Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή στα 81 του χρόνια: Ο Νιόνιος πέταξε ψηλά στη Συννεφούλα του
Δε χωρά σε λέξεις το σπουδαίο έργο και η συμβολή του συνθέτη - τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου στην ελληνική μουσική. Ανήκει πια στην αιωνιότητα, καθώς έφυγε από τη ζωή στα 81 του χρόνια, μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.
Ο νεαρός Διονύσης από τη Θεσσαλονίκη που εγκατέλειψε τη Νομική για να γίνει μουσικός, που άκουγε με πάθος Μπόμπ Ντίλαν και Φρανκ Ζάπα αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα κεφάλαια της ελληνικής μουσικής, αντίστοιχου μεγέθους με εκείνου του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκι, του Μαρκόπουλου και του Ξαρχάκου.
Τα τελευταία χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος έκανε επιλεκτικές δημόσιες εμφανίσεις, βρισκόταν στην ουσία εκτός μουσικής, αντιμετωπίζοντας θαρραλέα και με το γνωστό του χιούμορ, τα χρόνια προβλήματα με την υγεία του, τα οποία επιδεινώθηκαν τις τελευταίες μέρες.
Οι 6 εποχές του Διονύση Σαββόπουλου στη νέα εκπομπή «Long play» είναι μία όαση αισθητικής στην TV
Από το Κύττταρο, στη Συννεφούλα και στην απομυθοποίηση της λαικής τέχνης
Αρχικά ως μουσικός και αργότερα ως τραγουδοποιός και συνθέτης, ο Σαββόπουλος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1964 στο πλευρό της Μαρίας Φαραντούρη και του Μάνου Λοίζου.
Αυτή η συμπόρευση τον έβαλε νοητά μέσα στο πολιτικοποιημένο τραγούδι της εποχής και μεταγενέστερα μετά την πτώση της δικτατορίας. Τα χρόνια της μαύρης 7ετίας φυλακίστηκε δύο φορές και βασανίστηκε στα κρατητήρια της Μπουμπουλίνας.
Περιγράφει αυτά τα βασανιστήρια στο τραγούδι του «Δημοσθένειος λέξη» με τον στίχο «Σα βγω απ' αυτή τη φυλακή, κανείς δε θα με περιμένει, οι δρόμοι θα είναι άδειανοι και η πολιτεία μου πιο ξένη...».
Ο δρόμος του μετά την μεταπολίτευση ήταν όμως διαφορετικός από αυτό που ονομάζουμε πολιτικό τραγούδι, με μέντορα τότε τον μέγιστο Μίκη Θεοδωράκη. Ο «Νιόνιος» όπως έγινε ευρύτερα γνωστός, δημιούργησε μία ξεχωριστή κατηγορία στη μουσική.
Με στίχο αλληγορικό, απλό, με κοινωνικό πρόσημο και περισσότερο συναισθηματικό.
Ο δίσκος του «Φορτηγό» αποτελεί το πρώτο χαρακτηριστικό στίγμα της καλλιτεχνικής του ιδιομορφίας με την κλασσική και αξεπέραστη «Συννεφούλα» του.
Χρησιμοποιεί μετέπειτα στους δίσκους του επιρροές από ροκ, ελληνικά παραδοσιακά ακούσματα ενώ το 1972 με το νέο του συγκρότημα «Λαστρυγόνα» βασίζεται ειδικά στο τραγούδι «Βρώμικο ψωμί» ξανά σε ακούσματα της ροκ.
Ο Σαββόπουλος δηλώνει με όσα κάνει αργότερα, πως η μουσική δεν είναι άκουσμα, είναι ένα ευρύτατο καλλιτεχνικό έργο, πολλές φορές οπτικοακουστικό. Τη διετία του 1972 -1974 στις εμφανίσεις του στο ιστορικό «Κύτταρο» συμμετείχαν παλαιστές, ζογκλέρ και ο Ευγένιος Σπαθάρης με τον Καραγκιόζη του.
Όπως ο Χατζιδάκης απομυθοποίησε το ρεμπέτικο, έτσι και ο Σαββόπουλος απομυθοποίησε το λαϊκό πανηγύρι, την λαϊκή ψυχαγωγία, για να καταφέρει να δημιουργήσει το νέο, να το συνδέσει με την ψυχή και την καθαρότητα του Έλληνα.
Έρχεται σε ρήξη με τις μπουάτ της Πλάκας, αποδέχεται το Νέο κύμα ως μουσική έκφραση, αλλά δεν τον αφορά ως μουσική ταυτότητα και συνεχίζει μία πορεία μοναχική αλλά σπουδαία. Η «Ρεζέρβα» του γίνεται σημείο αναφοράς για όλους.
Συνεργάζεται με τη Δόμνα Σαμίου και τη Σωτηρία Μπέλλου. Με την τελευταία γράφει ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής, το «Μ' αεροπλάνα και βαπόρια».
