Ένα τείχος γεμάτο ζωή
ΑΛΕΞΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΗ
Το τείχος που χώρισε τη Γερμανία και την Ευρώπη σε Ανατολική και Δυτική έχει και τα καλά του.
Το περίφημο τοίχος του Βερολίνου το γνωρίζετε όλοι. Αυτό που πιθανόν να μην έρχεται στο μυαλό σας συνειρμικά, είναι το γεγονός πως το συγκεκριμένο τείχος δεν χώριζε στα δύο μόνο το Βερολίνο αλλά και ολόκληρη τη Γερμανία, χωρίζοντάς τη σε Δυτική και Ανατολική εκτεινόμενο από τη Φινλανδία μέχρι τη Μαύρη θάλασσα σε μήκος 870 χιλιομέτρων.
Κατά μήκος του υπήρχαν από ναρκοπέδια μέχρι παρατηρητήρια και κρησφύγετα, μια περιοχή που κανείς γενικά δεν πλησίαζε, καθώς συνήθως κόστιζε τη ζωή όσων προσπαθούσαν να μετακινηθούν από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία.
Η επονομαζόμενη «λωρίδα θανάτου» αποτελεί σήμερα έναν από τους πλουσιότερους υδροβιότοπους της χώρας με ανεκτίμητη αξία. Μακριά από κάθε είδους ανάπτυξη, φιλοξενεί στους κόλπους της περισσότερα από χίλια είδη υπό εξαφάνιση, πελαργούς, βίδρες, αετούς, βατράχια και πολλά άλλα, αποτελώντας σήμερα την «οικολογική ραχοκοκαλιά» της Κεντρικής Ευρώπης.
Έτσι, διαμορφώθηκαν πράσινες ζώνες κατά μήκος των συνόρων επιτρέποντας στα ζώα να ζουν ανενόχλητα.