Project Parenting: Η γονεϊκότητα δεν έρχεται με manual, όπως και τα μωρά δεν έρχονται με τον πελαργό

Νομίζω πως υπάρχει η αντίληψη πως όταν από κοινός θνητός, γίνεσαι γονιός, ξαφνικά, λαμβάνεις μια θεϊκή υπόσταση. Και τι σημαίνει, θεϊκή υπόσταση; Σημαίνει πως εισέρχεσαι σε μια κατάσταση με όρους και προϋποθέσεις που ξεφεύγουν της ανθρώπινης διάστασης και οι απαιτήσεις αλλάζουν και μεταμορφώνονται για τους νέους υποψήφιους που αυτομάτως και όχι αυτοβούλως εισήλθαν σε αυτή τη νέα σφαίρα εικονικής πραγματικότητας.

Όχι λοιπόν και το γνωρίζετε πολύ καλά κι εσείς, γι΄αυτό τολμώ να μιλήσω με απολυτότητα, όσοι γίνονται γονείς, δεν γίνονται Θεοί. Ούτε μεταμφιέζονται ως τέτοιοι. Ούτε τους αγγίζουν. Ούτε τους μοιάζουν.

Μπορεί στα μάτια των παιδιών τους να είναι, στα μάτια της κοινωνίας όμως, είναι απλώς ένας ακόμη ρόλος που προστέθηκε στη φαρέτρα τους. Ιερός ναι, άγιος όχι.

Αντιλαμβάνομαι πως είναι από τους πιο δύσκολους ρόλους του κόσμου. Πρώτοι και καλύτεροι μου το δίδαξαν οι γονείς μου και εν συνεχεία οι φίλοι μου που τους αξίωσε το σύμπαν να γίνουν γονείς.

Έχουμε λοιπόν σχηματίσει, μια λανθασμένη εντύπωση, που μας θέλει να πιστεύουμε πως όταν γίνεσαι γονιός μετατρέπεσαι σε κάτι τέλειο, σε κάτι αλάνθαστο, σε κάτι που αγγίζει την αγιοσύνη και σε κάτι που δεν αξίζει καμιάς μορφή συγχωροχάρτι.

Δεν είμαι γονιός, αλλά μπορώ να αντιληφθώ το αδιέξοδο που βιώνουν όσοι αντιμετωπίζονται ως κάτι τέλειο, ειδικά όταν δεν το έχουν διαλέξει οι ίδιοι.

Είμαστε τα βιώματά μας και αυτά, ως άλλη «οικογενειακή επιχείρηση» μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Τυχεροί όσοι μπόρεσαν μέσω ψυχοθεραπείας να ξεκλειδώσουν νέες πίστες ανακούφισης ούτως ώστε όταν έρθει η δική τους ώρα να αναλάβουν το ρόλο του γονέα να το κάνουν με όσο περισσότερο ανάλαφρη ψυχή γίνεται αλλά ακόμη και εκείνοι κουβαλούν τα όσα είδαν, βιώσαν και διδάχθηκαν και οι ίδιοι από τους δικούς τους γονείς. Αυτό φυσικά είναι ευχή και κατάρα. Το κλασικό εικονογραφημένο δίπολο, το οποίο όλοι συμπεριλαμβάνουμε στις καθημερινές μας συζητήσεις με τον έναν τρόπο ή με τον άλλον και πόσω δε μάλλον όταν ανήκεις και στην κατηγορία του «γονιού».

Αν ήμασταν ως κοινωνία λιγότερο αυστηροί με τους ρόλους τότε ίσως οι ρόλοι να ήταν πιο «απαλοί». Σοβαροί πάντα, αλλά με μια απαλότητα και μια επιείκεια ως προς την αντιμετώπιση και τη διαχείρισή τους. Τόσο από εμας προς αυτούς αλλά κα και από τους άλλους προς εμας.

Ευτυχώς, δεν γεννηθήκαμε τέλειοι. Ευτυχώς δεν τα ξέρουμε όλα. Ευτυχώς που όταν ζητάμε βοήθεια, πλέον υπάρχει κάποιος να απαντήσει σε αυτό μας το αίτημα και το πιο πιθανό είναι πως η απάντησή του, θα δράσει ανακουφιστικά στην ψυχή μας.

