Ανάμεσα σε Ήμερη και Ιβάνοφ: Από τη ρωσική θεατρική σεζόν στο νταλιανικό προφίλ του Γιάννη Νταλιάνη

Ο Γιάννης Νταλιάνης δεν κινείται με την επαγγελματική ηρεμία ανθρώπου που έχει συνεργαστεί με Παπαϊωάννου, Λιβαθινό, Κακλέα, Χουβαρδά και Τάρλοου. Κρατά από τη διαδρομή του μια παράξενη πειθαρχία που μοιάζει να πατάει κόντρα στο ρεύμα κάθε εποχής. Δεν κυκλοφορεί τον εαυτό του, δεν παζαρεύει τον χρόνο του, δεν χαρίζεται στη ζώνη άνεσης που πολλοί αποκτούν ύστερα από δεκαετίες στο θέατρο.

Στην «Ήμερη» του Ντοστογέφσκι, όπου υπογράφει τη σκηνοθεσία αυτή τη θεατρική σεζόν, παίρνει κείμενο στραμμένο παραδοσιακά στον άνδρα και το αναποδογυρίζει χωρίς να το ευνουχίζει. Ανοίγει τη σιωπή της γυναίκας χωρίς να την εξημερώνει. Δεν την παρουσιάζει ως φιγούρα που ζητά κατανόηση αλλά ως ενέργεια που απαιτεί ακρίβεια, σθένος και καθαρό βλέμμα. Εκεί φαίνεται η εμμονή του με τη δραματουργία που δεν χαϊδεύει τον θεατή αλλά τον ξυπνά. Αυτή είναι η αντισυμβατικότητα που κουβαλά: όχι οι φτηνές εξάρσεις που γυαλίζουν στα δελτία Τύπου αλλά η άρνηση να αφήσει την τέχνη ακίνδυνη.

Στον «Ιβάνοφ» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, δεν κυνηγά το βάρος του κλασικού ρεπερτορίου αλλά το χρησιμοποιεί σαν εργαλείο για να δει πώς θρυμματίζεται ένας άνθρωπος όταν δεν χωρά πουθενά ούτε στη ζωή του ούτε στον ίδιο του τον ρόλο. Μία παράσταση που προσεγγίζει τον Τσέχωφ σαν περιοχή ανοιχτού κινδύνου. Δεν τον αντιμετωπίζει μουσειακά. Τον αφήνει να ξεσπάσει, να παραμορφωθεί, να γίνει ωμός, να δείξει την άβολη υλικότητα μιας εποχής που σταματά να αντέχει τον εαυτό της.

Αυτή η ευθύτητα συνδέει και τις δύο δουλειές του: κάθε επιλογή του μοιάζει με άσκηση ειλικρίνειας, σαν να προσπαθεί να αποδείξει ότι ένας ηθοποιός μπορεί να παραμένει ζωντανός χωρίς να παρακαλά για επιβεβαίωση. Εκεί βρίσκεται το cool, ευγενικά αλήτικο αποτύπωμά του. Στήνει ρόλους που δεν φλερτάρουν με τον θαυμασμό. Στήνει κόσμους που απαιτούν συμμετοχή. Κι εκεί, μέσα σε αυτή την πρόκληση, γράφεται το πραγματικό του βιογραφικό.

Ήμερη – Η Ανατομία μιας Πτώσης

Θέατρο Θησείον

22 Δεκεμβρίου 2025 – 27 Ιανουαρίου 2026

Βασισμένο στη νουβέλα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Νταλιάνης

Η παράσταση μεταφέρει στη σκηνή την έννοια της πτώσης — σωματικής, ηθικής, υπαρξιακής. Ο Νταλιάνης δίνει φωνή στη γυναίκα που στο πρωτότυπο παραμένει σιωπηλή, αντιστρέφοντας την οπτική του Ντοστογιέφσκι και αναδεικνύοντας τον μηχανισμό εξουσίας που γεννιέται όταν ο έρωτας συναντά την ανασφάλεια, την ενοχή και την ανάγκη επιβολής. Το Θέατρο Θησείον μετατρέπεται σε ενεχυροδανειστήριο αναμνήσεων, όπου τα αντικείμενα μιλούν, οι άνθρωποι σωπαίνουν και η σιωπή γίνεται ίχνος μιας κοινωνίας που δεν αντέχει τη φωνή της γυναίκας.

