Oops έσπασες το πόδι σου; Μην ανησυχείς!

Σάββατο βράδυ, οι δείκτες του ρολογιού πλησιάζουν τις έντεκα και εγώ… σημαιοστολισμένη περπατάω με γρήγορο βάδην, σε έναν από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Η παρέα μου είχε ήδη μαζευτεί εδώ και ώρα στο γνωστό στέκι και με περίμενε να γιορτάσουμε τα γενέθλια μίας φίλης. Ενώ προσπαθώ να κατηφορίσω τον πλακόστρωτο δρόμο από την πλευρά του πεζοδρομίου, έχοντας στο αριστερό μου χέρι την τσάντα μου, στο δεξί τη βαριά τούρτα της φίλης και «ισορροπώντας» πάνω στα νέα μου παπούτσια, την ίδια στιγμή ένα τσούρμο ανεξέλεγκτων λυκειόπαιδων τρέχουν προς το μέρος μου. Αμφιβάλλω αν μέσα στη φρενίτιδα που τους διακατέχει με έχουν διακρίνει, οπότε «Oops! Ήρθε το τέλος μου» σκέφτομαι και σε μία προσπάθεια να αποφύγω το… κύμα της νιότης, κάνω ένα αβέβαιο βήμα στο πλάι, ελπίζοντας να γλιτώσω.

Μπρος γκρεμός και πίσω… Oops!

Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία. Υποθέτω ότι γνωρίζεις τη διαχρονική λαϊκή ρήση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» και είμαι το ολοζώντανο παράδειγμα που μπορεί να το επιβεβαιώσει. Αποφασίζοντας να κάνω το γενναίο βήμα να τους αποφύγω για να μην με πάρουν παραμάζωμα, τα καινούργια μου τακούνια στραβοπάτησαν σε κάτι λασπόνερα που είχαν μαζευτεί από τη βροχή που είχε προηγηθεί το απόγευμα. Έκανα ένα σύντομο και άγαρμπο πατινάρισμα που ακόμη και η Tonya Harding το ’94 θα ζήλευε και βρέθηκα φαρδιά πλατιά από το πεζοδρόμιο, ξαπλωμένη στην άσφαλτο αφήνοντας πίσω μου ένα βροντερό «γδουπ». Ο ήχος σταμάτησε το τσούρμο και η νεαρή παρέα γύρισε προς το μέρος μου. Μία πιτσιρίκα με πλησίασε, στάθηκε από πάνω μου και είπε: «Oops! Κυρία, μήπως χτυπήσατε»;

Τώρα για πες μου τι κάνουμε

«Κεριά και λιβάνια» θα της απαντούσα, αλλά μου θύμιζε πολύ τον εαυτό μου προ δεκαετίας και «σκλαβώθηκα» από το ενδιαφέρον της για τη θλιβερή μου κατάσταση. Ναι, ομολογουμένως είχα υπάρξει και καλύτερα. Πέραν του ότι η τούρτα είχε οριζοντιωθεί -παρέα με εμένα και αναποδογυρίσει μέσα στο κουτί, το δεξί μου πόδι, συγκεκριμένα στο σημείο του αστραγάλου, με πονούσε τόσο πολύ που δεν μπορούσα όντως να αρθρώσω λέξη. Αλλά όχι, το drama δεν τελειώνει εδώ. Αφού το υπόλοιπο τσούρμο ήρθε και σχημάτισε ένα κύκλο γύρω μου, εγώ άρχισα να ακούω μέσα στο κεφάλι μου τη φωνή της μαμάς μου να με κατηγορεί για τα χρήματα που ξοδεύω κάθε μήνα σε ρούχα και προϊόντα περιποίησης, αντί να τα επενδύω φροντίζοντας για το μέλλον μου. «Θέλετε να πάρουμε τηλέφωνο κάποιον δικό σας;» είπε η πιτσιρίκα και διέκοψε τον εσωτερικό μου μονόλογο. «Ναι, τη μαμά μου» της απάντησα, ενώ από μέσα μου σκεφτόμουν: «Ποιος ξέρει τι θα ακούσω τώρα;».

Ασφαλίζω σημαίνει φροντίζω

Αφού πήρα τη μητέρα μου τηλέφωνο και της εξήγησα την κατάσταση, με ενημέρωσε πως «επειδή με ξέρει καλά» είχε φροντίσει να μου κάνει δώρο από καιρό μία ιδιωτική ασφάλιση. Για αυτό χρειαζόταν όλες εκείνες τις υπογραφές που μου ζητούσε πριν λίγο διάστημα. Από το τηλεφώνημα και έπειτα, όλα δρομολογήθηκαν με τρομερή άνεση και ευκολία. Επιστρέφοντας πλέον σπίτι, με το ένα πόδι στο τακούνι και το άλλο στο γύψο, μου είπε πως από όταν αποφάσισα να μείνω μόνη μου, δεν είναι σε θέση να με προσέχει και να με φροντίζει όσο θα ήθελε, οπότε αποφάσισε να εξασφαλίσει τουλάχιστον το καλύτερο που μπορούσε για την υγεία μου. Όντως, ήταν το πιο πολύτιμο, «ζεστό» και ανθρώπινο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει κανείς. Τα «Oops» της ζωής είναι πολλά, αναπάντεχα και συνήθως μας κάνουν να σκεφτόμαστε: «Σιγά μην τύχει σε εμένα», μέχρι που τελικά βρίσκουν τον «ύπουλο» τρόπο και τυχαίνουν τις στιγμές που δεν τα περιμένεις. Μόνο επενδύοντας στην κατάλληλη ασφάλιση, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε δραστικά, έγκαιρα και με το μικρότερο δυνατό κόστος όχι μόνο δυσάρεστα απρόοπτα, αλλά και την ίδια την αβεβαιότητα της ζωής, μεριμνώντας με αυτόν τον τρόπο από πριν για το αύριο.

Τα απρόβλεπτα «Oops» της ζωής

Όπως κατάλαβες, σκοπός των διαβολικών «Oops» είναι να μας πιάσουν απροετοίμαστους. Σίγουρα είναι ακατόρθωτο να αναλογιστούμε κάθε πιθανή εκδοχή που μπορεί να προκύψει καθώς η ζωή είναι ένα roller coaster από ευχάριστα και δυσάρεστα ευτράπελα. Ευτράπελα και αστάθμητοι παράγοντες, τα «Oops factors» που όμως μπορείς να… προλάβεις. Παρακολουθώντας τα διασκεδαστικά βίντεο με τους πιο σκανταλιάρικους πρωταγωνιστές από την καμπάνια της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (ΕΑΕΕ), θα πάρεις μία γεύση από τις πιο συνηθισμένες τακτικές που ακολουθούν τα «Oops» για να κάνουν τη ζωή μας πιο δύσκολή.

Τέλος, μην ξεχνάς πως η ασφάλιση δεν είναι απλά το μαλακό «μαξιλαράκι» που θα σε γλιτώσει από ένα επίπονο… πέσιμο. Στην πραγματικότητα είναι πολλά παραπάνω. Μία τόσο απλή διαδικασία όπως η ασφάλιση είναι ικανή να σε «θωρακίσει», να σου παρέχει σταθερά μία καλύτερη ποιότητα ζωής και κυρίως να σε κάνει να νιώθεις ακόμη πιο υπεύθυνη και σίγουρη. Όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για όποιο επόμενο βήμα ή όνειρο σχεδιάζεις να κάνεις. Είναι λες και γίνεσαι εσύ ο σκηνοθέτης στην ταινία της ζωής σου!