Μια τέτοια ανακούφιση, είναι και η πλατφόρμα “ProjectParenting”, το οποίο ήρθε για να βοηθήσει, να ενισχύσει, να φωτίσει και να απαντήσει σε όλα τα αναπάντητα ερωτήματα, τις λανθασμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις, τα ελλείματα τα υποκειμενικά και τα αντικειμενικά του κάθε ατόμου που έγινε γονιός και θέλει να γίνει καλύτερος, θέλει να μάθει, θέλει να θεραπεύσει και τελικά θέλει να μεγαλώσει ένα άλλο άτομο ή άλλα άτομα σε μια (όσο το δυνατόν περισσότερο) καθαρή σελίδα χωρίς μουτζούρες του παρελθόντος.

Eυχαριστώ για τη συνέντευξη αυτή τη Μαρίνα Αρπλιά, δημιουργό του Project Parentin και ευχαριστώ από καρδιάς και την Μαριαλένα Μαντζαβέλα, Υπεύθυνη Marketing & Επικοινωνίας της πλατφόρμας Project Parenting για τη διάθεσή της και το χρόνο της να μοιραστώ το έργο τους, μαζί σας.

Μα πώς προέκυψε μια τόσο πρωτοποριακή ιδέα για τη δημιουργία μιας πλατφόρμας που απευθύνεται σε γονείς;

Από μικρή θυμάμαι να βλέπω τους γονείς να δυσκολεύονται -παρατηρούσα κάποιες μικρές στιγμές που πίσω από το χαμόγελο κρυβόταν η αγωνία και η μεγάλη κούραση που έφερνε η προσπάθεια του συνδυασμού όλων των κοινωνικών τους ρόλων – του γονιού, του εργαζόμενου, του παιδιού, του συντρόφου κλπ. Και επειδή οι γονείς είναι οι άνθρωποι που δημιουργούν το Αύριο, αφού μεγαλώνουν τα παιδιά που θα είναι οι μελλοντικοί ενήλικες, ένιωθα πάντα ότι χρειάζονται στήριξη που δεν την λαμβάνουν όπως και όσο τη χρειάζονται. Κάπως έτσι προέκυψε και η ιδέα για τη γέννηση μιας πλατφόρμας που να είναι ουσιαστικά στο πλάι τους, κάθε στιγμή.

Λόγω της πρωτοπορίας της, για τα ελληνικά δεδομένα, χάρηκε υποδοχής και αγκαλιάς από την πρώτη κιόλας στιγμή ή χρειάστηκε να διανύσετε δρόμο προκειμένου να καταλάβει ο κόσμος περί τίνος πρόκειται και να κατανοήσει τη χρησιμότητα και τη σημαντικότητα αυτού του «εργαλείου» που δημιουργήσατε;

Υπήρξε ενθουσιασμός και αγκάλιασμα από την πρώτη στιγμή η αλήθεια είναι, και αυτό ήταν κάτι που μας έδωσε και μας δίνει καθημερινά δύναμη για να συνεχίσουμε. Παράλληλα, προφανώς και χρειάζεται συνεχής εξέλιξη και προσπάθεια για να επικοινωνήσουμε όσο το δυνατόν πιο εύστοχα το Project Parenting, για να αντιληφθούν οι γονείς τι προσφέρει και να το αξιοποιούν όταν χρειάζονται να πάρουν απαντήσεις και να νιώσουν ανακούφιση και σιγουριά στον γονεϊκό τους ρόλο.

Πότε δημιουργήθηκε η πλατφόρμα αυτή;

Η πλατφόρμα δημιουργήθηκε το 2020 -γεννήθηκε εν μέσω Covid, και τα πρώτα βίντεο της πλατφόρμας γυρίστηκαν στο σπίτι μου, ένα μικρό ρετιρέ στον Χολαργό, όπου και για αρκετούς μήνες ήταν η έδρα της επιχείρησης και τα πρώτα γραφεία μας! Σήμερα η βασική ομάδα αποτελείται από 7 άτομα - μια ομάδα μικρή αλλά πολύ ορεξάτη, δυναμική και δεμένη γιατί είμαστε και φίλοι εκτός από συνεργάτες!

