5 λόγοι που η εργένικη Καθαρά Δευτέρα είναι απλώς απολαυστική

5 λόγοι που η εργένικη Καθαρά Δευτέρα είναι απλώς απολαυστική

Τι είναι αυτό που κάνει τόσο γοητευτική την ιδέα της προσμονής ενός τριημέρου; Είναι αυτή η απόδραση από την καθημερινή ρουτίνα των πέντε εργάσιμων ημερών; Είναι η ευκαιρία να δούμε τους φίλους μας; Είναι αυτή η αδήριτη ανάγκη για δημιουργία στιγμών που αξίζουν να μείνουν για πάντα στη μνήμη μας; Μήπως είναι ένα νήμα που τα ενώνει όλα αυτά μαζί και κάνει αυτήν την επιπλέον ημέρα αργίας να αξίζει πραγματικά;

Όλα τα τριήμερα τα αγαπώ, αλλά υπάρχει ένα ειδικά, που έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, αυτό της Καθαράς Δευτέρας. Από παιδί θυμάμαι να περιμένω με προσμονή τη ζεστή λαγάνα, το πέταγμα του χαρταετού με τον πατέρα μου και φυσικά, την αφορμή για να φάω λίγο ακόμα Μακεδονικό Χαλβά με Κακάο. Οι μικρές αποδράσεις της Καθαράς Δευτέρας δεν είχαν το άγχος της προετοιμασίας και της διαμονής. Μπορεί να αποφασίζαμε ακόμα και το πρωί της γιορτινής ημέρας το πού θα την περάσουμε.

Για τους ίδιους λόγους η Καθαρά Δευτέρα παραμένει ακόμα και σήμερα η πιο αγαπημένη Δευτέρα της εργένικης ζωής μου. Ξεκινάμε από το ότι έχω ένα βράδυ παραπάνω για να βγω με τους φίλους μου και να ζήσω μια Κυριακή, σαν να είναι Σάββατο. Η επέκταση του Σαββατοκύριακου σε συνδυασμό με τη μία λιγότερη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας που ακολουθεί, είναι ο καλύτερος οιωνός και γεμίζει πραγματικά τις μπαταρίες μου.

Από τα φοιτητικά μου χρόνια μυήθηκα στη μυσταγωγία της Καθαράς Δευτέρας μπαίνοντας σιγά σιγά στον κόσμο των μεγάλων. Το διάλειμμα από την εξεταστική ήταν ό,τι χρειαζόταν, καθώς και το γεγονός ότι μπορούσαμε να στήσουμε ένα καθαροδευτεριάτικο τσιμπούσι, χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα μαγειρικής. Μπορούσαμε να κάνουμε το απόλυτο τραπέζι ή πικ-νικ για τα Κούλουμα, ακόμα και αν η φαντασία μας στη μαγειρική εξαντλούνταν στα πολύ βασικά.

Η ευκολία στην προετοιμασία μπορεί να είναι τρομερή υπόθεση για έναν εργένη και την παρέα του, αλλά κακά τα ψέματα, αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετό. Υπάρχουν αυτοί που βαριούνται τη γαλοπούλα τα Χριστούγεννα, υπάρχουν και αυτοί που δεν θέλουν ούτε να βλέπουν το αρνί του Πάσχα. Ωστόσο όλοι - μα όλοι - συμφωνούν πως τα εδέσματα της Καθαράς Δευτέρας είναι πεντανόστιμα. Από τη ζεστή λαγάνα που βουτάει στην απαλή ταραμοσαλάτα, μέχρι το ευχάριστο γαργάλημα στον ουρανίσκο, από το τουρσί και από το τηγανητό καλαμαράκι με την τραγανή και συνάμα τρυφερή υφή του που σκάει σε αλλεπάλληλα κύματα, μέχρι τον βελούδινα γλυκό Μακεδονικό Χαλβά: Δεν υπάρχει κάποιος που σηκώνεται νηστικός από το τραπέζι.

Ένα άλλο υπέροχο χαρακτηριστικό της Καθαράς Δευτέρας είναι το timing. Τοποθετημένη στην αρχή της άνοιξης είναι η αφορμή που χρειάζομαι για να ξεκουνήσω την παρέα από τον λήθαργο της «χειμερίας νάρκης» και να κηρύξω την έναρξη των σύντομων αποδράσεων στην εξοχή. Αναλαμβάνει ο καθένας να φέρει από κάτι, εγώ φυσικά αναλαμβάνω τον χαλβά για να είμαι 100% πως θα είναι Μακεδονικός Χαλβάς με Κακάο και ξαφνικά, μπαίνει η άνοιξη στην παρέα. Τα «συννεφιασμένα» χειμωνιάτικα πρόσωπα αποτελούν παρελθόν και τη θέση τους παίρνουν τα χαμόγελα.

Η παρέα και οι γεύσεις είναι αυτά που μας έρχονται πρώτα-πρώτα στο μυαλό στο άκουσμα της Καθαράς Δευτέρας, όμως για έναν εργένη είναι και κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό, είναι η σύνδεση της μνήμης και της παράδοσης με το παρόν και το μέλλον. Είναι κάτι σαν ένα νήμα που κρατάει ενωμένα τα κεφάλαια και τις στιγμές της ζωής μου, στιγμές που ορίζουν το ποιος είμαι και καθορίζουν το ποιος θέλω να γίνω.

Το πολύτιμο αυτό νήμα που συνέδεσε την παιδική μου ηλικία με τη φοιτητική μου ζωή, συνεχίζει να υφαίνεται αδιάκοπα και η Καθαρά Δευτέρα παραμένει η αγαπημένη μου ανέμελη Δευτέρα ακόμα και στη λιγότερο ανέμελη περίοδο της ζωής μου. Συνεχίζουμε να σκαρώνουμε με τους φίλους μου το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας με την ίδια χαρά και με ακόμη μεγαλύτερη προσμονή. Καθώς γράφω αυτό το άρθρο, σκέφτομαι ότι αυτή τη Δευτέρα ο χρόνος σταματάει και μπορούμε να εστιάσουμε σε αυτά που έχουν πραγματική αξία, ενώ μας δίνεται επίσης η ευκαιρία μέσα από την παρέα, το φαγητό και τη σύντομη απόδραση από την καθημερινότητα, να σκεφτούμε και λίγο παραέξω.

Κρατάμε ακόμα εκείνο το νήμα που ενώνει τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας και πιάνουμε ακόμα ένα, πιο μεγάλο και ακόμα πιο σπουδαίο. Πρόκειται για το Νήμα της Αγάπης του Μακεδονικού Χαλβά, που φέτος ενώνει 10 σχολεία σε απομακρυσμένα σημεία σε όλη την Ελλάδα και το οποίο, μέσω της πλατφόρμας tonimatisagapis.gr, μπορούμε όλοι μαζί να βοηθήσουμε να ξετυλιχτεί, από τη Γαύδο μέχρι τον Έβρο. Διότι έχουμε μια νόστιμη παράδοση να συνεχίσουμε και να μάθουμε στα παιδιά!

#makedonikoshalvas #tonimatisagapis #agapamedeftera