«Άδειο Νυφικό»: Μια… γυναικεία υπόθεση που ενώνει το κοινωνικό με το αστυνομικό μυθιστόρημα

Αλήθεια, τι είναι για εσένα τα βιβλία; Μήπως συντροφιά τα απογεύματα που χαλαρώνεις σπίτι, «παράθυρο» για να δεις τον κόσμο αλλιώς ή μήπως «κλειδί» για να «ταξιδέψεις» σε νέους κόσμους, να ερμηνεύσεις σύμβολα και να μπεις στη θέση των πρωταγωνιστών; Για εμάς, πάντως, είναι λίγο από όλα. Κάπως έτσι, κάθε τέτοια εποχή -αλλά και κάθε εποχή, η βιβλιοθήκη και το κομοδίνο μας γεμίζουν νέους τίτλους.

Και αν έπρεπε να πούμε κάτι για τα βιβλία που έχουν γεμίσει ήδη τον χώρο μας, αυτό θα ήταν, με δυο λέξεις, … Γυναικεία Υπόθεση. Για την ακρίβεια, το «Άδειο Νυφικό» της σειράς βιβλίων Γυναικεία Υπόθεση της Λένας Μαντάς και της Κλαίρης Θεοδώρου, που από την υπόθεση και μόνο μας έχει ήδη συγκλονίσει.

Γιατί «όπου συναντιούνται δύο διαφορετικές φωνές, γεννιέται κάτι νέο: Μια τρίτη, αυτόνομη φωνή, θα μπορούσε να πει κανείς, που φέρει σε συνδυασμό τα πιο δυνατά μας στοιχεία», όπως λέει και η Κλαίρη Θεοδώρου. Και επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καλύτερο να αφήνουμε τις συγγραφείς να μιλάνε, εδώ στο Queen.gr, ρωτήσαμε, μάθαμε και τις πλησιάσαμε για να μας πουν μερικά insides για το νέο τους βιβλίο.

Δες αναλυτικά τη συνέντευξη της Λένας Μαντάς και της Κλαίρη Θεοδώρου στο Queen.gr

Το 5^ο βιβλίο της σειράς Γυναικεία Υπόθεση, «Άδειο Νυφικό», αξιοποιεί τον γάμο και το νυφικό ως κεντρικά σύμβολα. Τι σας οδήγησε να τα χρησιμοποιήσετε για να σχολιάσετε κοινωνικά ζητήματα όπως οι ρόλοι, οι προσδοκίες και οι σχέσεις εξουσίας σε ένα ζευγάρι;

(Λένα Μαντά) Υπάρχουν πολλές «φωνές» που χαρακτηρίζουν το αστυνομικό ως το νέο κοινωνικό μυθιστόρημα πλέον. Κατά συνέπεια, υφέρπουν στις σελίδες τέτοιου είδους βιβλίων, έννοιες και θέματα που παλιότερα δεν απασχολούσαν ούτε τους συγγραφείς τους ούτε και τους αναγνώστες τους. Θύτες και θύματα δίνουν πλέον λεπτομέρειες για το υπόβαθρό τους, προκαλώντας τον αναγνώστη να γνωριστεί καλύτερα μαζί τους, να τους κατανοήσει, ίσως ενδόμυχα και να τους συγχωρήσει. Όσο για το «Άδειο Νυφικό», ο γάμος, το νυφικό, οι νύφες, ήταν ο καμβάς που πάνω του κεντήσαμε την ιστορία μας. Δεν εξηγούνται πάντοτε όλα από έναν συγγραφέα και κυρίως η έμπνευση που έρχεται απρόσκλητη και δεν γνωρίζεις εκ προοιμίου πού θα σε κατευθύνει. Από τη στιγμή, όμως, που αναδύθηκε η ιδέα, την τροφοδότησε η φαντασία μας και τα κοινωνικά θέματα, μάλλον, θεωρήθηκε αυτονόητο ότι θα τεθούν.

Μετά τη συγγραφή πολλών κοινωνικών μυθιστορημάτων, πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το αστυνομικό είδος; Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τη συγκεκριμένη σειρά βιβλίων με την Κλαίρη Θεοδώρου;

