Μέσα στα δάκρυα της Angelina Jolie για τη μητέρα της, κρύβεται μια αλήθεια για όλους μας

Στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο, η Angelina Jolie εμφανίστηκε συγκινημένη, όταν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της νέας της ταινίας Couture ένας θεατής που είχε χάσει πρόσφατα έναν φίλο από καρκίνο, τη ρώτησε ποιο μήνυμα ελπίδας θα έδινε σε όσους πενθούν.

Η απάντηση της Jolie ήταν απλή αλλά βαθιά ανθρώπινη:

«Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας», είπε και καθώς τα μάτια της βούρκωσαν, μίλησε για τη μητέρα της, Marcheline Bertrand, που έφυγε από τη ζωή το 2007.

«Θυμάμαι να μου μιλάει τότε που αντιμετώπιζε τον καρκίνο. Είχαμε ένα δείπνο και όλοι τη ρωτούσαν πώς αισθάνεται, και μου είπε: Το μόνο που με ρωτούν είναι για τον καρκίνο».

Και τότε, η Jolie μοιράστηκε το μήνυμα που κουβαλά από τότε:

Αυτή η στιγμή δεν ήταν απλώς μια συγκινητική δήλωση. Ήταν η απόδειξη του πόσο βαθιά η απώλεια της μητέρας της άλλαξε την ίδια.

Η Marcheline διαγνώστηκε το 1999 με καρκίνο των ωοθηκών και στη συνέχεια με καρκίνο του μαστού, μέχρι που έφυγε τον Ιανουάριο του 2007 σε ηλικία μόλις 56 ετών. Χρόνια αργότερα, η Angelina έγραψε στους New York Times πως η απώλεια αυτή έμοιαζε σαν κάποιος να της τράβηξε μακριά μια προστατευτική κουβέρτα. Η ζεστή, τρυφερή παρουσία της μητέρας της ήταν για εκείνη ένα καταφύγιο και ξαφνικά αυτό χάθηκε.

Η απώλεια δεν έκανε τη Jolie μόνο να πενθήσει, την έκανε και να δράσει προληπτικά.

Το 2013, γνωρίζοντας ότι είχε το γονίδιο BRCA1 που αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο καρκίνου, η Angelina προχώρησε σε διπλή μαστεκτομή ενώ δύο χρόνια μετά αφαίρεσε και τις ωοθήκες και σάλπιγγες. Ήταν μια απόφαση γεμάτη θάρρος, όπως η ίδια είπε τότε, για να προλάβει το ενδεχόμενο να ζήσουν τα παιδιά της τον ίδιο πόνο που βίωσε εκείνη.

Αυτή η πράξη πρόληψης έγινε σύμβολο ενδυνάμωσης για εκατομμύρια γυναίκες, δείχνοντας ότι η γνώση και η πρόληψη μπορούν να σώσουν ζωές.

Η ταινία Couture, στην οποία πρωταγωνιστεί, την έφερε ξανά αντιμέτωπη με αυτήν την ευαισθησία μιας και η Angelina ερμηνεύει μια γυναίκα που αντιμετωπίζει καρκίνο, και η Jolie αποκάλυψε ότι σε δύσκολες στιγμές των γυρισμάτων φορούσε ένα κολιέ της μητέρας της για να νιώθει κοντά της.

«Όταν ένιωθα ευάλωτη, το φορούσα και ήταν σαν να είναι μαζί μου», είπε πρόσφατα.

Το έργο αυτό δεν είναι απλά μια ταινία για εκείνη αλλά και μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, μια υπενθύμιση του τι σημαίνει να αγαπάς και να χάνεις.

Και στο ξεκίνημα του 2025, σεσυνέντευξη στο W magazine η καταξιωμένη ηθοποιός αποκάλυψε ότι αρχικά μπήκε στη βιομηχανία επειδή ήταν το όνειρο της μητέρας της.

«Εκείνη ακολούθησε την υποκριτική, αλλά μέχρι να γίνει 25 χρονών, ήταν διαζευγμένη με δύο παιδιά και αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της αποκλειστικά στη μητρότητα», είπε η Jolie στο περιοδικό και τόνισε:

«Δεν με έκανε να νιώσω ότι ήταν θυσία, της άρεσε να είναι μαμά στο σπίτι αλλά ήθελε πραγματικά να γίνω ηθοποιός».

