Μάθε να φεύγεις από εκεί που πρέπει, από εκεί που πληγώνεσαι!

Ήταν 31 Δεκεμβρίου όταν έκατσα και σκέφτηκα τα δικά μου resolutions για το 2016. Σκέφτηκα πολλά, αποφάσισα ακόμη περισσότερα. Έχουν περάσει όμως 12 μέρες και ξέρεις τι κατάλαβα, πως δεν έχω αλλάξει ακόμη τίποτα στην καθημερινότητά μου. Και αυτό γίνεται κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο δίνω υποσχέσεις, τάζω στον εαυτό μου νέες αλλαγές, νέες διαγραφές, νέα βήματα και μετά από 12 μήνες καταλαβαίνω πως τα έχω τηρήσει στο ελάχιστο(ίσως και καθόλου). Όχι, πάει και τελείωσε, φέτος δε θα κάνω το ίδιο και ξεκινάω από σήμερα. Μαζί μου θα το κάνεις και εσύ γιατί μπορείς και πρέπει. Πρέπει να φύγεις από εκεί που... πρέπει. Βασικά πρέπει να φύγεις από εκεί που δεν πρέπει να είσαι, είτε εγκεφαλικά, είτε ψυχικά, είτε σωματικά.

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως «σπας» σε πολλά κομμάτια; Αναλώνεσαι σε καταστάσεις που δεν είναι για εσένα. Το ξέρεις και αν κρίνω από τον δικό μου εαυτό, μερικές φορές σου αρέσει κιόλας. Καταβάθος ελπίζεις πως με ένα μαγικό ραβδάκι (που ανάθεμα αν θα το έχεις ποτέ) όλο αυτό που ζεις θα αλλάξει. Το παρόν θα γίνει η εικόνα που έχεις στο μυαλό σου. Όχι, θαύματα δε γίνονται. Έτσι πιστεύω τουλάχιστον.

Φύγε, λοιπόν, από τον τύπο που σε κάνει να μαραζώνεις, φύγε για εσένα και μη σε νοιάζει για εκείνον. Όταν οι φίλες σου λένε «δεν κάνει για εσένα» σημαίνει πως ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ. Σου είναι δύσκολο, σου είναι αδύνατον καθώς τον έχεις ψηλά, αλλά ίσως είναι για πολύ... χαμηλά. Φύγε και θα δεις πως δεν είχαν άδικο. Μη γίνεσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι απλά και μόνο για να εισπράξεις το χάδι του. Μην πέφτεις στα πατώματα για χάρη του, μην αφήνεις στην άκρη τους ανθρώπους που σε αγαπούν για ένα του βλέμμα. Πάρε το μάθημά σου και απλά... κλείσε την πόρτα. Έχεις σκεφτεί πως ίσως τον θες για την εικόνα που έχεις φτιάξει εσύ στο μυαλό σου; Νιώθεις ερωτευμένη μαζί του για αυτό που θα ήθελες να είστε εσείς οι δύο, αυτό το ένα. Τον σκέφτεσαι να σου χαμογελά την ώρα που ξυπνάτε δίπλα δίπλα, στην πραγματικότητα όμως τα πρωινά σου είναι κενά και χωρίς το χαμόγελό του. Μήπως «πεθαίνεις» για ένα... ψέμα;

Φύγε από τις αναμνήσεις που σε «χαλάνε». Στα παραμύθια υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί ήρωες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αναμνήσεις. Υπάρχουν αυτοί που σου άφησαν καλές εικόνες, καλές σκέψεις και αυτοί που σε «μαχαίρωσαν», ίσως απλά να σε «έγδαραν» λιγάκι. Μάζεψέ τις, και απλά πέτα τις κάπου που ποτέ δε θα τις ξαναβρείς. Έπεσες, χτύπησες και σηκώθηκες. Δεν είναι, λοιπόν, κρίμα να παραπατάς πού και πού για να θυμηθείς τι είχες περάσει;Είναι! Μην ζεις με τις εικόνες που θα μείνουν για πάντα εικόνες, γιατί χάνεις την πραγματικότητα. Ήταν ένα μπαλόνι, στο έδωσαν, δεν κατάφερες να το κρατήσεις και τώρα... πέταξε. Βούτα, λοιπόν, μέσα στην πραγματικότητα και άσε τον άνεμο να πάρει όλες αυτές τις σκέψεις μαζί του.

Φύγε από τους τοξικούς ανθρώπους. Το όνομά τους είναι συνώνυμο της θλίψης, του εκνευρισμού, των δακρύων, του άγχους και όλων των αρνητικών συναισθημάτων που μπορείς να εκδηλώσεις. Αυτοί, λοιπόν, οι άνθρωποι όχι απλά δεν έχουν θέση στη ζωή σου, αλλά ίσως και όλο αυτόν τον καιρό να έχουν πάρει τη θέση κάποιου που το αξίζει περισσότερο.

Φύγε από τις λάθος καταστάσεις. Πίεση, πίεση, πίεση. Ξυπνάς και θέλεις να βάλεις τα κλάματα, να μείνεις για πάντα στο κρεβάτι, να γυρίσεις πλευρό και να χαθείς από τους πάντες και τα πάντα. Σκέψου τι φταίει. Δε σου αρέσει η δουλειά σου; Ψάξε τη θέση των ονείρων σου, κυνήγησέ τη και θα την κερδίσεις. Μη με πεις φοβερά ονειροπόλα και δε θα σου απαντήσω με το κλασσικό «Όταν θέλουμε κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρουμε». Φύγε και θα δεις πως δε θα χάσεις.

Μη φοβάσαι να κάνεις αλλαγές στη ζωή σου. Ό,τι δε σε έκανε ποτέ ευτυχισμένη, δεν αξίζει να υπάρχει στο ημερολόγιό σου. Η καρδιά «χαλάει», πόσο καιρό ακόμη θα παίζεις με τους χτύπους της, χωρίς να τη φροντίζεις;