(Λένα Μαντά) Δύσκολη ερώτηση και ίσως φανεί δυσνόητη η απάντηση. Το κοινωνικό μυθιστόρημα είναι πάντα η αδυναμία μου και η προτεραιότητά μου, εκεί ξεδιπλώνω και πτυχές του δικού μου χαρακτήρα, είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Όμως, ως αναγνώστρια, αγαπώ να διαβάζω αστυνομικό ή και ψυχολογικό θρίλερ. Πάντα λέω ότι ένα βιβλίο είναι ταξίδι μυαλού και ψυχής. Τόσο όταν το διαβάζεις, πολύ περισσότερο όμως όταν το γράφεις! Συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ενασχόληση με το αστυνομικό είναι οι…διακοπές μου! Όσο για τη συνεργασία μου με την Κλαίρη, η ιδέα ενέσκηψε όπως ακριβώς έρχεται και η έμπνευση. Από το πουθενά! Η φιλία μας ήταν σαφώς η βάση. Από πολύ νωρίς διαπίστωσα ότι είχα να κάνω μ’ έναν άνθρωπο με ηθικές αξίες, εντιμότητα, ακεραιότητα και αίσθηση δικαίου. Παράλληλα, τη θαύμαζα και τη θαυμάζω για τη ζωηρή της φαντασία και το ακούραστο μυαλό της. Από την αρχή, λοιπόν, όταν της έκανα την πρόταση για συνεργασία, η σειρά των συγκεκριμένων βιβλίων ήταν περίπου προαποφασισμένη. Γυναίκες έγραφαν, θα ήταν καθαρά μια Γυναικεία Υπόθεση!

Στο «Άδειο Νυφικό», το 5^ο βιβλίο της σειράς Γυναικεία Υπόθεση, κάνετε αναφορές σε πολλαπλές μορφές βίας. Πόσο δύσκολο είναι να αποτυπώσετε τέτοια θέματα ρεαλιστικά στον γραπτό λόγο, αποφεύγοντας την υπερβολική δραματοποίησή τους;

(Κλαίρη Θεοδώρου) Η βία, σε όλες της τις μορφές, είναι πάντα ένα δύσκολο θέμα –όχι μόνο στο να το αποδώσεις συγγραφικά, αλλά και στο να το «αντέξεις» εσύ ο ίδιος. Το «Άδειο Νυφικό», βέβαια, είναι ένα πιο εγκεφαλικό βιβλίο και η βία στις σελίδες του υποβόσκει. Δεν είναι επομένως ωμή, ούτε τόσο περιγραφική. Θελήσαμε να αποδώσουμε το ειδικό της βάρος χωρίς να την υπερτονίσουμε -άλλωστε, πολλές φορές, αυτά που υπονοούνται, αποδεικνύονται πολύ πιο τρομακτικά- αλλά και χωρίς να την εξωραΐσουμε με τρόπο που να μην αρμόζει στη φόρμα που υπηρετούμε. Όταν ο αναγνώστης νιώσει την αγωνία, την ένταση, τα διλήμματα και τους φόβους των ηρώων χωρίς να του έχεις εκβιάσει εσύ το όποιο συναίσθημα, τότε το κείμενο έχει πετύχει τον σκοπό του. Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι να σοκάρεις, αλλά να ευαισθητοποιήσεις. Να προσφέρεις τροφή για σκέψη και να ανοίξεις, ίσως, μια συζήτηση για όσα συμβαίνουν γύρω μας και συχνά δεν θέλουμε να δούμε.

Η συνεργασία σας με τη Λένα Μαντά έχει εξελιχθεί σε μία σταθερή δημιουργική σχέση και φιλία. Πώς καταφέρνετε να ταιριάξετε τα διαφορετικά συγγραφικά σας στυλ, ώστε να προκύπτει ένα ενιαίο αποτέλεσμα;

(Κλαίρη Θεοδώρου) Με τη Λένα μας ενώνει πρώτα η δυνατή μας φιλία και μετά η γραφή. Γνωριζόμαστε από την καλή και από την ανάποδη, εμπιστευόμαστε η μία την άλλη και ξέρουμε πότε πρέπει να δώσουμε χώρο ή πότε χρειάζεται να παρέμβουμε δημιουργικά στο κείμενο της άλλης. Τα συγγραφικά μας στυλ διαφέρουν, όμως ακριβώς εκεί βρίσκεται η γοητεία της συνεργασίας μας. Διότι όπου συναντιούνται δύο διαφορετικές φωνές, γεννιέται κάτι νέο: Μια τρίτη, αυτόνομη φωνή, θα μπορούσε να πει κανείς, που φέρει σε συνδυασμό τα πιο δυνατά μας στοιχεία. Εργαζόμαστε με σεβασμό, πάθος, χιούμορ και πολλή αγάπη για τις ιστορίες και τους ήρωές μας. Και διασκεδάζουμε σαν μικρά παιδιά με την όλη διαδικασία. Πιστεύω, λοιπόν, πως αυτό το «δέσιμο» είναι που κάνει το κάθε βιβλίο της σειράς «Γυναικεία Υπόθεση» να έχει τη δική του ψυχή, αλλά και την κοινή μας καρδιά.