H μεικτή συμπεριληπτική ομάδα «Όνειρο Είναι» μάς συστήνει «Έναν πρίγκιπα με αναπηρία»

Ο Μικρός Πρίγκιπας από τη μεικτή συμπεριληπτική ομάδα «Όνειρο Είναι» του Αναστάση Κολοβού και του Σωτήρη Ταχτσόγλου.
Ένας πρίγκιπας με αναπηρία.
Ο Μικρός Πρίγκιπας από τη μεικτή συμπεριληπτική ομάδα «Όνειρο Είναι» του Αναστάση Κολοβού και του Σωτήρη Ταχτσόγλου
Εδώ και καιρό, παρακολουθώ τη δουλειά του Αναστάση Κολοβού. Ο Αναστάσης είναι ηθοποιός αλλά πέραν αυτού πραγματοποιεί ένα κοινωνικό έργο με βάθος και έκταση, «σερβίροντας» στο Ελληνικό κοινό μια αληθινή πραγματικότητα της δικής του εκδοχής. Μιας εκδοχής που αντικαθιστά τον περίφημο πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ με τον οποίο μεγαλώσαμε (οι παλαιότεροι) και στη θέση του παρουσιάζει έναν πιο αληθινό και ανθρώπινο χαρακτήρα, έναν πρίγκιπα, με αναπηρία.
Για την υλοποίηση αυτής της εκδοχής, στο πλευρό του στάθηκε η μεικτή συμπεριληπτική ομάδα «Όνειρο Είναι» και ο Σωτήρης Ταχτσόγλου. Η παιδεία αλλάζει εκ των έσω. Η παιδεία αλλάζει και μέσω της τέχνης. Αυτή λοιπόν η μεταφορά με την παραλλαγή της παρουσιάζει μια συνθήκη που στην ελληνική κοινωνία έχουμε μάθει να την αντιμετωπίζουμε ως κάτι «διαφορετικό» ενώ σε αυτή τη συνθήκη παρουσιάζεται όπως ακριβώς είναι, δηλαδή μια συνθήκη που βρίσκεται και ανήκει στη σφαίρα της κανονικότητας πολλών ανθρώπων που θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με ενσυναίσθηση και όχι με έκπληξη (αρνητική).
Ίσως λέω ίσως (και) με αυτόν τον τρόπο να καταφέρουν να συμβάλλουν στην κατάρριψη των διαχωριστών γραμμών, των ορίων που μας εμποδίζουν από το να αγκαλιάσουμε την ανθρώπινη υπόστασή μας στην πλήρη διάστασή της. Ρατσισμός, στερεότυπα και ταμπού περιθωριοποιούνται, ούτως ώστε στη θέση τους να φωλιάσουν έννοιες όπως αγάπη, φροντίδα, αποδοχή και κατανόηση.
- Nα και ένας πρίγκιπας εκτός πλαισίου παραμυθιών, ένας πρίγκιπας πιο κοντά στην αλήθεια, ένας πρίγκιπας που θα έχει πραγματικά ως αποστολή του να μαγέψει ξορκίζοντας όλα τα στερεοτυπικά κλισέ ή αγκαλιάζοντάς τα. Πως γεννήθηκε αυτός ο άλλος πρίγκιπας όχι εκείνος του Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί αλλά ο δικός σου.
Όπως ένας άνθρωπος έτσι κι ένας Πρίγκιπας μπορεί να έχει οποιαδήποτε μορφή μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης ποικιλομορφίας, μπορεί δηλαδή να είναι μαύρος, κίτρινος, λευκός, ανάπηρος, ψηλός, κοντός, παχύς, αδύνατος κλπ Τα μηνύματα που περνάει είναι τα σημαντικά… Ο δικός μας λέει πως … «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια».
- Τι συμβολίζει για εσένα προσωπικά ο πρίγκιπάς σου Αναστάση;
Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το πακέτο των αξιών που έχουν παραγκωνισθεί στις μέρες μας κι έχουν αντικατασταθεί από άλλες αξίες όπως το χρήμα κι ο υλικός κόσμος, με τις οποίες ο ήρωάς μας συγκρούεται και στέκεται απέναντί τους. «Θέλω να γνωρίσω τους ανθρώπους, να κάνω φίλους», μας λέει χαρακτηριστικά.

