Νιώθεις και εσύ τα post-Christmas blues;
Που πάει να πει: Μήπως έχεις πάθει μετάχριστουγεννιάτικο... σοκ;
Για όλους εμάς, που δεν χορταίνουμε να απολαμβάνουμε τις γιορτές των Χριστουγέννων, τη χαρά, την ελπίδα που έρχεται μαζί με τη νέα χρονιά, πρέπει να αναγκαστικά να περάσουμε και από τη διαδικασία που έπεται μετά από αυτές τις λαμπερές μέρες. Ναι, αναφέρομαι σε αυτό το αναπάντεχα «κρύο» πρωινό ξύπνημα, σε αυτή την απότομη, σιωπηλή διακοπή, το μετά-χριστουγεννιάτικο σοκ που πολλούς μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν τελικά οι φετινές γιορτές υπήρξαν ή απλά ήταν όλα στη φαντασία μας. Γιατί, ειλικρινά, ας μου απαντήσει κάποιος υπεύθυνα, πότε περιμέναμε με ανυπομονησία τα Χριστούγεννα, πότε ήρθαν και πότε πέρασαν;
Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 2.000 Βρετανούς ενήλικες, οι περισσότεροι από αυτούς «μπαίνουν» σε λειτουργία τουλάχιστον μία εβδομάδα με το πέρας της πρώτης εργάσιμης εβδομάδας μετά των γιορτών, ενώ ο μέσος όρος χρειάζεται το λιγότερο τέσσερις μέρες μέχρι να προσαρμοστεί στους ρυθμούς του γραφείου. Με άλλα λόγια φίλη μου, δεν είμαστε μόνες!
Παρακάτω ακολουθεί μία λίστα με όλες τις φάσεις του μετά-χριστουγεννιάτικου σοκ, που ελπίζουμε να περάσεις εν τάχει, μέχρι να βρεις πάλι τους κανονικούς σου ρυθμούς.
ΣΟΚ
Είναι η αβάσταχτη στιγμή που στέκεσαι στο σαλόνι σου, παρατηρείς τριγύρω όλα αυτά τα στολίδια που του «φόρτωσες» τις προηγούμενες μέρες, ένα κομμάτι από τσαλακωμένο χαρτί περιτυλίγματος που ξέμεινε κάτω από τον καναπέ, το καλό σερβίτσιο που ακόμη δεν έχεις φυλάξει και σκέφτεσαι πως μάλλον έχει έρθει η ώρα να «στείλεις» το δέντρο πίσω στο πατάρι. Μία σκέψη περνάει από το μυαλό σου: «Τι; Αυτό ήταν;», διακόπτεις τον εσωτερικό σου μονόλογο για να φας το προτελευταίο μελομακάρονο που βρίσκεται στην κάποτε γεμάτη πιατέλα, με δάκρια να «ανεβαίνουν» στα μάτια σου.
Άρνηση
«Είμαι καλά. Είμαι ικανοποιημένη που τελείωσαν οι γιορτές, δεν θα χρειάζεται να βγάζω το δέντρο από την πρίζα κάθε φορά που φεύγω από το σπίτι και η τεράστια κάλτσα που έχω κρεμάσει στην εξώπορτα δεν θα πιάνεται όπως θα την κλείνω φεύγοντας. Τα φετινά Χριστούγεννα πέρασαν ανεπιστρεπτί και είμαι πολύ ευτυχισμένη. Τι εννοείς δεν φαίνεται;» Να ξέρεις ότι μόλις θα πιάσεις τον εαυτό σου να τριγυρίζει στα καταστήματα χαζεύοντας όλα αυτά τα χριστουγεννιάτικα αντικείμενα που έχουν βγει σε προσφορά και -κακά τα ψέματα- σου είναι παντελώς άχρηστα για το άμεσο μέλλον, πάει να πει πως βρίσκεσαι στο στάδιο της άρνησης. Πιθανότατα θα μπεις στον πειρασμό να αγοράσεις μερικά από αυτά, σε μία προσπάθεια να τα εντάξεις στο ολοχρονικό décor του σπιτιού σου.
Θυμός
Πρόκειται για το πιο «μη διαχειρίσιμο» στάδιο. Όλα τα όμορφα συναισθήματα, αγάπης και χαράς που πλημμύριζαν την καρδιά σου τις προηγούμενες μέρες έχουν μετατραπεί σε ανεξέλεγκτο πηγαίο θυμό προς πάσα κατεύθυνση.
Ενοχές
ΟΛΟ-ΑΥΤΟ-ΤΟ- ΦΑΓΗΤΟ. ΟΛΑ-ΑΥΤΑ-ΤΑ-ΞΕΝΥΧΤΙΑ. ΟΛΗ-ΑΥΤΗ-Η-ΣΠΑΤΑΛΗ. Εντάξει, παρασύρθηκες από το πνεύμα των Χριστουγέννων. Συμβαίνει. Τουλάχιστον έχεις πάνω από 40 φωτογραφίες να σου θυμίζουν πόσο ωραία πέρασες και ένα πανάκριβο ζευγάρι κόκκινα μποτάκια λουστρίνι στην ντουλάπα σου, που τόσο ήθελες, δεν ξέρεις πότε θα τα ξαναβάλεις αλλά… ποτέ δεν ξέρεις.
Αβεβαιότητα και σύγχυση
Νιώθεις μπερδεμένη. Θα μου πεις: «Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο». Το συγκεκριμένο στάδιο είναι επίσης αρκετά επίπονο, γιατί σε επαναφέρει στις ράγες του συναισθηματικού roller coaster που βρισκόσουν πριν τις γιορτές, που θα βρίσκεσαι μετά τις γιορτές και που βρίσκεσαι γενικά πάντα, χειμώνα-καλοκαίρι. Με άλλα λόγια, τα πράγματα αρχίζουν κάπως να παίρνουν το δρόμο τους.
Νοσταλγία
Οι φωτογραφίες που λέγαμε… Τις κοιτάς και θυμάσαι το ηλίθιο αστείο της μαμάς σου στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, τις μυρωδιές από την κουζίνα του πατρικού σου, τα σκαλιά που «μέτρησες» τρέχοντας από την τουαλέτα του μπαρ στο τραπέζι που καθόσουν για να προλάβεις να τραγουδήσεις με τους φίλους σου το «All I want for Christmas» της Mariah Carey, τη στιγμή που ξετύλιξες το γυαλιστερό χαρτί και είδες το πιο τέλειο Χριστουγεννιάτικο δώρο από τον καλό σου, τη λαμπερή σου εμφάνιση την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Μία γλυκόπικρη γεύση φτάνει στα χείλη σου. Φάε και το τελευταίο μελομακάρονο.
Αποδοχή και ολική επαναφορά
359… 360… 361 μέρες είναι θα περάσουν! Αυτό σκέφτεσαι και πετάγεσαι σαν σίφουνας από το κρεβάτι έτοιμη να παρασύρεις τα πάντα στο πέρασμά σου. Ο κόσμος ξαφνικά έχει μεταμορφωθεί πάλι στο αγαπημένο σου dancefloor και νιώθεις πανέτοιμη να εντυπωσιάσεις τα πλήθη με τις φιγούρες σου. Μπορεί οι γιορτές να τελείωσαν αλλά οι πιθανότητες να περάσεις καλά, μην ξεχνάς πως παραμένουν αμέτρητες.
