Στη μάχη για το χρυσό αγαλματίδιο...

Γράφει η Κατερίνα Ηλιάκη

Ναι, μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια, να έχασε το πολυπόθητο αγαλματίδιο τέσσερις φορές, να αναγκάστηκε να παλέψει με αρκούδες σε έναν ανελέητο αγώνα επιβίωσης, αλλά μόλις πέρυσι κατάφερε να πάρει την εκδίκησή του με τον ρόλο στην ταινία του Ινιαρίτου «The Revenant»! Μαζί του, πανηγύρισε και ολόκληρο το διαδίκτυο αλλά και εμείς, που θεωρούμε ότι του άξιζε!

Η δικαίωση του DiCaprio είναι μάλλον η μεγαλύτερη που έχουμε ζήσει και με αφορμή αυτή, αποφασίσαμε να θυμηθούμε μερικές από τις μεγαλύτερες «αδικίες», εκπλήξεις και ανατροπές στην ιστορία του θεσμού. Εντάξει οι κατηγορίες είναι πολλές, όπως και οι ταλαντούχοι ηθοποιοί, και δεν γίνεται να συμφωνούμε σε όλα... Άλλωστε τι σημασία έχει ποιος είναι ο νικητής, όταν κανείς δεν τον θυμάται και όλοι μιλούν ακόμα για τον ηττημένο;

Όταν ο Coppola έχασετο Όσκαρ μέσα από τα χέρια του…

Ο Νονός είναι πλέον μία διαχρονική ταινία, η οποία συγκαταλέγεται σχεδόν σε κάθε λίστα με τις καλύτερες επιλογές όλων των εποχών. Παρόλα αυτά, το 1973 ο σκηνοθέτης της, Francis Ford Coppola, σε ηλικία μόλις 33 ετών και ενώ θεωρούνταν η απόλυτη υποψηφιότητα, έχασε το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας από τον Bob Fosse για το Cabaret! Ευτυχώς, η αναγνώριση δεν άργησε να έρθει. Δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το Όσκαρ για το δεύτερο μέρος του «Νονού»!

Το «Crash» μάλλον είναι η πιο μισητή ταινία όλων των εποχών…

Και αυτό γιατί κατάφερε να ξεπεράσει το Brokeback Mountain, το οποίο ήταν το απόλυτο φαβορί εκείνη τη χρονιά στο Χόλυγουντ. Ο Ang Lee μπορεί να το περίμενε πως και πως αλλά τελικά το μεγάλο outsider τα κατάφερε, απογοητεύοντας το κοινό και αφήνοντας ακόμα και τον Jack Nicholson με το στόμα ανοιχτό!

Το Χόλυγουντ συγχώρεσε τον Mel Gibson

Το 1996, το «Apollo 13» ήταν οι ταινία που περίμεναν όλοι πως θα κερδίσει το Όσκαρ Φωτογραφίας… Το Braveheart, όμως, έκανε την ανατροπή. Από τότε πολλά έγιναν στη ζωή του ηθοποιού και σκηνοθέτη, για να φτάσει σήμερα να θεωρείται ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους δημιουργούς. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αστυνομικός τον συνέλαβε να οδηγεί μεθυσμένος, ενώ έχει κυκλοφορήσει κασέτα του με ρατσιστικό ξέσπασμα προς την πρώην σύντροφό του… Παρόλα αυτά, το Χόλυγουντ τον συγχώρεσε και φέτος, μετά από χρόνια, στέλνει ξανά το όνομα του στην οσκαρική κούρσα…

Στα φετινά Όσκαρ...

Η Meryl Streep μπορεί να είναι υπερεκτιμημένη, κατά τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά βρίσκεται υποψήφια για 20ή φορά για το ρόλο της στο Florence: Φάλτσο σοπράνο. Με τον ρόλο της αυτό συγκεντρώνει την 20ή υποψηφιότητά της στην μέχρι τώρα πορεία της, περισσότερες από κάθε άντρα αντίπαλό της! Είμαστε μαζί της!

Μια ακόμα ηθοποιός όμως που ξεχωρίζει είναι η «κολλητή» της Meryl, η Viola Davis, που αποτελεί την πρώτη έγχρωμη ερμηνεύτρια που έχει καταφέρει να είναι υποψήφια τρεις φορές. Και φέτος λοιπόν, εντυπωσίασε με τον ρόλο της στην ταινία Fences!

Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι στα περσινά Όσκαρ, το #OscarsSoWhite κατέκλυσε τα social media, μαζί με διάφορες καταγγελίες της απουσίας διαφορετικότητας στις υποψηφιότητες: Κανένας έγχρωμος/η υποψήφιος/α στις κατηγορίες ερμηνείας, καμία γυναίκα υποψήφια στις κατηγορίες σκηνοθεσίας, σεναρίου και διεύθυνσης φωτογραφίας, καμία ιστορία με πρωταγωνίστρια γυναίκα στις υποψήφιες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας…

Λάνθιμος power!

Δεν θα ξεχάσουμε ότι το 2010 το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το πήρε το In a Better World απογοητεύοντας όλους εμάς, τους φαν του Λάνθιμου και του Κυνόδοντα της ταινίας που τον έκανε να ξεχωρίσει και να γίνει διεθνώς αναγνωρίσιμος στους σινεφίλ όλου του κόσμου! Ακόμη μιλούν για την ταινία του, ποιος όμως ασχολείται με το In a Better World;

Ελπίζουμε ότι φέτος ο Λάνθιμος και ο «Αστακός» θα τα καταφέρουν στην κατηγορία Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, αν και διαγωνίζεται δίπλα σε μία ακόμα πολύ καλή ταινία, το Manchester by the Sea του Kenneth Lonergan.

Ανάμεσα σε αυτές φυσικά βρίσκεται το La La Land, που κάνει πολλούς από εμάς να αναρωτούνται τι πρωτότυπο είχε το σενάριο του, που συγκεντρώνει τα περισσότερα κλισέ που έχουμε δει ποτέ σε ταινία του Χόλυγουντ. Θεωρείται, μάλιστα, ένα από τα φαβορί και είναι υποψήφιο σε 14 κατηγορίες ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Τιτανικού και του All About Eve. Υπερεκτιμημένο (θα μας επιτρέψεις να σχολιάσουμε…).

Το Silence του αγαπημένου των κριτικών Scorsese κατάφερε να διεκδικήσει μία μόλις υποψηφιότητα και αυτή αφορά στη φωτογραφία. Και όχι άδικα. Μπορεί ο Scorsese να επένδυσε πολλά στη συγκεκριμένη ταινία, να πέρασε 28 ολόκληρα χρόνια για την πραγματοποιήσει αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει το κοινό. Αρκεί να πούμε ότι διαρκεί 161 λεπτά και δείχνει δύο Ιησουίτες ιερείς αναζητούν έναν ομόθρησκό τους ιερέα, στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα. Παρόλα αυτά, δεν σταματά να παραμένει ένας από τους αγαπημένους μας δημιουργούς με ταινίες όπως ο Λύκος της Wall Street, το Νησί των καταραμένων και ο Ταξιτζής να γράφουν ιστορία. Όλοι έχουμε κακές στιγμές...