- Τι ευελπιστείς να σημαίνει για τους θεατές που δεν έχουν δει την παράσταση και τι σημαίνει ήδη για όσους έχουν δει την παράσταση;
Αποτελεί μια πρόκληση για να αναθεωρήσουν και να επαναορίσουν τι σημαίνει ζωή, αγάπη, έρωτας, τέχνη, να βγουν από τη βολική θέση του απλού παρατηρητή και να συγκρουσθούν με τα στερεότυπα και τους δαίμονές τους.
- Εάν ο Εξιπερί γνώριζε την ύπαρξη της δημιουργίας του άλλου του πρίγκιπα πιστεύεις θα ενέκρινε; Θα ζήλευε που δεν τον δημιούργησε εκείνος;
Είμαι σίγουρος πως θα ενθουσιαζόταν και θα χειροκροτούσε αυτή την εκδοχή…
- Πώς έφτασες στο σήμερα; Ποια είναι η πορεία η δική σου και γιατί πιστεύεις ότι βρέθηκες να είσαι κομμάτι αυτού του συγκεκριμένου παζλ;
Ως ηθοποιός εδώ και χρόνια έκανα, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, θέατρο όπως όλοι, όμως πάντα με γοήτευε να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό, κάτι που θα με ενέπνεε να δημιουργήσω και να εκφραστώ με γνώμονα την αλήθεια και τη συνύπαρξη «διαφορετικών» καλλιτεχνών.
- Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με την αναπηρία και τα άτομα με αναπηρία; Άπτεται αυτή σου επιλογή σε κάποιο προσωπικό βίωμα ή σε προσωπική αγανάκτηση με τον τρόπο που αυτή παρουσιάζεται και αντιμετωπίζεται στη χώρα μας;
Πριν πολλά χρόνια γνώρισα τυχαία σ’ ένα μαγαζί έναν τύπο που ερχόταν εκεί τον Γιώργο το Χρηστάκη. Ο Γιώργος είναι ανάπηρος και τότε μου είπε πως είχε φτιάξει μια ομάδα σύγχρονου χορού την DAGIPOLI και πως κάνανε παραστάσεις παντού. Νόμιζα ότι με δούλευε, όμως με κάλεσε να πάω να παρακολουθήσω μια πρόβα του. Έκανα το «λάθος» και πήγα χα χα χα, γιατί από τότε κολλήσαμε με το Γιώργο και την ομάδα, ταξιδέψαμε και κάναμε παραστάσεις ως την Αμερική και παντού αλλού. Άρχισα να ασχολούμαι με την Αναπηρία και αντιλήφθηκα τον τρόπο που η Πολιτεία και η Κοινωνία αντιμετωπίζει τους ανάπηρους και συμπορεύθηκα μαζί τους στον αγώνα τους κατά των διακρίσεων και των προκαταλήψεων.Τα τελευταία δύο χρόνια φτιάξαμε και την θεατρική ομάδα «Όνειρο είναι» μαζί με το Σωτήρη Ταχτσόγλου και τις μουσικές συνθέσεις του Δημήτρη Ευαγγελινού και συνεχίζουμε.

- Γιατί πιστεύεις πως όταν καλλιτέχνες, ερμηνευτές, ηθοποιοί ασχολούνται στη χώρα μας με την αναπηρία, ξαφνικά πέφτουμε όλοι πάνω τους να μάθουμε τι είχαν κατά νου όταν αποφάσισαν να την βάλουν στη σέντρα; Δεν επιβεβαιώνει αυτό από μόνο του το πόσο πίσω βρισκόμαστε στην αντίληψή μας;
Είναι σίγουρα ένα καινούργιο πεδίο στην Τέχνη που ο περισσότερος κόσμος το αγνοεί. Είναι ένα πεδίο ελκυστικό που έχει πάρα πολλά να δώσει. Έτσι πολλοί άνθρωποι των Τεχνών (μουσικοί, ηθοποιοί) έχουν δείξει και δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον και συμμετέχουν ενεργά στα διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα μαζί με τους ανάπηρους καλλιτέχνες.