Πόση μελέτη έγινε προτού δημιουργηθεί η συγκεκριμένη πλατφόρμα;

Δεν ξεκίνησε τίποτα στην τύχη. Έγιναν μελέτες για να βρούμε τις πραγματικές ανάγκες του γονιού σήμερα, τι του λείπει και τι χρειάζεται να έχει στην καθημερινότητά του προκειμένου να διευκολυνθεί ο δρόμος της γονεϊκότητας για αυτόν. Ο στόχος μας πάντα είναι στο να ακούμε και να ακολουθούμε τον γονιό και αυτό που πραγματικά επιθυμεί, και όχι τι πιστεύουμε εμείς ότι επιθυμεί.

Ποιο είναι αλήθεια το εκπαιδευτικό επίπεδο ενός γονιού - εάν αυτό υπάρχει – στην Ελλάδα;

Ένας άνθρωπος πριν γίνει γονιός, πηγαίνει πρώτα σχολείο, μετά πιθανόν πανεπιστήμιο και κάνει και μεταπτυχιακό. Σε όλα αυτά τα χρόνια της εκπαίδευσης, η γονεϊκότητα δεν υπάρχει πουθενά, ούτε σαν προετοιμασία για την εγκυμοσύνη, ή για τις πρώτες μέρες με το μωρό, είτε για τόσα πολλά άλλα θέματα και απορίες που προκύπτουν ενώ το παιδί μεγαλώνει, κι ο γονιός τρέχει πελαγωμένος να τα προλάβει όλα – δουλειές, υποχρεώσεις, σχολεία, δραστηριότητες, συμπεριφορά, εθισμό στις οθόνες και η λίστα είναι ατελείωτη.

Μπορεί να έχει την καθοδήγηση από τους δικούς του γονείς, των οποίων όμως συχνά οι απόψεις και το στυλ γονεϊκότητας δεν ταιριάζουν με το δικό του, και εκεί δημιουργούνται και προβλήματα. Επομένως θα έλεγα ότι ο γονιός πέφτει στα βαθιά όταν έρχεται ένα παιδί στη ζωή του – και γιατί δεν ξέρει, αλλά και γιατί οι κοινωνικές συνθήκες με την πίεση της καθημερινότητας, δεν του αφήνουν και πολλά περιθώρια να ψάξει και να μάθει γρήγορα και έγκυρα ό,τι τον απασχολεί κάθε στιγμή. Και εδώ ακριβώς ερχόμαστε εμείς.

Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα που συναντάτε στα αιτήματα των γονιών που σας προσεγγίζουν;

Τα πιο συνήθη αιτήματα και προβληματισμοί έχουν να κάνουν με τα όρια στο παιδί και με τις έντονες αντιδράσεις του, με την προσαρμογή στο σχολείο, με την χρήση των οθονών, με την κοινωνικοποίηση και τις σχέσεις με τα άλλα παιδιά, με τη συμπεριφορά, με το διάβασμα. Αλλά και στον θηλασμό – αποθηλασμό χρειάζονται στήριξη, όπως και στις πρώτες μέρες με το μωρό στο σπίτι, και πώς να βρεθεί μια ισορροπία με τον ύπνο. Είναι ευρεία η γκάμα των προβληματισμών, από 0 μέχρι 18, γιατί κάθε ηλικία έχει τις δικές της προκλήσεις και ο γονιός χρειάζεται να προσαρμόζεται στο εκάστοτε αναπτυξιακό στάδιο και τις ανάγκες που προκύπτουν κάθε φορά – μια διαδικασία που θέλει εκτός από γνώσεις, και ενσυναίσθηση και ευελιξία – γιατί πριν και πάνω από όλα, τα παιδιά χρειάζονται να τα ακούμε και να τα βλέπουμε αληθινά, κάθε στιγμή – αυτή είναι η αφετηρία και της θετικής διαπαιδαγώγησης στην οποία βασίζεται και όλη η φιλοσοφία του Project Parenting.

