Πώς υιοθετώντας ένα αδεσποτάκι μπορείς να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος
Περνώντας την αυλόπορτα του πατρικού μου, έπειτα από ένα -περίπου- εξάμηνο παραμονής στο εξωτερικό, θυμάμαι μία απρόβλεπτη μικροσκοπική και μαλλιαρή έκπληξη να με υποδέχεται στην είσοδο, γαβγίζοντας και κουνώντας ξέφρενα την ουρά της. Δίχως να το καταλάβω, όρμησε πάνω μου, σαν να με περίμενε χρόνια και προσπάθησε να σκαρφαλώσει στο φουστάνι μου. Δεν είμαι σίγουρη για την αντίδρασή μου, αλλά θυμάμαι πως δεν έπαψε να χοροπηδάει, ακόμη και όταν πλέον είχαμε ανέβει στο σπίτι. Κάπως έτσι μου συστήθηκε το Τζίτζελο, το Τζιτζέλι, η Ζιζέλ, το τετράποδο μέλος της οικογένειας και το μόνο έμβιο ον, για το οποίο βάζω το χέρι μου στη φωτιά, πως χαίρεται πάντα όταν με βλέπει.
Όταν η Ζιζέλ ήρθε στο σπίτι μας, είχε το μέγεθος μίας ανθρώπινης παλάμης -από ότι μου είπαν οι γονείς μου και είδα στις φωτογραφίες-, ήταν μέσα σε μία ξεχαρβαλωμένη χάρτινη κούτα από συμπυκνωμένα γάλατα, που είχε ταξιδέψει από τα ΚΤΕΛ Αργοστολίου με προορισμό τα ΚΤΕΛ Κηφισού, από όπου την παρέλαβαν κουρασμένη, ταλαιπωρημένη και πολύ, πολύ βρώμικη. Ήταν το «βέτο» που άσκησε η μικρή μου αδερφή στους γονείς μας, όταν οι φίλοι της από το νησί, αποφάσισαν να της κάνουν ένα δώρο, για να τους αισθάνεται διαρκώς κοντά της. Μέχρι τότε, έμενε για ένα μικρό διάστημα στον «Σύλλογο Ζωόφιλων Δήμου Κεφαλονιάς-Ντορί» μαζί με τα αδέρφια της, ενώ τα ίχνη της μαμάς της αγνοούνται ακόμη και σήμερα.
Ομολογώ πως η παρουσία της στο σπίτι με άγχωνε ιδιαίτερα και τον πρώτο καιρό προσπαθούσα -μάταια- να κρατήσω τις αποστάσεις μου. Δεν ήθελα με τίποτα να αναλάβω την ευθύνη της βόλτας, του φαγητού, της φροντίδα της, όχι γιατί δεν αγαπώ τα ζώα, αλλά γιατί με τρόμαζε η σκέψη πως μπορεί να χαθεί, να βγει από την ζωή μου ανά πάσα στιγμή, να χρειαστεί να μάθω να ζω δίχως εκείνη και εκείνη χωρίς εμένα. Αυτό άλλαξε βέβαια κάπως απρόσμενα, όταν ένα απόγευμα το έσκασε από το σπίτι και πέρασαν τρεις ώρες… ζωής και θανάτου με εμένα και την αδερφή μου να περιπλανιόμαστε στην περιοχή, να ρωτάμε αγνώστους εάν είδαν ένα κανελί σκυλάκι μετρίου αναστήματος με κόκκινο λουράκι, για να επιστρέψουμε σπίτι απογοητευμένες και με εκείνη να μας περιμένει στην αυλή, στροβιλίζοντας την ουρά της. Τότε βεβαιώθηκα πως είχε έρθει για να μείνει, για όσο μείνει και το καλύτερο που έχω να κάνω, είναι να της χαρίσω μία παραμονή, αντάξιας της χαράς που μου χαρίζει, κάθε φορά που επιστρέφω στο σπίτι.
Εάν σκέφτεσαι και εσύ, λοιπόν, να ανοίξεις το σπίτι, την ζωή και την αγκαλιά σου σε ένα ζωάκι, σκυλάκι ή γατάκι, μην βιαστείς να επισκεφτείς το κοντινότερο pet shop, αλλά με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Απριλίου, υιοθέτησε ένα αδεσποτάκι και να είσαι σίγουρη πως εκείνο θα ανταποδώσει την κίνησή σου με κάθε τρόπο. Δέκα από αυτούς τους τρόπους έχω συγκεντρώσει και στη λίστα που ακολουθεί παρακάτω.
Δέκα λόγοι για τους οποίους ένα αδεσποτάκι θα σου αλλάξει τη ζωή
1.Αποφασίζοντας να αναλάβεις τη φροντίδα ενός ζώου, να σώσεις τη ζωή του, αυτόματα γίνεσαι υπεύθυνη για αυτό. Στην πραγματικότητα, είναι σαν ένα μωρό παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ. Αυτή η διαδικασία θα σε φέρει πολλές φορές στα όριά σου -ειδικότερα τον πρώτο καιρό-, όμως θα σε «οπλίσει» με πυγμή, υπομονή και θέληση. Θα σε εκπαιδεύσει στο να γίνεις ακόμη πιο ευσυνείδητη.
