Εξώδικη ζωή...

Εξώδικη ζωή...

Κάποτε ακούγαμε δικηγορικό γραφείο και τρέμαμε! Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το εξώδικο της μέρας. Το εξώδικο της τράπεζας Τάδε, το εξώδικο της Τράπεζας δεινά, το εξώδικο της κινητής τηλεφωνίας, το εξώδικο του καταστήματος ηλεκτρονικών διότι προ κρίσης θέλαμε και πλάσμα τηλεόραση και στεγνωτήριο και τώρα μας κόβει το ρεύμα και η ΔΕΗ και τα κοιτάμε διακοσμητικά!

Καταλαβαίνεις δε εισπράκτορες και συνεργάτες δικηγορών απ'τον αυστηρό τόνο στην φωνή! Το επώνυμο σου εξακοντίζεται σα βρισιά! Το πατρώνυμο σαν προειδοποίηση για γροθιά! Και μετά σε προειδοποιούν, πως η υπόθεση σου είναι σε δικηγορικό γραφείο. Θα πας φυλακή, θα μοιραστείς το κελί με την Βίκυ Σταμάτη, μιας και τα 1500 που χρωστάς εσύ ίσια και όμοια είναι με τα δικά της, θα σπιλωθεί τα όνομα σου (ποιοοοοοο; Αφού όλοι στην ίδια κατάσταση είναι! Ας με παρεξηγήσουν οι παρεξηγημένοι!), θα σου πάρουν το σπίτι που έχρισε ο πατερούλης σου, το λιοστάσι που σου άφησε ο παππούς, το σερβίτσιο της γιαγιάς και την καρφίτσα καμεό της θειας της Ουρανίας. Θα σε κλείσουν στα κάτεργα να σπας πέτρες, θα σου φορέσουν ριγωτή στολή, θα σε ρίξουν στις αλυσίδες, θα πουληθείς δούλα, θα ανοίξουν για τη πάρτη σου τη Μακρόνησο, θα σε μαστιγώνει με τη γάτα με τις εφτά – ή εννέα θα σας γελάσω- ουρές.

Μετά εσύ απλά το κλείνεις. Τραγουδάς κεφάτα «πάρτε τα όλα πάρτε τα, βάλετε φωτιά και κάφτε τα», παρακαλιέσαι να σε πάνε φυλακή να γλιτώσεις κάνα χρόνο ΔΕΗ, νερό, διατροφή και φυσικά τηλέφωνο να σε ζαλίζουν όλοι όσοι χρωστάς και να αναλάβει το κράτος επιτέλους - τα έξοδα σου μια φορά! Έτσι κι αλλιώς και εκεί μέσα μια χαρά θα περάσουμε. Όλοι γνωστοί και φίλοι θα ναι. Έχουν ήδη βγει οι ποινικοί να μπουν οι κοσμικοί! Θα χωρέσουμε και εμείς σε πτερυγούλες, παρά δίπλα τους.

Θα διαβάσω τα βιβλία που δεν πρόλαβα τόσα χρόνια. Θα διευρύνω τον κύκλο γνωριμιών μου! Θα γράψω χωρίς χρόνους κάνα πόνημα για τη ζωή στη φυλακή! Θα κάνω συνεντεύξεις απ'τις ισοβίτισσες! Θα μάθω επιτέλους να μαγειρεύω! Και άμα θα μου πουν αποφυλακίζεσαι, θα γαζωθώ απ τα κάγκελα και δε θα βγαίνω με τίποτα! Επιτέλους ελευθερία!