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει «εγχειρίδιο» γονιού και πως φυσικά και οι γονείς είναι άνθρωποι που κουβαλάνε και εκείνοι τα δικά τους βιώματα, τραύματα και εμπειρίες, ποια είναι τα μεγαλύτερα συμπεριφορικά προβλήματα που αντιμετωπίζετε;

Σωστά, οι γονείς δεν έχουν εγχειρίδιο, και ταυτόχρονα μπαίνουν στη γονεϊκότητα κουβαλώντας και το παρελθόν τους, όπως είναι φυσικό. Γι’ αυτό και πολλές από τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές απέναντι στα παιδιά, δεν έχουν σχέση με τα ίδια τα παιδιά, αλλά με παρελθοντικές εμπειρίες του γονιού που το παιδί με τη συμπεριφορά του απλά τις ξυπνάει – τα παιδιά είναι οι καθρέφτες μας, και αν το αντιληφθούμε αυτό, θα καταλάβουμε πολλά για τον ίδιο μας τον εαυτό. Γι΄ αυτό και πιστεύουμε ότι είναι πολύτιμη και ουσιαστική η λήψη βοήθειας όταν τη χρειαζόμαστε, γιατί όταν ο γονιός είναι καλά, τότε είναι και το παιδί καλά. Στην πλατφόρμα έχουμε ειδικές ενότητες αφιερωμένες στον γονιό, με πλούσιο υλικό για την αυτοφροντίδα, την διαχείριση τύψεων και ενοχών, και την αντιμετώπιση του γονεϊκού στρες. Πιστεύουμε πολύ στο να βρίσκουμε τις αιτίες πίσω από τις συμπεριφορές, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να αλλάξουμε, να εξελιχθούμε, και να δημιουργήσουμε μια σχέσης βαθιάς σύνδεσης με το παιδί μας, που θα έχει γερές βάσεις για μια ζωή.

Eίναι δεκτικοί οι γονείς που σας προσεγγίζουν στο να ακούσουν αυτά που έχετε να πείτε και να αλλάξουν ούτως ώστε να βελτιωθούν και να βελτιώσουν;

Είναι υπέροχο να βλέπεις πόσο ανάγκη έχει ο γονιός την στήριξη που δεν κρίνει, που κατανοεί τις δυσκολίες και δίνει απαντήσεις μέσα από την καλλιέργεια σύνδεσης με το παιδί, και δημιουργίας συναισθηματικού δεσμού που ευνοεί και τους δύο. Σε μια εποχή που όλα τρέχουν και γίνονται αυτοματοποιημένα, που δεν προλαβαίνουμε να εκφράσουμε συναισθήματα, να νιώσουμε βαθιά τις εμπειρίες μας, να συνδεθούμε με τρόπο όχι επιφανειακό, αλλά σε βάθος, βλέπεις ότι ο γονιός διψάει για τη στήριξη που δίνει περιθώριο και άνοιγμα σε σχέσεις ουσιαστικές και σε μια γονεϊκότητα χωρίς τιμωρίες, χωρίς διεκπεραιωτική λογική, αλλά σε ποιότητες που κάνουν τα παιδιά σε βάθος ευτυχισμένα, ικανοποιημένα και αυτάρκη.

Πόσοι έρχονται σε σας με δική τους πρωτοβουλία και πόσοι μετά από παρότρυνση άλλων;

Και τα δύο συμβαίνουν – η αλήθεια είναι ότι το Project Parenting είναι σήμερα πια ευρέως γνωστό στο ελληνικό κοινό και πολλοί μας ανακαλύπτουν και μέσα από τα social media ή από την περιήγησή τους στο Διαδίκτυο, αλλά και το word of mouth πάντα θα λειτουργεί και αυτό, μιας και είναι πολύ σημαντικό και μας βοηθά όλους να μοιραζόμαστε κάτι που μας έχει ωφελήσει – και αυτή είναι και μία από τις αρετές που έχει η κουλτούρα της κοινότητας την οποία πρεσβεύουμε και στηρίζουμε στο ProjectParenting – γιατί μέσα από τη συλλογικότητα και την κοινότητα, σε μια εποχή που υπάρχει πολλή μοναξιά, και στη γονεϊκότητα, οι άνθρωποι μπορούν να νιώσουν πολύ καλύτερα, να εξελιχθούν, και να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο, για όλους μας.