- Γιατί ακόμη και σήμερα, η αναπηρία και τα άτομα με αναπηρία, είναι κατηγορίες δαχτυλοδυκτούμενες ή αντιμετωπίσιμες με ειδική μεταχείριση;
Γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει παιδεία γύρω από την αναπηρία ο καθένας την ανακαλύπτει σχεδόν μόνος του μέσα από προσωπικά βιώματα και εμπειρίες. Οι ανάπηροι δεν είναι ακόμη τόσο ορατοί όσο θα έπρεπε, και η πολιτεία δεν βοηθά τόσο ώστε να αποτελέσουν ενεργά και ισότιμα μέλη της κοινωνίας.
- Θα ενταχθεί λες στο γνωσιακό και εκπαιδευτικό πεδίο των νέων γενεών ή αναπηρία και η κανονικοποιήσή της, ως κάτι που είναι μέσα στη ζωή, συμβαίνει και μπορεί να συμβεί και αν συμβεί είναι και αυτό μέσα στη ροή της αλήθειας μας;
Τα πράγματα δεν είναι σίγουρα όπως ήταν κάποτε, όμως αν τα ζητήματα της αναπηρίας δεν ενταχθούν ισότιμα στα εκπαιδευτικά προγράμματα από την Α’ βάθμια κιόλας εκπαίδευση, από τα πιο μικρά παιδιά, δύσκολα θα προχωρήσουμε όπως επιθυμούμε. Τους ανάπηρους η Πολιτεία τους θυμάται σχεδόν μόνο την 3ηΔεκέμβρη που είναι η Παγκόσμια μέρα της Αναπηρίας και αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου αρκετό. Η άγνοια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για την αναπηρία.
- Θα ήθελα να μου μιλήσεις για την υπέροχη ομάδα «Όνειρο Είναι». Βασικά, θέλω να μου πεις τα πάντα που την αφορούν. Πότε συντάχθηκε, γιατί, από ποιους, πού βρίσκεται και τι κάνει. Noμίζω πρέπει να μάθουμε οτιδήποτε την αφορά.
Η Τέχνη στο σύνολό της λειτουργεί σαν ένα μεγάλο χωνί που μπορεί να απορροφήσει όλο το φάσμα της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Αποτελεί ένα πεδίο όπου μπορούν να συνυπάρξουν ισότιμα άνθρωποι με διαφορετικές λειτουργίες, κινητικές, αισθητηριακές, ψυχοκοινωνικές.
Η ενασχόλησή μου εδώ και πολλά χρόνια με το πεδίο της Αναπηρίας και της Τέχνης, μέσα από την συμμετοχή μου στην συμπεριληπτική ομάδα DAGIPOLI και η σχέση μου με τον ιδρυτή της το Γιώργο Χρηστάκη, με βοήθησαν να κατανοήσω τα ζητήματα της αναπηρίας και να ενδιαφερθώ για ότι συμβαίνει σε αυτό το χώρο.
Η σύνθεση της ομάδας «Ονειρο είναι», είναι τέτοια (ανάπηροι και μη συντελεστές), που της επιτρέπει να υποστηρίζει και να επικοινωνεί με τον καλύτερο τρόπο, την έννοια της συμπερίληψης όχι μόνο στην Τέχνη αλλά και σε όλη την κοινωνία.

- Ποια είναι η αποστολή της ομάδας «Όνειρο Είναι»;
Στόχος είναι η δημιουργία μιας ομάδας που θα καταδεικνύει, πως η ισότιμη συνεργασία ανθρώπων με διαφορετικά λειτουργικά γνωρίσματα, μπορεί να παράγει και να υποστηρίζει σημαντικά έργα. Είναι μια νέα πρόταση στη θεατρική σκηνή που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας η οποία συμπεριλαμβάνει όλον αυτό τον κόσμο.
- Ποια είναι τα μελλοντικά της πλάνα και δράσεις;
Συνεχίζουμε με τον ίδιο ζήλο και την ίδια θέρμη τις παραστάσεις του Μικρού Πρίγκιπα σε πολλά σημεία στην Ελλάδα και όταν κλείσει αυτός ο κύκλος σίγουρα θα ξεκινήσουμε ένα άλλο έργο που θα το παρουσιάσουμε σε θέατρα και σχολεία.
Με την DAGIPOLI DANCE Co θα δώσουμε παραστάσεις στην Αρχαία Ολυμπία 11 & 12 Αυγούστου στα πλαίσια του θεσμού ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, και στη συνέχεια θα συνεχίσουμε στην ΚΡΗΤΗ.