Η μητέρα της, Marcheline Bertrand, παντρεύτηκε τον ηθοποιό Jon Voight το 1971, απέκτησε τον γιο τους James το 1973 και την Jolie το 1975, πριν καταθέσει αίτηση διαζυγίου από τον Voight το 1978. Η Bertrand πέθανε το 2007, μετά από μάχη με τον καρκίνο των ωοθηκών για σχεδόν οκτώ χρόνια.

Η Jolie είπε για την υποκριτική:

«Δεν θυμάμαι να πήρα την απόφαση. Θυμάμαι ότι έκανε τη μητέρα μου χαρούμενη. Η μαμά μου ήταν μάνατζέρ μου, και ήμασταν ομάδα», είπε η Jolie και τόνισε:

«Ήθελα πάντα να της αγοράσω ένα σπίτι και άρχισα να πληρώνω τους λογαριασμούς. Όταν η μαμά μου πέθανε, ήταν πιο δύσκολο κομμάτι για μένα να είμαι ηθοποιός γιατί συνειδητοποίησα πόσο πολύ το έκανα γι’ αυτήν».

Τώρα που η ίδια είναι μητέρα έξι παιδιών, επικεντρώνεται στο να τους επιτρέψει να βρουν τα δικά τους πάθη. Στη συνέντευξη ανέφερε ότι η «κρυφή της δεξιότητα» είναι ότι μπορεί να πετάει αεροπλάνα και ένας από τους γιους της πετάει πλέον αλλά η Jolie είπε ότι δεν ανησυχεί που βρίσκεται στον αέρα.

«Ανησυχώ περισσότερο μήπως οι άνθρωποι δεν βρίσκουν τον εαυτό τους και κάτι που αγαπούν. Νομίζω ότι αυτό είναι πιο επικίνδυνο, να περπατάς τόσο διστακτικά στη ζωή που να μη ρισκάρεις. Να μην ξυπνάς με πάθος. Νομίζω ότι αυτό είναι πιο τρομακτικό. Θα προτιμούσα να είναι εκεί έξω, να προσπαθούν και να αποτυγχάνουν, παρά να μην πιέζουν και να μην είναι παθιασμένοι».

Η αείμνηστη μητέρα της Angelina Jolie, Marcheline Bertrand, ήταν η καλύτερή της φίλη και η μεγαλύτερή της υποστηρίκτρια

Η Bertrand γεννήθηκε το 1950 και μετά τον θάνατό της στις 27 Ιανουαρίου 2007, σε ηλικία 56 ετών, η Jolie άνοιξε την καρδιά της στο Vanity Fair για το πώς ο θάνατος της μητέρας της επηρέασε τη ζωή της:

«Όταν πέθανε, συνειδητοποίησα ότι κάποιος που ζει τη ζωή του με τέτοια αφοσίωση στην οικογένειά του είναι ο πιο ευγενής άνθρωπος. Με τον θάνατό της μου υπενθύμισε τι έχει σημασία και το πιο διασκεδαστικό, να αφήνεις τον εαυτό σου στην άκρη για αυτά τα μικρά πλάσματα που μεγαλώνεις».

Σε άρθρο της στους New York Times, η Jolie ανέφερε ότι η μητέρα της άλλαξε για πάντα από την απιστία του Voight κατά τη διάρκεια του γάμου τους.

«Όταν ο πατέρας μου είχε εξωσυζυγική σχέση, άλλαξε τη ζωή της αλλά εξακολουθούσε να αγαπά το να είναι μητέρα», έγραψε η Jolie.

Μετά τον χωρισμό, η Bertrand επικεντρώθηκε στο να μεγαλώσει τα παιδιά της κυρίως μόνη της στο Palisades της Νέας Υόρκης και στο L.A. Παρόλο που η Jolie παραδέχτηκε ότι τα πράγματα δεν ήταν εύκολα και η οικογένεια συχνά αντιμετώπιζε «οικονομικά προβλήματα» και ήταν «πάντα προσεκτική με τα χρήματα», δεν υπήρχε έλλειψη αγάπης.