Κατά πόσο βάζουν τη σήμερον ημέρα οι γονείς όρια, τόσο στους ίδιους όσο και στα παιδιά τους;

Η λέξη όρια είναι μια λέξη που έχει πολλές ερμηνείες και πολλές παρερμηνείες θα έλεγα. Καταρχήν ας ξεκινήσουμε με το πόσο σημαντικά είναι τα όρια για το παιδί. Και είναι σημαντικά γιατί του προσφέρουν ασφάλεια, και δημιουργούν μια ρουτίνα που το παιδί χρειάζεται για να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που το κάνει να νιώθει σιγουριά. Παράλληλα, είναι σημαντικό τα όρια αυτά να προσαρμόζονται στο εκάστοτε αναπτυξιακό στάδιο και ειδικά όταν μιλάμε και για μεγαλύτερα παιδιά, να υπάρχει επικοινωνία και συζήτηση για το γιατί πρέπει να μπει ένα όριο. Είναι σημαντικό το όριο να μην το νιώσει το παιδί σαν τιμωρία, αλλά σαν φροντίδα. Δεν είναι πάντα μια εύκολη διαδικασία, αλλά όταν τα όρια μπαίνουν με αγάπη και με κατανόηση, τότε ωφελείται πραγματικά το παιδί, αυτό-οριοθετείται και το ίδιο – μια πολύτιμη κατάκτηση, και είναι και ήρεμος ο γονιός ότι τα όρια θα τηρηθούν και δεν θα καταργηθούν με την πρώτη ευκαιρία που ο γονιός θα γυρίσει το βλέμμα του αλλού.

Οι οθόνες που πλέον έχουν κατακλύσει τις ζωές μας και δρουν στα παιδιά, ως «ηρεμιστικό» πόσο έχουν ποδοπατήσει το ηθικό σύστημα και την πειθαρχία που προσπαθούν να αποπνεύσουν οι γονείς στα παιδιά τους;

Οι οθόνες είναι σημείο των καιρών. Υπάρχουν παντού, και τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν με αυτές – είναι μια πραγματικότητα. Από την άλλη, είναι σημαντικό να προσπαθούμε να τηρούμε τα όρια και τους ηλικιακούς περιορισμούς που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει θέσει έτσι ώστε να προστατέψουμε τα παιδιά από τις βλαβερές επιπτώσεις των οθονών, και να τις εντάξουμε στην καθημερινότητα με τρόπο που ευνοεί και δεν ανακάμπτει την υγιή και ισόρροπη ανάπτυξη του παιδιού. Κι εδώ βέβαια θα μου πείτε: «Ωραία η θεωρία, αλλά στην πράξη είναι αδύνατον να το ξεκολλήσω από την οθόνη χωρίς να γίνει χαμός στο σπίτι!». Κι αυτό είναι ένα από τα συχνά αιτήματα που μας έρχονται. Γι’ αυτό και το υλικό που δημιουργούμε και για τις οθόνες, δεν έχει μόνο θεωρία, αλλά και πρακτικές αντιμετώπισης της διαχείρισής τους, με τρόπο που ωφελεί το παιδί και τη σχέση με τον γονιό χωρίς τιμωρίες και απομάκρυνση του ενός από τον άλλον – γιατί για εμάς η σχέση γονιού παιδιού είναι πάντα στο κέντρο και αυτή χρειάζεται πριν και πάνω από όλα να διαφυλαχθεί, και να καλλιεργηθεί.

