Μήπως ήρθε επιτέλους η στιγμή να μάθεις να δέχεσαι τα κομπλιμέντα των γύρω σου

Είχα περίπου ένα εξάμηνο να συναντήσω τη φίλη μου τη Μαρία, όταν πέρασα την πόρτα του σπιτιού της και εκείνη με υποδέχτηκε με μία τεράστια αγκαλιά. Έκατσα στην ξύλινη καρέκλα σκηνοθέτη δίπλα από τη δική της, ενώ εκείνη με παρατηρούσε προσπαθώντας να διακρίνει κάποια ανεπαίσθητη αλλαγή. «Τα μαλλιά σου είναι υπέροχα, μην τα κόψεις ξανά» είπε, αναφέροντας κάτι που γνώριζα ήδη. Ωστόσο, δεν ξέρω γιατί η πρώτη μου αντίδραση στο σχόλιό της ήταν, «ναι, ειδικά σήμερα που κλείνουν τρεις ημέρες άλουστα, είναι υπέροχα πράγματι». Μάλλον για να λάβω την αποστομωτική απάντηση, «Λίγους μήνες πριν τα τριάντα και ακόμη δεν έχεις μάθει να δέχεσαι ένα κομπλιμέντο». Whaaat?

Ομολογώ πως η ατάκα της Μαρίας με έπιασε εξαπίνης. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, μέχρι σήμερα που βρίσκομαι μία «ανάσα» πριν τα πρώτα μου -άντα, είναι μετρημένες οι φορές που έχω δεχθεί πρόθυμα ένα θετικό σχόλιο από κάποιον και τις περισσότερες από αυτές έγινε τυχαία, εν τη ρύμη του λόγου. Συνήθως, η πρώτη μου αντίδραση είναι να το αντικρούσω λέγοντας κάτι που αναιρεί απόλυτα το κομπλιμέντο, ενώ κάποιες άλλες, αρχίζω ένα αχρείαστο λογύδριο πληροφοριών που δεν μου ζητήθηκε. Για παράδειγμα, όταν η συνάδελφος μου είπε πως της αρέσουν τα σκουλαρίκια μου, αντί να την ευχαριστήσω για το σχόλιο, άρχισα να της εξιστορώ τη «μάχη» και τα παζάρια που έκανα με τον μικροπωλητή, ώστε να μου τα αφήσει στη μισή τιμή από την αρχική.

Όπως και να έχει, το περιστατικό με τη Μαρία ήταν αυτό που με έβαλε στη διαδικασία να αναρωτηθώ: Γιατί μου προκαλεί τόση αμηχανία ένα κομπλιμέντο; Γιατί πρέπει πάντα να εφεύρω μία ατάκα, ώστε να μην αισθανθώ πως φαίνομαι αλαζονική; Και στην τελική, μήπως αυτή η αντίδραση, εκτός από εμένα, υποτιμά και το άτομο που μου προσφέρει το κομπλιμέντο; Ειλικρινά, ακόμη δεν έχω καταφέρει να δώσω μία σαφή απάντηση, όμως τουλάχιστον, έχω βρει τους τρόπους να δέχομαι ένα κομπλιμέντο, χωρίς να θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Μερικούς από αυτούς, έχω συγκεντρώσει στη λίστα που ακολουθεί.

#1 Πες ένα ταπεινό«ευχαριστώ» από την καρδιά σου

Ο πιο απλός και ώριμος τρόπος για να δεχθείς ένα κομπλιμέντο, είναι να πεις ένα απλό και ώριμο «ευχαριστώ» ή «ευχαριστώ, εκτιμώ πολύ τα λόγια σου». Να ξέρεις πως αποδεχόμενη το κομπλιμέντο με έναν τόσο ταπεινό τρόπο, όχι μόνο δείχνεις την ευγνωμοσύνη σου στον άλλο για την ευγενική παρατήρηση, αλλά δεν δημιουργείς τη λανθασμένη εντύπωση πως είσαι -μη χειρότερα- φαντασμένη. Όπως και να έχει, κανείς δεν σου χρωστάει έναν καλό λόγο, οπότε όταν τον λαμβάνεις, μάθε να τον δέχεσαι πρόθυμα.

#2 Κάνε spread το κομπλιμέντο σε αυτούς που το αξίζουν

Αν δεχθείς ένα κομπλιμέντο για κάτι που αφορά εσένα και την ομάδα σου, μην παραλείψεις δίπλα από το «ευχαριστώ/ούμε» να κοτσάρεις τις μαγικές λέξεις, «θα ενημερώσω τους ενδιαφερόμενους», δείχνοντας πως δεν είσαι μόνο εσύ εκείνη που αξίζει τα props, αλλά πίσω από εσένα, υπάρχουν συνεργάτες, συνάδελφοι, φίλοι, που δίχως εκείνους δεν θα τα είχατε καταφέρει. Επίσης, μην παραλείψεις να ενημερώσεις το υπόλοιπο team σχετικά με το κομπλιμέντο, αφού είναι αυτό που θα σας φέρει πιο κοντά και θα σας κάνει να νιώσετε όλους περήφανους για το κατόρθωμα της ομάδας.

