Δέσποινα Καμπούρη: «Στεναχωριέμαι και νιώθω τύψεις για το μωρό…»

Δέσποινα Καμπούρη: «Στεναχωριέμαι και νιώθω τύψεις για το μωρό…»

Σας έχω γράψει πολλές φορές ότι διαβάζω ανελλιπώς όλα τα μηνύματα που μου στέλνετε, στο Instagram, στο Facebook αλλά και εδώ στο Mothersblog.

Μάλιστα, προσπαθώ να απαντώ σε όλα. Πριν λίγες μέρες έλαβα ένα email από μία κοπέλα που διάβασε το τελευταίο μου κείμενο. Είναι πολλά τα μηνύματα που έχω λάβει από μαμάδες που πελαγώνουν για το πώς να διαχειριστούν τα μεγαλύτερα παιδιά τους σε σχέση με τα μικρότερα για να μη νιώθουν παραμελημένα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είναι αυτό:

«Δέσποινα καλησπέρα, είμαι μαμά δυο παιδιών. Έχω ένα αγοράκι 2,5 ετών και μια κόρη 11 μηνών. Ο γιος μου ήταν πάντα απαιτητικός αλλά από τότε που η μικρή άρχισε να αντιλαμβάνεται το χώρο και να κινείται σε αυτόν έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Αντιδράει με τα πάντα, φωνάζει, χτυπάει, αρπάζει, σπρώχνει, προσπαθεί να κάνει οτιδήποτε για να ενοχλήσει τη μικρή η οποία παρεμπιπτόντως είναι πολύ ανεξάρτητη, δεν ενοχλεί, παίζει μόνη της κτλ. Καταλήγω να ασχολούμαι μόνο μαζί του και να «γράφω» το «βολικό» μωρό το οποίο μεγαλώνει μόνο του. Μόλις γυρίζει την πλάτη του κάνω αθόρυβους μορφασμούς στη μπέμπα για να γελάσει. Τα έχω παίξει τελείως. Γυρίζω από τη δουλειά και όλο το απόγευμα υπάρχει γκρίνια. Δεν ξέρει τι του φταίει και κλαίει. Το καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεται να το διαχειριστεί αλλά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Μήπως να έγραφες κάτι για τη διαχείριση αυτών των αντιδράσεων; Των συμπεριφορών από τα πρώτα αδέλφια στα δευτέρα; Στεναχωριέμαι και νιώθω απίστευτες τύψεις για το μωρό, αλλά και για τον ίδιο και για μένα και πάει λέγοντας. Κοινώς, δεν υπάρχει σωτηρία…».

Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr