Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό σου όταν βλέπεις θρίλερ;
Τώρα όλα μοιάζουν πιο λογικά.
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν τις ταινίες τρόμου και άλλοι δε μπορούν ούτε να ακούν για αυτές; Υπάρχει λόγος που υπάρχουν αυτές οι δύο κατηγορίες ανθρώπων και οι εξηγήσεις είναι απλές και λογικές. Η Shannon Odell ειδικεύεται στον τομέα της νευροεπιστήμης και έχει τις απαντήσεις που ψάχνεις.
Οι ταινίες τρόμου είναι τόσο «αποτελεσματικές» στο να σε φοβίζουν γιατί υποσυνείδητα πιστεύεις ότι απειλείσαι. Όταν παρακολουθείς ένα θρίλερ οι κινητικές περιοχές του εγκεφάλου σου απενεργοποιούνται και το σώμα σου σιγά- σιγά χαλαρώνει. Σε συνειδητό επίπεδο, ο εγκέφαλος γνωρίζει ότι μια ταινία δεν είναι πραγματική αλλά και πάλι τρομάζεις σαν να βιώνεις την κατάσταση στην πραγματικότητα. Όλα ξεκινούν από την αμυγδαλή του εγκεφάλου, η οποία υπάρχει για να ανταποκρίνεται αμέσως σε οτιδήποτε μοιάζει με απειλή. Στη συνέχεια η καρδιά σου χτυπά όλο και πιο γρήγορα, παρέχοντας περισσότερο οξυγόνο στους μύες, η λεγόμενη αδρεναλίνη. Αυτό παρεμπιπτόντως σε βοηθά σε περίπτωση που χρειαστεί να πολεμήσεις ή τέλος πάντων αν χρειαστεί να τρέξεις να σωθείς. Anyway! Η ταινία μπορεί να μην είναι πραγματική, αλλά ο εγκέφαλος «δουλεύει» σαν να βιώνει μια τρομακτική κατάσταση στα αλήθεια.
Το πιο αποτελεσματικό κομμάτι μιας ταινίας τρόμου είναι σίγουρα η μουσική αφού μπορεί να δημιουργήσει μια δυσάρεστη και ανησυχητική αίσθηση. Ακόμη και οι άγνωστοι ήχοι που ακούγονται στο βάθος μιας τρομακτικής σκηνής λειτουργούν άψογα. Όταν δε γνωρίζεις από που προέρχονται οι ήχοι αυτοί προκαλείται ανησυχία και δημιουργείται η εντύπωση ότι κάτι θα πάει στραβά.
Αν βέβαια λατρεύεις τα θρίλερ υπάρχει εξήγηση και για αυτό. Ένας πιθανός λόγος που σου αρέσει να βλέπεις τέτοιες ταινίες είναι ο εθισμός σου, τόσο στις πλοκές, όσο και στο συναίσθημα που σου προκαλούν. Η αδρεναλίνη που απελευθερώνεται όταν φοβάσαι μπορεί να σε κάνει να αναζητάς αυτή την αίσθηση ξανά και ξανά. Ένας άλλος πιθανός λόγος για την αγάπη σου στις ταινίες τρόμου είναι βασισμένη στη θεωρία «Arousal Transfer». Η θεωρία αυτή λέει ότι τα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργούνται από τρομακτικές καταστάσεις μπορούν να εντείνουν τα θετικά συναισθήματα που βιώνουμε, δηλαδή στην περίπτωσή σου, όταν οι χαρακτήρες τελικά μένουν ζωντανοί μέχρι τέλος της ταινίας. Υπάρχει επίσης η θεωρία ότι επειδή βιώνεις το άγχος και τον τρόμο σε ασφαλές περιβάλλον μπορεί αυτό να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις δύσκολες και αγχωτικές καταστάσεις πιο εύκολα.