

"Η φίλη μου είναι pescetarian" λέει με στόμφο η φίλη μου η Χριστίνα ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ που γνωρίζουμε. Ναι, τρώω ψάρια, αυγά και γαλακτοκομικά (ακόμα). Ωστόσο, υπάρχουν πολλές "σχολές" και σίγουρα μπορείς κι εσύ να βρεις μία να σου ταιριάζει:

Vegeterian ή γαλακτο-αυγο-χορτοφάγος: Δεν τρώει κρέας, αλλά καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά. Είναι σήμερα η πιο κοινή κατηγορία χορτοφάγων στον δυτικό κόσμο.

Vegan ή αυστηρά χορτοφάγος: Δεν καταναλώνει κανένα ζωικό προϊόν (όπως είναι τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, το μέλι κ.λπ.).

Ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες υπάρχουν και οι γαλακτο-χορτοφάγοι (δεν τρώνε κρέας ή αυγά, αλλά καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα), οι γαλακτο/αυγο/θαλασσινο/χορτοφάγοι- pescetarian- (καταναλώνουν γαλακτοκομικά, αυγά, ψάρια και ενδεχομένως οστρακόδερμα, αλλά κανέναν άλλο τύπο κρέατος) και αυγο-χορτοφάγοι (δεν τρώνε κρέας ή γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά καταναλώνουν αυγά).

Υπάρχουν, επίσης, οι ωμοφάγοι, οι οποίοι συνήθως αποφεύγουν καθετί ζωικό και οτιδήποτε περιέχει λακτόζη. Η βασική διαφορά της ωμοφαγίας είναι ότι στο διαιτολόγιο δεν υπάρχει τίποτα μαγειρεμένο σε θερμοκρασία πάνω από τους 45ο C.

Να θυμάσαι ένα πράγμα: Το κλειδί για μια υγιεινή χορτοφαγική δίαιτα, όπως και κάθε άλλη δίαιτα, είναι να περιλαμβάνει ποικιλία από τρόφιμα. Κανένα τρόφιμο από μόνο του δεν μπορεί να μας δώσει όλα όσα έχει ανάγκη ο οργανισμός μας

4 εναλλακτικές πηγές πρωτεΐνης

Αν σκέφτεσαι πώς θα αντικαταστήσεις την πρωτεΐνη, υπάρχουν τρόποι.

Φακόρυζο: Από τις φακές συγκεκριμένα, παίρνουμε 9 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά μισό φλιτζάνι μαγειρεμένης φακής, οι οποίες χρειάζονται και πάλι τη βοήθεια των δημητριακών για να μας χαρίσουν την πρωτεΐνη που χρειαζόμαστε (η πρωτεΐνη τους είναι ελλιπής). Με το περίφημο φακόρυζο, τονώνουμε τον οργανισμό μας σαν να τρώγαμε… μπριζόλα.

Φασόλια (με καλαμπόκι ή σιτάρι): Η πρωτεΐνη που συναντάμε στα φασόλια, αν και ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία, φτάνει τα περίπου 7,5 γραμμάρια ανά μισό φλιτζάνι. Πλούσια σε φυτικές ίνες, μαγνήσιο και χαμηλή χοληστερόλη, τα φασόλια αποτελούν ένα πολύ υγιεινό γεύμα, Τους λείπει, όμως, ένα απαραίτητο αμινοξύ, η μεθειονίνη, το οποίο συναντάται στα δημητριακά (ρύζι, καλαμπόκι, σιτάρι κ.α.) καθώς και στους ξηρούς καρπούς. Αν, λοιπόν, συνδυάσετε τα φασόλια με π.χ. ψωμί από σιτάλευρο ή καλαμποκάλευρο ή με ρύζι, η πρωτεΐνη που θα λάβετε από το γεύμα αυτό θα είναι παρόμοια με αυτή του κρέατος.

