Σύνδρομο Kαρπιαίου Σωλήνα

Ο καρπιαίος σωλήνας είναι μια ανατομική περιοχή στην παλαμιαία πλευρά του καρπού, μέσα από τον οποίο περνούν 9 τένοντες των δακτύλων και το μέσο νεύρο πριν δώσει τους κλάδους του στα δάκτυλα. Η στενή σχέση αυτών των δομών μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της ασκούμενης πίεσης στο νεύρο ειδικά σε περιπτώσεις παχυσαρκίας, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε διαταραχές του θυρεοειδή, σε καπνιστές, με κατάχρηση αλκοόλ, σε διαβήτη και κυρίως κατά την επαναλαμβανόμενη κάμψη του καρπού από τις καθημερινές δραστηριότητες. Η πίεση του νεύρου οδηγεί σε αισθητικές διαταραχές (αιμωδίες) στην παλαμιαία επιφάνεια του αντίχειρα, του δείκτη και του μέσου, ενώ οι κινητικές διαταραχές, η ατροφία του θέναρος (η περιοχη της παλάμης κεντρικά του αντίχειρα) και η αδυναμία (οι ασθενείς περιγράφουν να τους «πέφτουν» αντικείμενα από τα χέρια) είναι σημεία πιο σοβαρής και μακροχρόνιας πίεσης.

Παρά το συνηθισμένο και απλό της διάγνωσης, έχει μεγάλη σημασία η αναγνώριση παρόμοιων συμπτωμάτων πίεσης του νεύρου σε σημεία πιο κεντρικά από τον καρπό (όπως στον αγκώνα ή τον ώμο) η ύπαρξη των οποίων δηλώνει παθολογία και σε άλλη περιοχή (κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στον αυχένα, πίεση του νεύρου σε άλλα σημεία) τα οποία αν δεν αναγνωρισθούν θα οδηγήσουν σε ανεπαρκή (αν όχι καμμία) ανακούφιση από τα συμπτώματα. Το ηλεκτρομυογράφημα δεν είναι απαραίτητο, αλλά επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Η πρώτη θεραπεία σε έναν ασθενή με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι η συντηρητική με την τροποποίηση των δραστηριοτήτων, την εφαρμογή ενός νάρθηκα (κυρίως τη νύκτα), τη χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και πιθανώς την έγχυση μικρής ποσότητας κορτικοστεροειδούς, η οποία προσφέρει σε πολλούς ασθενείς παροδική ανακούφιση. Η χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου περιλαμβάνει την διατομή του συνδέσμου που προκαλεί την πίεση και πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία.

Υπάρχουν ορισμένοι σπάνιοι κίνδυνοι από την επέμβαση όπως η διατομή ενός κινητικού κλάδου του νεύρου που δίνει κλάδους στην παλάμη, και η ατελής διάνοιξη του σωλήνα που οδηγεί σε επιμονή των συμπτωμάτων, οι οποίοι απαιτούν την προσοχή του χειρουργού. Ο ασθενής παραμένει μετά την επέμβαση με το άκρο σε περίδεση για 10 ημέρες. Τα αποτελέσματα είναι άριστα απο τη χειρουργική αντιμετώπιση με τον ασθενή να νιώθει άμεση ανακούφιση από την πίεση και να αποκτά πάλι τη δυνατότητα ισχυρής σύλληψης εντός 4-6 εβδομάδων.