«Υπήρχε πολύ το αίσθημα σπιτιού όταν γυρίζαμε από το σχολείο. Εγώ και η Angie μπαίναμε μέσα και σχολιάζαμε πώς μυρίζαμε τα πράγματα που μαγειρεύονταν στην κουζίνα», είπε ο αδερφός της στη Daily Mail το 2007 και στη συνέχεια πρόσθεσε:

«Η μητέρα μας ήταν μεθοδική ώστε να κάνουμε σωστά τα μαθήματά μας. Έκανε τα πάντα για να μας βοηθήσει. Όταν ήμασταν μικροί, χρησιμοποιούσε κάρτες ή ενώ μαγείρευε, έπαιρνε ένα καρότο και μας έδειχνε το λαχανικό ή το φρούτο».

Στις τελευταίες στιγμές της ζωής της, η Jolie θυμόταν στην Parade ότι η Bertrand της είπε πως «η μεγαλύτερη επιτυχία της ήταν να είναι μητέρα».

Η Bertrand μέσα από το έργο της

Πριν γίνει μητέρα, η Bertrand είχε έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την υποκριτική μιας και εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της αστυνομικής σειράς Ironside του NBC και αργότερα συμμετείχε στις ταινίες Lookin’ To Get Out και The Man Who Loved Women. Παρόλο που ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός, η Jolie λέει ότι η μητέρα της τα εγκατέλειψε όλα για να μεγαλώσει τα παιδιά της.

«Τα όνειρά της να γίνει ηθοποιός ξεθώριασαν καθώς, στα 26 της, ανέθρεφε δύο παιδιά. Μετά τον θάνατό της, βρήκα ένα βίντεο που έπαιζε σε ένα μικρό φιλμ. Ήταν καλή. Όλα ήταν δυνατά για εκείνη».

Αργότερα στην καριέρα της, η Bertrand επικεντρώθηκε στην παραγωγή, ιδρύοντας τη δική της εταιρεία, Woods Road Production, σύμφωνα με το NBC News. Παρόλο που δεν είναι πολλά γνωστά για τη δουλειά της ως παραγωγός, η Bertrand βοήθησε στη χρηματοδότηση του ντοκιμαντέρ του 2005 Trudell, βασισμένο στη ζωή του τότε συντρόφου της, John Trudell, ποιητή και ακτιβιστή των ιθαγενών Αμερικανών, σύμφωνα με το PBS. Η Jolie επίσης χρηματοδότησε και ήταν παραγωγός στην πολυβραβευμένη ταινία.

Καθ’ όλη τη ζωή της, η Bertrand αφιερωνόταν σε ανθρωπιστικά έργα και βοήθεια προς τους λιγότερο τυχερούς. Το 2001, μαζί με την Jolie και τον Trudell, ίδρυσε το All Tribes Foundation για την υποστήριξη των ιθαγενών κοινοτήτων πολιτιστικά και οικονομικά, παρέχοντας πάνω από 800.000 δολάρια σε επιχορηγήσεις.

Επίσης, ίδρυσε τον οργανισμό Give Love, Give Life για να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με γυναικολογικούς καρκίνους μέσω της μουσικής.

Το 2004, η μητέρα της Jolie διοργάνωσε μια φιλανθρωπική συναυλία στο Roxy του Los Angeles και αργότερα βοήθησε στην προώθηση του Gynecologic Cancer Education and Awareness Act (γνωστός ως Johanna's Law), για την έρευνα και ευαισθητοποίηση σχετικά με τους γυναικολογικούς καρκίνους. Λίγο μετά τον θάνατό της, διοργανώθηκε δεύτερη φιλανθρωπική συναυλία με συμμετοχές όπως των Trudell, Willie Nelson και Jackson Browne.

Η Jolie αργότερα αποκάλυψε ότι ήταν η μητέρα της που την ενέπνευσε για το φιλανθρωπικό της έργο.