Πόσο επιβαρύνει το οικονομικό σκέλος των γονιών, δηλαδή η αγωνία τους για το βιοποριστικό, τη συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά;

Σίγουρα οι συνθήκες τη ζωής επηρεάζουν και τη γονεϊκή σχέση. Είμαστε κοινωνικά όντα και το σύνολο των εμπειριών και των βιωμάτων μας έρχονται και στις σχέσεις μας – ακόμα κι αν θέλουμε να κρυφτούμε από τα παιδιά, αυτά έχουν ένα μαγικό ραντάρ που τα πιάνει όλα, και αυτό επηρεάζει την ανάπτυξη και τον ψυχισμό τους. Αντίστοιχα λοιπόν και η αγωνία για το βιοποριστικό όπως και ό,τι άλλο απασχολεί τον γονιό, θα έρθει με κάποιον τρόπο στη σχέση γονιού-παιδιού. Για αυτό υποστηρίζουμε ότι ο γονιός είναι σημαντικό καταρχήν να λαμβάνει τη στήριξη που χρειάζεται από το κράτος και την κοινωνία, και σε οικονομικό επίπεδο και επίπεδο φροντίδας, να φροντίζει επίσης την ψυχική του υγεία μαζί με τη σωματική, και εξίσου σημαντικό: Να αγκαλιάζει, να καμαρώνει και να τιμά τον εαυτό του και να αναγνωρίζει την καθημερινή του προσπάθεια, τον καθημερινό του αγώνα να μεγαλώσει το παιδί του με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.

Οι γονείς μπορούν τελικά να διαχειριστούν τις δικές τους εντάσεις με τέτοιο τρόπο που να μην φτάνει στα παιδιά;

Τώρα μου ήρθε κατευθείαν στο νου με την ερώτηση αυτή, η έννοια της γονεικής ευθύνης. Ο γονιός έχει την ευθύνη να μην επιβαρύνει το παιδί του -όσο καλύτερα μπορεί γιατί κανείς δεν είναι τέλειος-, με προβλήματα και δυσκολίες που το παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει, και δεν το αφορούν. Και βέβαια δεν αναφέρομαι στην υγιή έκφραση των συναισθημάτων, στο πένθος, στη χαρά, στη λύπη, στο κλάμα, όλα ποιότητες που υπάρχουν στη ζωή, και είναι σημαντικό το παιδί να μας βλέπει να νιώθουμε και να εκφραζόμαστε, για να μάθει να εκφράζεται και αυτό. Όταν όμως μιλάμε για εντάσεις που περνάνε στο παιδί, το οποίο δεν ξέρει πώς να τις διαχειριστεί, δεν είναι δικές του, και συχνά μεγαλοποιεί και γεγονότα με κόστος την ψυχική του ισορροπία, τότε εδώ έρχεται η γονεϊκή ευθύνη: Χρειάζεται να διαχειριστούμε τον δικό μας ψυχισμό, συχνά με τη βοήθεια ειδικού, να βρούμε τις ισορροπίες μας, και να δίνουμε στα παιδιά μας τον αληθινό μας εαυτό μεν, αποκομμένο από συμπεριφορές που πληγώνουν, δε.

Ποιοι είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να λάβει στήριξη ένας γονιός μέσα από την πλατφόρμα του Project Parenting;

Το Project Parenting είναι η 1η πλατφόρμα γονεϊκότητας με υλικό που δημιουργείται καθημερινά από τους εξειδικευμένους επαγγελματίες συνεργάτες μας για να ανακαλύψει και να μάθει ο γονιός ό,τι χρειάζεται για την ανατροφή του παιδιού και να στηριχθεί στον γονεϊκό του ρόλο.
Στα συνδρομητικά μας πακέτα βρίσκει πληθώρα από βίντεο, σειρές, webinars, ebooks με θέματα που αγγίζουν από την εγκυμοσύνη μέχρι την εφηβεία. Η θεματολογία του υλικού που παράγεται δημιουργείται από τις ανάγκες που μας επικοινωνούν οι γονείς - η στόχευση και ο φακός είναι πάντα στραμμένος στον γονιό!
Επίσης στο e-shop μας μπορεί να βρει μεμονωμένα online courses για εστιασμένα θέματα όπως είναι τα όρια, η διαχείριση των εκρήξεων θυμού- tantrums κλπ, αλλά και δημιουργικά προϊόντα για γονείς και παιδιά όπως τα βιβλία μας με πρωτότυπα παραμύθια που το παιδί δημιουργεί μόνο του όσες εκδοχές θέλει -και έρχονται πολλά περισσότερα σύντομα!