#3 Απάντασωστά σύμφωνα με τη γλώσσα του σώματος

Τη στιγμή που δεχόμαστε ένα κομπλιμέντο, η στάση του σώματός μας λέει πολλά περισσότερα από αυτά που λέει το στόμα μας. Συνεπώς, προσπάθησε να μην έχεις τα χέρια σταυρωμένα, καθώς εκφράζουν συστολή και αμηχανία, κοίτα στα μάτια το πρόσωπο που σου προσφέρει το κομπλιμέντο, δείχνοντας πραγματικό ενδιαφέρον στο σχόλιό του και αποδέξου πρόθυμα τα καλά του λόγια, χωρίς να προσπαθείς να τα ακυρώσεις ή να τα υποβιβάσεις.

#4 Μηναντιστρέφεις ένα γενναιόδωρο κομπλιμέντο

Μερικές φορές, ειδικότερα όταν δεχόμαστε ένα κομπλιμέντο από κάποιο πρόσωπο που θαυμάζουμε πολύ, μπαίνουμε στη διαδικασία να ανταποδώσουμε τον καλό λόγο ή να υποτιμήσουμε το σχόλιο που μόλις ακούσαμε. Είναι εκείνες οι στιγμές που απερίσκεπτα ξεστομίζουμε, «Σας ευχαριστώ, αλλά δεν νομίζω πως θα τα είχα καταφέρει δίχως τη βοήθειά σας» ή «Aν δεν ήσασταν εσείς τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί». Έτσι, όχι μόνο ματαιώνουμε όσα καταφέραμε, αλλά δίνουμε την εντύπωση στην άλλη πλευρά πως όντως δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε τα κατορθώματά μας.

#5 Μηναρνηθείς/αναιρέσεις ένα βάσιμο κομπλιμέντο

Όπως συνέβη στο παραπάνω παράδειγμα με τη Μαρία, το να αναιρέσεις ή να αρνηθείς το κομπλιμέντο κάποιου, είναι λες και του δίνεις ένα νοητό «χαστούκι», λες και ακυρώνεις με μία φράση το πως αισθάνεσαι ή σκέφτεται. Για παράδειγμα, πόσες φορές σου έχει πει κάποιος πως είναι ωραίο αυτό που φοράς και εσύ έχεις απαντήσει πως είναι ένα ρούχο παμπάλαιο, το οποίο φοράς σπάνια έως ποτέ; Εάν οι φορές είναι πολλές, καλύτερα να μην το ξανακάνεις, γιατί με αυτόν τον τρόπο δείχνεις στον άλλο πως το κομπλιμέντο μπήκε από το ένα σου αυτί και βγήκε από το άλλο.

#6 Μηναμφισβητείς ή προσβάλεις αυτόν που σου χάρισε ένα κομπλιμέντο

Να θυμάσαι πως όταν κάποιος σου χαρίζει ένα κομπλιμέντο, το οποίο μάλιστα είναι συγκεκριμένο και εύστοχο, πιθανότητα το κάνει από την καλή του την καρδιά. Εάν μπεις στη διαδικασία να αμφισβητήσεις το σχόλιο που έλαβες, απαντώντας με ένα ειρωνικό, αυτοσαρκαστικό σχόλιο, το οποίο αισθάνεσαι πως σε βγάζει από την άβολη θέση, το μόνο που καταφέρνεις είναι να αμφισβητείς το γούστο, την κρίση και την γνώμη αυτού που στο χάρισε. Και είμαι σίγουρη πως δεν θες κάτι τέτοιο.

#7 Μηνξεζουμίζεις ένα καλό σχόλιο για επιπλέον κομπλιμέντα

Last but not least, όλοι έχουμε μπει στη διαδικασία να «ψαρέψουμε» επιπλέον κομπλιμέντα, όταν κάποιος μας έχει χαρίσει ήδη ένα. Τι συμβαίνει τότε; Εμείς πιανόμαστε από αυτό το ένα και μοναδικό σχόλιο, θέλοντας να ακούσουμε και κάτι ακόμη, κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε προσωρινά λίγο καλύτερα με τον εαυτό μας, ενώ την ίδια στιγμή, εμείς οι ίδιοι σκάβουμε τον λάκκο μας. Για να καταλάβεις λίγο καλύτερο τι εννοώ, αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις φορές που απάντησες σε ένα κομπλιμέντο «Αλήθεια, το πιστεύεις όντως αυτό για εμένα».