Και είχε διηγηθεί την ιστορία πίσω από τη συνεργασία τους: «Είχα ζητήσει από την δισκογραφική να πει στην Μπέλλου αν θέλει να τραγουδήσει το "Μ’ Αεροπλάνα και Βαπόρια”. Απάντησε ότι δέχεται ευχαρίστως και ήρθε στο στούντιο έτοιμη, μελετημένη. Το ηχογράφησε ορθότατα. Ήμουν συγκινημένος. Σκεφτόμουν ότι έγραψα επιτέλους ένα λαϊκό τραγούδι. Η Σωτηρία όμως βγαίνοντας από το καμαράκι που ηχογραφούσαμε, ξεφυσάει και λέει: «Ουφ βρε Διονύση με έκανες και τραγούδησα ποπ». Έμεινα άφωνος. Το έβαλε όμως στο ρεπερτόριό της. Πάντοτε το τραγουδούσε».
Ο Σαββόπουλος γράφει τη μουσική για τους «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, συνεχίζει να δημιουργεί μουσικά αριστουργήματα (με περισσότερα από 20 άλμπουμ) με σκωπτικό περιεχόμενο και για μία σεζόν μέσω της εκπομπής «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» το 1986 (που έγινε και διπλό μουσικό άλμπουμ) όλοι οι εκπρόσωποι του ελληνικού τραγουδιού βρίσκονται στο πλευρό του, δημιουργώντας μία σπάνια τηλεοπτική και μουσική εγκυκλοπαίδεια.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έλεγε πάντα ανοιχτά τη γνώμη του με αυτό τον υπέροχο λόγο του, για την πολιτική, την κοινωνία του χθες και του σήμερα, ακόμη και αν οι πεποιθήσεις του δεν έβρισκαν πάντα υποστηρικτές.
Στην αυτοβιογραφία του «Γιατί τα χρόνια κυλούν χύμα» έλεγε σκληρές αλήθειες, ακόμη και για τον ρόλο του ως πατέρας.
Με την επί 57 χρόνια σύζυγό του Ασπασία Αραπίδου, την αγαπημένη του Άσπα απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κορνήλιο και τον Ρωμανό και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
Τη σύζυγό του την παντρεύτηκε την 28η Οκτωβρίου του 1967 και πάντα την μνημόνευε στις συνεντεύξεις του: «Μέρα του “όχι”, εγώ είπα το ναι. Και ακόμα με ανέχεται το κορίτσι μου».
Στο βιβλίο του είχε μία αναφορά για την ανατροφή των παιδιών του που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως: «Χαστούκιζα τα παιδιά μου όταν ήταν μικρά. Εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί, τώρα που το λέω. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι που θα με διαβάζετε όλοι τώρα. Τη θέλω πολύ αυτή τη συγχώρεση αλλά δεν ξέρω πώς να τη ζητήσω».
Με τη σύζυγό του Άσπα
Σε αυτό το βιβλίο με τις πολλές συγγνώμες που πρόλαβε να πει ο Διονύσης Σαββόπουλος έκανε και μία αναφορά στην ψυχρή του σχέση με τον Θάνο Μικρούτσικο λέγοντας χαρακτηριστικά το «Τι τσιγκουνιά ήταν αυτή από μέρους μου» αναφερόμενος και στις πολλαπλές προσπάθειες του συναδέλφου του για να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους.
Ο συνθέτης είχε αναφερθεί και στην αποθέωση που γνώρισε ο δίσκος του «Τραπεζάκια έξω» το 1988 ενώ λίγα χρόνια αργότερα το τραγούδι του με τον τίτλο «Κωλοέλληνες» δημιούργησε στο κοινό του, τα ακριβώς αντίθετα συναισθήματα.
«Τον κωλοελληνισμό, που είναι η βαριά κληρονομιά όλων μας, τον κρατούμε λίγο πολύ υπό έλεγχο. Αλλά όταν ξεσπάει συλλογικά, δεν ξέρεις πού να κρυφτείς. Παύει να έχει σημασία αν είμαστε δεξιοί ή αριστεροί» όπως έγραφε στο βιβλίο του.
Σε αυτό το τελευταίο του αφήγημα δίνει όμως και μία πολύ ωραία συμβουλή στους νεότερους:
«Εσείς, νεότερα παιδιά αυτής της πολιτείας, που με την ιερή της τρέλα και το πάθος της γέννησε τη Δημοκρατία, προστατέψτε την. Προστατέψτε τη Δημοκρατία της μικρής μας χώρας. Να ζήσει ο τόπος μας, να ζήσει η δημοκρατία μας».
Και επίσημα η οικογένεια του Διονύση Σαββόπουλου ανακοίνωσε τον θάνατό του με μία λιτή ανακοίνωση: «Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες. Η σύζυγος του: Άσπα Τα τέκνα: Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλλα Τα εγγόνια: Διονύσης και Ανδρέας».
Bloggers