Εκτός από τα παραπάνω, έχουμε πρόσφατα λανσάρει και το πρώτο μας vidcast-podcast με τίτλο Morethan a Mom, σε συνεργασία με τη ΜΚΟ Ανάσα και παρουσιάστρια τη Ζέτα Δούκα. Εδώ αγγίζουμε θέματα που κοιτούν τη μητρότητα κατάματα χωρίς φίλτρα, με καλεσμένες επώνυμες μητέρες και ειδικούς επαγγελματίες για συζητήσεις όπως η αυτοφροντίδα, η διατροφή του παιδιού, όλα όσα απασχολούν τη σημερινή μητέρα με ανοιχτωσιά, ειλικρίνεια και ενσυναίσθηση. Μία ακόμη υπηρεσία μας είναι τα Συνέδρια και οι Ημερίδες που διοργανώνουμε συχνά,με ειδικούς και έγκριτους επαγγελματίες, για τα πιο καυτά θέματα που απασχολούν τους γονείς σήμερα: Από τις οθόνες, τον θηλασμό, την στήριξη των νέων γονέων, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αλλά και τη διατροφή και το bullying.

Μέσα από μια ευρεία γκάμα επιλογών λοιπόν, ο γονιός μπορεί να επιλέξει τα προϊόντα που του ταιριάζουν για να λάβει έγκυρες επιστημονικές γνώσεις, στήριξη, ανακούφιση, και να ενδυναμωθεί στον γονεϊκό του ρόλο.

Ποια είναι η επόμενη δική σας ημέρα και σε τι προσδοκάτε;

Η επόμενη μέρα στο Project Parenting είναι μια μέρα προσφοράς. Μια μέρα που συνεχίζει να κοιτά τον γονιό στα μάτια και να του λέει: "Δεν είσαι μόνος. Δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα. Αρκεί να θέλεις να μάθεις, να συνδεθείς, να φροντίσεις – και πρώτα απ’ όλα, να φροντίσεις εσένα."

Ονειρευόμαστε έναν κόσμο όπου η γονεϊκότητα δεν είναι βάρος ούτε έχει μοναξιά, αλλά είναι μια διαδρομή ανάλαφρη, με σύνδεση και συντροφικότητα. Όπου τα παιδιά μεγαλώνουν με ενήλικες που δεν ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια, να μάθουν, να αποτύχουν και να ξαναδοκιμάσουν με αγάπη και αυθεντικότητα.

Στο Project Parenting, αυτόν τον κόσμο τον φτιάχνουμε λίγο λίγο κάθε μέρα. Με κάθε άρθρο που γράφουμε, με κάθε βίντεο που γυρίζουμε, με κάθε live που απαντά σε μια απορία, με κάθε γονιό που στέλνει ένα μήνυμα και λέει «ευχαριστώ, τώρα κατάλαβα κάτι βαθύ για το παιδί μου – και για μένα».

Η επόμενη μέρα είναι γεμάτη πρόσωπα, μηνύματα, δάκρυα και χαμόγελα – όλα όσα μου θυμίζουν γιατί ξεκίνησα το Project Parenting. Γιατί πίστεψα, και συνεχίζω να πιστεύω, πως η αλλαγή ξεκινά από τον γονιό. Από τη στήριξη που θα λάβει, από τη γνώση που θα πάρει, από την αγκαλιά που θα νιώσει όταν τα πράγματα ζορίζουν.

Ονειρευόμαστε και θέλουμε μια κοινωνία που στηρίζει τον γονιό, που του λέει "είσαι σημαντικός, είσαι καθοριστικός, είσαι αρκετός". Κι αν μπορούμε, μέσα από τη δουλειά μας, να κάνουμε έστω και έναν άνθρωπο να το νιώσει αυτό βαθιά μέσα του, τότε η επόμενη μέρα αξίζει - και μας δίνει ώθηση και για τις επόμενες, καλύτερες μέρες, που θα έρθουν. Γιατί όταν στηρίζεις έναν γονιό, αλλάζεις τον κόσμο.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα της πλατφόρμας Projecting Parenting, εδώ: https://projectparenting.gr/