2.Κάθε χρόνο, εκατομμύρια αδέσποτα χάνουν τη ζωή τους στον δρόμο, από έλλειψη τροφής και ζεστασιάς. Σίγουρα, όλες κάποια στιγμή έχουμε αντικρύσει τη θλίψη και τον φόβο στα μάτια ενός αδέσποτου που έτυχε να περάσει από μπροστά μας. Γιατί, λοιπόν, να μην δημιουργήσεις ένα μικρό «καταφύγιο» στο σαλόνι σου, για ένα τέτοιο πλάσμα; Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανθρώπινο, από το να δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία, μία αξιοπρεπή και ευτυχισμένη ζωή σε ένα πλάσμα που το έχει πραγματικά ανάγκη.
3.Υιοθετώντας ένα αδέσποτο, περιορίζεις και καταπολεμάς το εμπόριο και την παράνομη εκτροφή ζώων. Κακά τα ψέματα, τους κτηνοτρόφους δεν τους απασχολούν ιδιαίτερα οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων, ούτε η υγεία των θηλυκών, αρκεί η… παραγωγή να προχωράει και να επιτυγχάνεται το επιθυμητό κέρδος. Συνεπώς, αγοράζοντας ένα σκυλάκι, κατά κάποιον τρόπο συμβάλεις στην κακομεταχείριση που υφίστανται.
4.Όλοι ξέρουμε τον μύθο του Άργου, του σκύλου του Οδυσσέα, που ήταν ο μόνος που τον αναγνώρισε, όταν επέστρεψε στην Ιθάκη μετά την προσωπική του οδύσσεια. Ακόμη και αν πρόκειται για έναν μύθο, η αλήθεια είναι πως βάζοντας στη ζωή σου ένα τετράποδο μαλλιαρό πλάσμα, αυτόματα δημιουργείς μία δυνατή φιλία που θα κρατήσει μία ζωή.
5.Υπάρχει ένα βιβλίο με τον τίτλο «Be the person your dog thinks you are» και ειλικρινά, εάν μπορούσαμε να κοιτάξουμε για λίγο τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των πιστών μας φίλων, ίσως προσπαθούσαμε να γίνουμε και λίγο καλύτεροι άνθρωποι.
6.Δεν έχει σημασία εάν θα εκπαιδεύσεις τον σκύλο σου ή όχι, αυτό είναι μία απόφαση που εσύ θα πάρεις. Σε κάθε περίπτωση, βάζοντάς τον στη ζωή σου, να ξέρεις πως, εκτός από έναν πιστό φίλο, θα έχεις αποκτήσει και έναν άνευ όρων προστάτη. Από τη φύση τους, τα σκυλιά έχουν την τάση να φροντίζουν και να φυλάσσουν το «κοπάδι» τους, πόσω μάλλον το πρόσωπο που αισθάνονται πως είναι ο αρχηγός της αγέλης τους.
7.Εάν έχεις παιδιά ή σκοπεύεις να κάνεις οικογένεια στο μέλλον, να ξέρεις πως η επαφή τους με τον σκύλο, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Μέσα από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν, έχει αποδειχθεί πως ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι με σκύλο, αναπτύσσει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, μαθαίνει να είναι υπεύθυνο και να υπολογίζει την αξία της «ζωής» διαφορετικά από τους υπόλοιπους.
8.Τα ζώα που περιπλανιούνται εγκαταλειμμένα στους δρόμους, τις περισσότερες φορές αποτελούν μία διασταύρωση διαφορετικών ειδών, γεγονός που τα κάνει ξεχωριστά και σπάνια. Γιατί να υποκύψεις, λοιπόν, στην κενοδοξία του να αποκτήσεις ένα καθαρόαιμο τσιουάουα, ένα λαμπραντόρ ή ένα pit bull, όταν υπάρχουν τόσο όμορφα και μοναδικά ζώα που αναζητούν ένα ζεστό σπίτι και έναν άνθρωπο να τα φροντίσει;
9.Επίσης, μην ξεχνάς πως η αγορά ενός ζώου από κάποιο κατάστημα, είναι ιδιαίτερα ακριβή, χωρίς να σου εξασφαλίζει κάτι περισσότερο, πέρα από τη «ράτσα» του σκύλου ή της γάτας. Επιπλέον, υιοθετώντας ένα ζώο από κάποια φιλοζωική, είναι πολύ πιθανό να έχει ήδη κάνει τα εμβόλιά του, κάτι που δεν ισχύει με τα pet shop.
10.Τέλος, εάν όλα τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά για να σε πείσουν να απευθυνθείς στην πλησιέστερη φιλοζωική της περιοχής σου, να ξέρεις πως ανοίγοντας την καρδιά σου σε ένα αδέσποτο ζώο, να είσαι σίγουρη πως μαζί με τη δική του ζωή, θα αλλάξεις και η δική σου προς το καλύτερο.
