Ένα κείμενο για εσένα που δεν ξέρεις αν είσαι ευτυχισμένη ή αν απλώς έχεις συμβιβαστεί με τη ζωή σου
Υπάρχει μία ρήση που λέει: Να στοχεύεις ψηλά στο φεγγάρι, γιατί ακόμα κι αν αποτύχεις, θα βρεθείς κάπου ανάμεσα στα αστέρια. Είναι από αυτές τις ατάκες που σε καθηλώνουν στο Γυμνάσιο, σε κριντζάρουν στο Λύκειο, τις ξεχνάς στο Πανεπιστήμιο και δέκα χρόνια αργότερα, ένα πρωινό Τετάρτης ενώ πηγαίνεις άυπνη στο γραφείο, επιστρέφουν από το πουθενά στο μυαλό σου.
Βλέπεις, ξανά έπεσα από τα σύννεφα με τον εαυτό μου, όταν συνειδητοποίησα πως έπρεπε να περάσουν δεκατέσσερα χρόνια για να κατανοήσω απόλυτα αυτή την ατάκα. Να καταλάβω πως τελικά, δεν είναι κακό να αισθανόμαστε ικανοποιημένες με κάτι λιγότερο από την κορυφή, κάτι λιγότερο από τα πάντα, κάτι λιγότερο από το τέλειο, αφού έτσι και αλλιώς, το τέλειο είναι αρκετά υποκειμενικό και μεταβάλλεται διαρκώς, σύμφωνα με τις περιστάσεις, την εποχή και κυρίως, εμάς τις ίδιες. Και μερικές φορές, το να συμβιβαζόμαστε με τα αστέρια αντί για το φεγγάρι, δεν είναι μία καθόλου κακή ιδέα.
Αντιθέτως, μπορεί να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματική ευτυχία. Διότι μας δίνει τη δυνατότητα να νιώσουμε άνετα και όμορφα με την πραγματικότητα που ζούμε, να επωφεληθούμε από τις προοπτικές που μας προσφέρει, ακόμη και αν αυτή η πραγματικότητα δεν είναι το ιδανικό σενάριο που είχαμε κάποτε στο μυαλό μας. Άλλωστε, είναι πιο υγιές να νιώσουμε ικανοποίηση και έπειτα, να… ξεζουμίσουμε την πραγματικότητα -ακόμη και αν δεν είναι ιδανική-, από το να «τρωγόμαστε» καθημερινά από τον φόβο του συμβιβασμού ή από τη σκέψη πως αυτό που ζούμε δεν είναι αρκετό.
Διότι αν μπορέσουμε να διακρίνουμε τη διαφορά ανάμεσα στο «είμαι ικανοποιημένη» και το «συμβιβάζομαι», θα γίνουμε από τους τυχερούς, εκλεκτούς ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν και ανακαλύπτουν διαρκώς την ευτυχία στα πιο απρόσμενα μέρη. Μήπως ήρθε η ώρα, λοιπόν, να απενοχοποιήσουμε τη λέξη «συμβιβασμός»; Μήπως τελικά οι συμβιβασμοί μας είναι τα βήματα που θα μας οδηγήσουν στην ευτυχία;
Γιατί ταμεγαλεπήβολα όνειρα δεν χρειάζεται να μας στερούν την ευτυχία μας
Όλες κάνουμε μεγαλεπήβολα όνειρα, είναι αυτά που μας βοηθάνε να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, να αισθανόμαστε γεμάτες και δυνατές, να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε όλο και καλύτερες, να πηγαίνουμε ένα βήμα παρακάτω κάθε μέρα. Παρόλα αυτά, αυτό δεν σημαίνει πως μέχρι να επιτύχουμε τα όνειρά μας, δεν έχουμε την ευκαιρία να ευτυχήσουμε ή να δοκιμάσουμε διαφορετικές «γεύσεις» ευτυχίας, αναγνωρίζοντας τα πράγματα ή τις συνθήκες που μας κάνουν ευτυχισμένες στο παρόν. Για παράδειγμα, αν έχουμε μία απασχόληση που αγαπάμε αλλά δεν είναι η dream job μας και την ακολουθούμε καιρό, περισσότερο καιρό από όσο υπολογίζαμε όταν ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε, σημαίνει πως συμβιβαζόμαστε ή πως έχουμε βρει την ευτυχία σε ένα σημείο που δεν το περιμέναμε; Διότι αν μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας στην ίδια απασχόληση και εξίσου χαρούμενο σε δύο χρόνια από σήμερα, δεν υπάρχει κάποιος συμβιβασμός. Ίσως απλά χρειαζόμαστε λίγο περισσότερο χρόνο και προετοιμασία πριν φτάσουμε τον μεγάλο στόχο, την dream job, ενώ συγχρόνως θα δουλεύουμε σκληρά για αυτόν.
