Η πικρή ανάμνηση μιας μακρινής Πρωτοχρονιάς

Ποιες γιορτές έγιναν ανάμνηση αν όχι εκείνες που έφεραν τα πιο πικρά χτυπήματα της μοίρας;
Συνήθως τα γιορτινά χαμόγελα και οι στιγμές ευτυχίας ξεχνιούνται εύκολα, φτάνει η επόμενη στιγμή να φέρει μια σκοτούρα, έστω κάτι γκρίζο, για να ξεχαστεί και το πιο γλυκό χαμόγελο.
Αντίθετα, οι αναποδιές μοιάζουν με κόμπους που στέκουν αιώνια στην άκρη της γλώσσας ή ακόμη χειρότερα, είναι εκείνες οι μικρές πετρούλες μέσα από τα μάτια που πιέζουν τα δάκρυα για να ξεπεταχτούν στον έξω κόσμο.
Οι οικογένειες ζουν τα πιο μεγάλα και σιωπηλά μυστικά δράματα, ειδικά όταν η κοινωνική ανισότητα φτάνει στα όρια της. Και τότε οι άνθρωποι...

Διαβάστε περισσότερα στο cnn.gr