Όταν ένα γεύμα αρκεί για να μοιράσει αγάπη και να κάνει τη διαφορά

Σε αντίθεση με περασμένες χρονιές, φέτος το Πάσχα δεν είχαμε μεγάλα, οικογενειακά τραπέζια, ούτε καταφέραμε να γιορτάσουμε μαζί με τους φίλους και τους γνωστούς μας. Αντιθέτως, μείναμε σπίτι για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι σε αυτή την πρωτόγνωρη κρίση που βιώνουμε, πολλοί είναι οι συνάνθρωποί μας οι οποίοι δεν είχαν και δεν έχουν τη δυνατότητα να μείνουν σπίτι. Είναι οι πιο ευάλωτοι συμπολίτες μας, οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι παλεύουν καθημερινά δίχως την ασφάλεια μιας στέγης. Τους βλέπουμε παντού γύρω μας, την ώρα που κατευθυνόμαστε στις εργασίες μας, τα βράδια λίγο προτού επιστρέψουμε σπίτι ή σε έναν περίπατο στο κέντρο της πόλης.

Τη χρονική περίοδο που διανύουμε, λοιπόν, οι συνάνθρωποί μας αυτοί, έχουν την ανάγκη μας περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Αλήθεια όμως, τι κάναμε και τι κάνουμε εμείς για αυτούς; Άραγε, πόσο συχνά σκεφτόμαστε τις δικές τους ανάγκες, την ώρα που μένουμε ασφαλείς και προστατευμένοι στα δικά μας σπίτια;

Διαβάστε περισσότερα στο Cnn.gr