- Πώς έγινε η επιλογή των ατόμων που απαρτίζουν την ομάδα αυτή;
Η επιλογή των ατόμων ξεκινάει πρώτα πρώτα από τη διάθεση, το ενδιαφέρον και τη διαθεσιμότητά τους είτε είναι επαγγελματίες ηθοποιοί είτε είναι ανάπηροι καλλιτέχνες.
- Πόσες παραστάσεις έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής;
Έχουμε δώσει σειρά παραστάσεων αυτά τα 2 χρόνια στην Αθήνα στο θέατρο «Αλκμήνη» και σε πολλά σχολεία σε Αθήνα και Περιφέρεια, στην Στερεά Ελλάδα, στην Εύβοια, στην Ικαρία.
- Πότε δόθηκε η πρώτη παράσταση και πού;
Στο Bobo’s φέστιβαλ, στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής το 2023.
- Ένιωσες την ανάγκη να ζητήσεις κάποιου είδους βοήθεια, από κάποιον φορέα δημόσιο ή ιδιωτικό ή έγινε και ξεκίνησε με δική σου πρωτοβουλία, δική σου και των συνεργατών σου;
Μέχρι στιγμής στηριζόμαστε σε προσωπικές μας πρωτοβουλίες κατά πρώτο λόγο, ωστόσο έχουμε δώσει και κάποιες παραστάσεις με την στήριξη Περιφερειών και Δήμων ανά τη χώρα.
- Ποια ήταν η «απάντηση» των θεατών στην παράστασή σου;
Το κοινό που δεν είναι συνηθισμένο σε τέτοιου είδους θεάματα έχει συχνά υπερβολικές αντιδράσεις και έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Ομως αν εξοικειωθεί με το συμπεριληπτικό θέατρο τότε εξαφανίζεται η αναπηρία και ο θεατής συγκεντρώνεται μόνο στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

- Ποια ήταν η αντιμετώπιση από τα μέσα;
Υπάρχουν φορές που και τα μέσα υπερβάλλουν με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μια στρεβλή εικόνα που επικεντρώνεται μέσα από συγκινησιακές επικλήσεις στο θυμικό του θεατή, και όχι στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που παρουσιάζουμε.
- Υπήρξαν αρνητικά σχόλια ή αντιδράσεις που σε έβαλαν σε σκέψεις και προβληματισμούς ή ενδεχομένως να σε έκαναν να αισθανθείς άσχημα;
Όχι, νομίζω η αντιμετώπιση είναι πάντα θετική και υποστηρικτική
- Ένα μικρό παιδί τι θα καταλάβει ή τι θα νιώσει βλέποντας την παράσταση αυτή; Είχες τέτοιου είδους feedback διότι αν έχεις, αυτό έχει ιδιαίτερη ουσία και ενδιαφέρον. Τα παιδιά, είναι επένδυση για το μέλλον όλων μας.
Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι αποδέκτες τέτοιων θεαμάτων και απορροφούν τα μηνύματα με το δικό τους τρόπο και για εμάς είναι οι πιο σημαντικοί θεατές.
- Μίλησε μου για τη συνεργασία σου με τη Σοφία Ρομπόλη. Η συμβολή της είναι κάτι παραπάνω από σημαντική και απολύτως απαραίτητη στην παράσταση αυτή και μάλιστα της έχει προσδώσει ακόμη έναν εξελικτικό χαρακτήρα.
Στα πλαίσια της καθολικής προσβασιμότητας είναι αναγκαίο να υπάρχει νοηματική διερμηνεία και ακουστική περιγραφή. Η Σοφία είναι το καταλληλότερο εργαλείο για αυτή τη συνθήκη.
- Ποια φράση ξεχωρίζεις από την παράσταση;
«Με την καρδιά βλέπεις πάντα καλύτερα, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια», γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
- Ποιο είναι το πρόγραμμα των παραστάσεων;
Με τον «Μικρό Πρίγκιπα» και την «Όνειρο είναι» Αλιβέρι 18/7, Κύμη 19/7, Χαλκίδα 1/8, και συνεχίζουμε με την Dagipoli DC 11 και 12/8 στην Αρχαία Ολυμπία και 17/8 στον Άγιο Νικόλαο στην Κρήτη