Κινόα: Παρόλο που η πρωτεΐνη από κινόα είναι πρωτεΐνη φυτικής προέλευσης, θεωρείται πλήρης και παρέχει στον οργανισμό τα απαραίτητα αμινοξέα που δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του, πλησιάζοντας την πρωτεΐνη που προέρχεται από το κρέας και τα γαλακτοκομικά. Συν τοις άλλοις, ο μικροσκοπικός αυτός σπόρος είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο και άλλα θρεπτικά συστατικά που τονώνουν τον οργανισμό και κάνουν καλό στο πεπτικό. Χρησιμοποιήσέ τη στις σαλάτες, στις σούπες, στο ρύζι, τα ζυμαρικά κ.ο.κ.

Μανιτάρια: Θεωρούνται υψηλής βιολογικής αξίας λόγω της παρουσίας όλων των βασικών αμινοξέων, πλησιάζοντας την ποιότητα των ζωικών πρωτεϊνών. Είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β που κάνουν καλό στο νευρικό σύστημα, αλλά και αντιοξειδωτικά, έχουν ελάχιστα λιπαρά και οι θερμίδες τους φτάνουν μόλις τις 23 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.

Κάτι ήξεραν οι σπουδαίοι ημών πρόγονοι

Οι άνθρωποι από τους αρχαίους χρόνους είχαν αντιληφθεί ότι η κρεοφαγία είναι μια -τουλάχιστον- ανήθικη πράξη. Ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Νεύτωνας, ο Έντισον, ο Τολστόϊ και πολλοί άλλοι πνευματικοί άνθρωποι δεν έτρωγαν κρέας.

Ο Πλούταρχος, μέγας ιστορικός και φιλόσοφος της αρχαίας Ελλάδας, στον πρώτο κατά της κρεοφαγίας λόγο του, μεταξύ άλλων, γράφει: «Με ρωτάτε, γιατί ο Πυθαγόρας δεν έτρωγε σάρκες ζώων. Και εγώ σας ρωτώ με τη σειρά μου: Πόσο θάρρος χρειάστηκε ο άνθρωπος που έβαλε πρώτος στο στόμα του ένα κομμάτι ματωμένη σάρκα και έσπασε με τα δόντια του τα κόκαλα ενός σκοτωμένου ζώου, που σερβίρισε στο τραπέζει του κορμιά νεκρά, πτώματα και καταβρόχθισε μέλη που λίγο πριν βέλαζαν, μούγκριζαν, περπατούσαν, έβλεπαν; Πώς μπόρεσε το χέρι του να τρυπήσει μ' ένα σίδερο την καρδιά ενός ζωντανού πλάσματος; Πώς τα μάτια μπόρεσαν ν' αντέξουν στο θέαμα ενός φονικού; Πώς μπόρεσε να σφάξει, να γδάρει, να διαμελίσει ένα δυστυχισμένο, ανυπεράσπιστο ζώο; Πως μπόρεσε η μυρωδιά του αίματος να μην τον αηδιάσει; Πώς δεν κυριεύτηκε από φρίκη, όταν βάλθηκε να καθαρίζει το πηγμένο αίμα που είχε πλημμυρίσει το δολοφονημένο ζώο; Γι' αυτούς που πρωτάρχισαν αυτά τα αφύσικα γεύματα, πρέπει να απορήσουμε και όχι για αυτούς που τ' αποκηρύσσουν. Κοιτάξτε το πλήθος των αγαθών που έχετε. Πόσους καρπούς σας δίνει η γη, τι πλούτη σας προσφέρουν τα χωράφια και τ’ αμπέλια, πόσα ζώα σας διαθέτουν το γάλα τους για να τραφείτε και το μαλλί τους για να ντυθείτε; Τι άλλο θέλετε για να ζήσετε; Ποια μανία σας σπρώχνει να σκοτώνετε;».

Αν πραγματικά αγαπάς τα ζώα, σταμάτα να τα τρως. Δοκίμασέ το. Μπορείς.