Μερικές φορέςχρειάζεται να θυσιάσουμε τα όνειρά μας για ένα καλύτερο παρόν
Ένας τρόπος για να καταλάβουμε αν έχουμε συμβιβαστεί, είναι να αναρωτηθούμε αν κάποια στιγμή στην πορεία μας χρειάστηκε να θυσιάσουμε κάποιο μεγάλο όνειρο με σκοπό να παραμείνουμε στο σημείο που ήμασταν, ενώ δεν ήμασταν ικανοποιημένοι με αυτό το σημείο. Αυτή η στασιμότητα μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους, στην έλλειψη φιλοδοξίας, την τεμπελιά ή κάποιον εξωτερικό παράγοντα, ο οποίος μας εμπόδισε μία δεδομένη στιγμή από το να συνεχίσουμε να κυνηγάμε το όνειρό μας. Σε αυτή την περίπτωση, ο συμβιβασμός σήμανε για εμάς το τέλος της διαδρομής μας προς την κορυφή. Για παράδειγμα, αποφασίζοντας να παραμείνουμε σε μία απασχόληση που δεν μας πρόσφερε τίποτα, παρά μόνο υψηλές οικονομικές απολαβές, αναμφίβολα κάναμε έναν συμβιβασμό. Και φυσικά, θα ήταν προτιμότερο να επιλέξουμε μία απασχόληση στην οποία αμοιβόμαστε λιγότερο, αλλά μας γεμίζει περισσότερο. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ακόμη και οι συμβιβασμοί είναι μέσα στο απρόβλεπτο παιχνίδι που λέγεται ζωή και μπορεί να μην είμαστε πάντα έτοιμες να το καταλάβουμε ή να το δεχθούμε, αλλά μας βοηθούν να προχωρήσουμε. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχει σημασία είναι να μην κάνουμε εκπτώσεις και να θυμόμαστε πως τα όνειρα εξελίσσονται, μεταβάλλονται, αλλάζουν, όπως και εμείς οι ίδιες. Και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό.
Μπορούμε νασυμβιβαστούμε προσωρινά και να αισθανόμαστε καλά με αυτό
Κάποιες φορές, ίσως τις περισσότερες, τα πράγματα δεν θα πάνε όπως θέλουμε. Υπάρχουν φορές που θα παραμείνουμε σε μία κατάσταση, σε μία απασχόληση, σε ένα σπίτι που δεν μας αρέσει, για περισσότερο χρόνο από όσο επιθυμούμε ή υπολογίζαμε, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Σίγουρα, δεν είναι το ιδανικό σενάριο, αλλά και πάλι, κανείς δεν μας εμποδίζει να είμαστε χαρούμενες, ακόμη και σε αυτή τη συνθήκη. Διότι ακόμη και αν δεν έχουμε την απασχόληση που επιθυμούμε, αυτή η απασχόληση που έχουμε μας εξασφαλίζει άλλα πράγματα που δίνουν νόημα στη ζωή μας και την κάνουν απολαυστική. Μπορούμε, λοιπόν, να εστιάσουμε σε αυτά τα πράγματα, δηλαδή στα οφέλη που κερδίζουμε από όσα δεν μας αρέσουν στη ζωή μας, μέχρι να καταφέρουμε να τα αλλάξουμε. Μπορεί να μοιάζει χάσιμο χρόνου ή ένας μεγάλος, αδικαιολόγητος συμβιβασμός, όμως, είναι προσωρινός. Είναι ένα «σκαλοπάτι» για να μεταβούμε από το σημείο που είμαστε σε κάποιο άλλο, καλύτερο.