Συντελεστές

Σκηνικά: Νατάσσα Τσιντικίδη

Κοστούμια: Ιώβη Φραγκάτου

Φωτισμοί: Χάρης Δάλλας

Μουσική: Ορέστης Ντάντο

Κίνηση: Διονύσης Νικολόπουλος

Φωτογράφηση & Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφιδάς

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου

Εθελοντής: Ιωάννης Βασιλειάδης

Γραφιστικά: Μάριος Γαμπιεράκης

Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη

Social Media: Renegade

Παίζουν

Χάρης Χαραλάμπους Καζέπης, Ιώβη Φραγκάτου, Δήμητρα Σταύρου, Γιώργος Κορομπίλης

Με τη φωνή του Δημήτρη Πιατά

Η θεατρική διασκευή βασίζεται στην απόδοση του Γιάννη Νταλιάνη από την αγγλική έκδοση Fyodor Dostoevsky: A Gentle Creature and Other Stories (Oxford), με ενσωμάτωση υλικού από έργα όπως Έγκλημα και Τιμωρία, Οι Φτωχοί, Νιετόσκα Νιεζβάνοβα κ.ά.

Συμπαραγωγή: Θέατρο Τέχνη Ε.Ε. & ΑΜΚΕ Zero Gravity Two

Με επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού

ΙΒΑΝΟΦ!

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

23 Ιανουαρίου – 5 Απριλίου 2026

Βασισμένο στο έργο του Άντον Τσέχοφ.

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Ο Γιάννης Χουβαρδάς επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με έναν «Ιβάνοφ» που φλερτάρει με το χιούμορ, την απόγνωση, τη μουσική και τη φαντασμαγορία. Ο 35χρονος ήρωας του Τσέχοφ εμφανίζεται ως άνθρωπος που ξεκίνησε με φιλοδοξίες και ιδανικά, αλλά γλίστρησε σε μια εποχή που πνίγει όποιον δεν προσαρμόζεται. Ένα πλήθος ρόλων λειτουργεί σαν θίασος-καθρέφτης γύρω του: φίλοι, χρεωμένοι ευγενείς, παλιοί έρωτες, νεανικές υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ποτέ. Η παράσταση εξελίσσεται σαν γιορτή που παράγει θλίψη, σαν ξέσπασμα που οδηγεί στην αυτοδιάλυση και σαν σχόλιο πάνω στην απώλεια νοήματος σε έναν κόσμο που συνεχίζει να απαιτεί χαμόγελο.

Συντελεστές

Μετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Blaine Reininger

Κίνηση: Μαρκέλλα Μανωλιάδη

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Φωτογραφίες: Karol Jarek

Σχεδιασμός Video – Trailer: Παντελής Μάκκας

Στίχοι τραγουδιών: Γιάννης Χουβαρδάς, Blaine L. Reininger

Α’ Βοηθός σκηνοθέτη: Δέσποινα Λάρδη

Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπακωνσταντίνου

Βοηθός σκηνογράφου: Αγγελική Πολίτη

Βοηθός ενδυματολόγου: Δήμητρα Σταυρίδου

Βοηθός σχεδιάστριας φωτισμών: Παυλίνα Παπαδάκη

Γραφιστικά: Αντώνης Γλυκός

Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Διεύθυνση Επικοινωνίας & Social Media: Constantly Productions

Πρωταγωνιστούν

Αργύρης Ξάφης

Γιάννης Νταλιάνης

Μαρία Σκουλά

Νίκος Χατζόπουλος

Κατερίνα Λυπηρίδου

Αλεξάνδρα Καζάζου

Πηνελόπη Τσιλίκα

Χάρης Φραγκούλης

Θανάσης Δόβρης

Νικόλας Χανακούλας

Ευάγγελος Βογιατζής

και ο Blaine Reininger των Tuxedomoon ζωντανά στη σκηνή με τη μουσική της παράστασης

Συμπαραγωγή: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά & Theatrical Ecosystems

Συντονισμός Παραγωγής: InScene Productions

Πληροφορίες & κρατήσεις εισιτηρίων:

Ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά — 210 4143310

(Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00–14:00)