Κατά την παραλαβή του Jean Hersholt Humanitarian Award στα Governors Awards το 2013, η Jolie απέτισε φόρο τιμής στη Bertrand:

Οκτώ χρόνια μετά την απώλεια της μητέρας της, η Jolie και ο Brad Pitt συνεργάστηκαν στην ταινία By The Sea, που η Jolie έγραψε, σκηνοθέτησε, παρήγαγε και πρωταγωνίστησε.

Η Jolie αισθάνεται συνδεδεμένη με τη μητέρα της μέσω των παιδιών της.

Το 2014, μιλώντας στη γαλλική Marie Claire, η ηθοποιός εξήγησε ότι η Bertrand παραμένει μια σταθερή παρουσία στη ζωή της:

«Νιώθω επαφή με τη μητέρα μου όταν κοιτάζω τα παιδιά μου. Μπορώ να νιώσω την επιρροή της πάνω μου. Βλέπω ότι ο τρόπος που τα μεγαλώνω μοιάζει με τον τρόπο που μεγάλωσε εμένα και τον αδερφό μου».

Αν και η Bertrand δεν πρόλαβε να γνωρίσει όλα τα παιδιά της Jolie, η ίδια είπε ότι «θα είχε ανθίσει ως γιαγιά».

«Ξέρω πόσο θα είχε συμβάλει στη ζωή τους και λυπάμαι που θα το χάσουν αυτό», είπε η Jolie στο Elle France το 2017.

«Θα έδινα τα πάντα για να ήταν μαζί μου τώρα. Την έχω ανάγκη. Μιλάω μαζί της στο μυαλό μου και προσπαθώ να σκεφτώ τι θα έλεγε και πώς θα με καθοδηγούσε».

Η Jolie απέτισε επίσης φόρο τιμής στη μητέρα της στα Gotham Awards τον Δεκέμβριο του 2024, παραλαμβάνοντας το Performer Tribute ενώ μοιράστηκε πώς η αγάπη της Bertrand για τα βιβλία και το θέατρο την οδήγησε σε καριέρα στις τέχνες:

«Μεγάλωσα με μια μητέρα που έβαζε βιβλία μέσα στο φούρνο επειδή υπήρχαν περισσότερα βιβλία στο σπίτι από ράφια στο διαμέρισμα που είχαμε. Έτσι έλυνε το πρόβλημα, ενώ ταυτόχρονα φρόντιζε να τρώμε. Αλλά αυτή ήταν η προτεραιότητά της.

Με πήγε στο θέατρο και με γνώρισε στο Lee Strasberg Institute, όπου αργότερα σπούδασα. Για πολλούς από εμάς, αυτές οι πρώιμες επιρροές είναι που μας θρέφουν και μας διαμορφώνουν ως καλλιτέχνες και ως ανθρώπους, και αυτό είναι πολύ σημαντικό».

Και μέσα από αυτή τη διαδρομή, η Angelina Jolie έχει ένα μήνυμα που δεν αφορά μόνο τον καρκίνο, αλλά την ίδια την ανθρώπινη επαφή:

Αυτό το μήνυμα είναι δώρο για όλους μας, ειδικά για όσους έχουν δίπλα τους κάποιον που παλεύει με την αρρώστια ή όσους προσπαθούν να στηρίξουν έναν φίλο που θρηνεί.

Γιατί η ζωή δεν τελειώνει με μια διάγνωση και η ελπίδα γεννιέται από την αγάπη και την αίσθηση ότι ακόμα και σε σκοτεινούς καιρούς, είμαστε ολόκληροι.

Αν έχεις δίπλα σου κάποιον που παλεύει, μην τον κάνεις να νιώθει ότι είναι μόνο η αρρώστια του. Μίλησέ του για τη ζωή, χάρισέ του χαμόγελα, ιστορίες, όνειρα και αν είσαι εσύ αυτή που φοβάται για την υγεία της, μην φοβηθείς να ενημερωθείς, να ελέγξεις, να προλάβεις.

Η Angelina Jolie δείχνει πως η δύναμη δεν είναι να μη φοβάσαι, αλλά να κάνεις ό,τι μπορείς για να μείνεις εδώ για όσους αγαπάς κι αυτό είναι το πιο όμορφο μήνυμα ελπίδας.