Η προσωπική ευτυχίαδεν χρειάζεται οργανόγραμμα γιατί απλώς προκύπτει
Αρκετές από εμάς πιστεύουμε πως τα όνειρα ή τα σχέδια που κάνουμε για το μέλλον είναι αυτά που θα μας εξασφαλίσουν την επιτυχία και συνεπώς, την προσωπική ευτυχία μας. Ξεχνάμε, όμως, πως αυτό που θεωρούμε σήμερα πως θα μας φέρει μελλοντικά την ευτυχία, ίσως να μην τη φέρει τελικά. Φοβόμαστε πως αν παρεκκλίνουμε από την πορεία που έχουμε επιλέξει για να εκπληρώσουμε αυτά τα όνειρα, αν κάνουμε μία μικρή παράκαμψη, αν πάρουμε μία άλλη διαδρομή, θα καταλήξουμε να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο, κάτι που δεν θέλουμε. Παρόλα αυτά, παραβλέπουμε το γεγονός πως ίσως ένα άλλο μονοπάτι, ένα μονοπάτι που δεν είχαμε προβλέψει πως θα πάρουμε, μπορεί να μας φέρει γρηγορότερα στον στόχο μας ή να μας παρέχει μία συναρπαστική εμπειρία, την οποία ούτε που φανταζόμασταν πως θα ζήσουμε. Σημασία έχει, λοιπόν, να μπορούμε να αντλήσουμε χαρά από αυτά που μας φέρνει η ζωή, να αρπάζουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται, ακόμη και αν δεν είναι αυτές που περιμέναμε ή επιδιώκαμε. Έτσι, θα μπορέσουμε να επαναπροσαρμοστούμε, να ξεμάθουμε για να μάθουμε από την αρχή, ώστε να καταλάβουμε καλύτερα τι είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει όντως ευτυχισμένες στο μέλλον.
Κλείνοντας, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως όσο οι διαδικτυακοί μας φίλοι ζουν την τέλεια ζωή, ενώ εμείς ζούμε σε ένα σπίτι που δεν μας βολεύει και έχουμε μία βαρετή απασχόληση στην οποία δεν είχαμε φανταστεί ποτέ τον εαυτό μας, μπορούμε να είμαστε εξίσου ευτυχισμένες και ικανοποιημένες με αυτά που έχουμε. Η ευτυχία είναι υποκειμενική και διαφορετική για τον καθένα από εμάς. Ξέρω ανθρώπους που αισθάνονται ενοχές επειδή έχουν βρει την ευτυχία, άλλους που δεν τη βρίσκουν επειδή φοβούνται μήπως συμβιβαστούν, επειδή φοβούνται να ξεφύγουν από την πορεία τους και κυρίως, επειδή φοβούνται πως δεν θα βρουν την ευτυχία. Συνεπώς, όσο πιο σύντομα χωνέψουμε πως δεν θα είναι πάντα όλα τέλεια και δεν θα πάνε όλα σύμφωνα με το σχέδιο μας, ίσως δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να γίνει πραγματικά ευτυχισμένος, ανακαλύπτοντας την ευτυχία στα μέρη που δεν περιμέναμε πως θα τη βρούμε.
