Κάθε Χριστούγεννα θα μου λείπεις όλο και πιο πολύ

Χριστούγεννα. Πάντα μου προκαλούσαν θλίψη οι γιορτές. Πάντοτε αισθανόμουν ένα σφίξιμο στην καρδιά όσο πλησίαζε η 25^η Δεκεμβρίου. Δεν ξέρω, ενώ λατρεύω το όλο Christmas spirit, αυτές οι μέρες είναι οι χειρότερες. Μελαγχολία, μελαγχολία, μελαγχολία.

Τα τελευταία δύο χρόνια μετράω αντίστροφα για να τελειώσουν. Μετράω αντίστροφα μέχρι να σβήσουν τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου και να επιστρέψουμε όλοι πίσω στην καθημερινότητά μας. Νοσταλγώ τα δικά μας Χριστούγεννα, εκείνα που με έσφιγγες στην αγκαλιά σου τόσο σφιχτά μέχρι να μου κοπεί η ανάσα. Τοποθετούσες τα χέρια σου πάνω στα μάγουλά μου και μου έδινες το πιο τρυφερό φιλί στο μέτωπο. Αν με ρωτάς, αυτό το φιλί δεν μου το έχει ξαναδώσει κανείς. Τότε το προσπερνούσα, με εκνεύριζε όσο μεγάλωνα, τώρα έχει γίνει το συνώνυμο της πραγματικής αγάπης. Μα πού είσαι; Είχαμε πολλά Χριστούγεννα να περάσουμε μαζί;

Η τελευταία μας αγκαλιά δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν ήταν αυτό που θα ήθελα να έχω σαν ανάμνηση από εσένα, αλλά ακόμα να ξεχάσω το πόσο σφιχτά μου κρατούσες το χέρι. Δεν είχες δυνάμεις αλλά κάπως μαγικά είχες. Δεν είναι πολύ παράξενο; Ήξερες πως θα φύγεις, κατά βάθος το γνώριζα και εγώ αλλά δεν το συζητάγαμε. Ήταν το μυστικό μας. Τα μυστικά άλλωστε δεν είναι πάντα ευχάριστα. Δεν μπορούσες καλά καλά να μιλήσεις αλλά ψιθύριζες. Ψιθύριζες σε όλους μας ''Είμαι καλά''. Ποιος Άγιος Βασίλης και ποια δώρα; Εμάς μας αρκούσε να σε δούμε και πάλι μπροστά από τη ντουλάπα σου να ψάχνεις την ‘’καλή’’ σου φούστα για το ρεβεγιόν. Ήσουν πάντοτε τόσο χαρούμενη που θα μαζευόμασταν όλοι μαζί. Κάθε 25^η Δεκεμβρίου το ίδιο, όχι όμως πια. Λείπεις. Λείπεις πάρα πολύ.

Την τελευταία φορά που με κοίταξες το βλέμμα σου δεν ήταν το ίδιο. Χανόσουν. Δε ήμουν έτοιμη για αυτό που ερχόταν. Κανείς μας δεν ήταν έτοιμος. Ούτε καν τώρα δεν πατάμε στα πόδια μας. Κάθε Χριστούγεννα μου λείπεις όλο και περισσότερο γιατί πολύ απλά εδώ και 2 χρόνια δεν έχω αφήσει τον εαυτό μου να το αποδεχτεί.

Μου χρωστάς ένα φιλί. Η μάλλον καλύτερα σου χρωστάω ένα «Σε αγαπώ».

Γιαγιά μου λείπεις!