Η «Σεκάνς» είναι ένας νέος κύκλος τραγουδιών της Κορίνας Λεγάκη και η απάντηση στο μόνιμο ερώτημα

Τελειομανής, ανυπόμονη, drama queen, παίρνει «φωτιά» γρήγορα, «σβήνει» αργά. Απεχθάνεται το ψέμα, φοβάται τη σκληρότητα και δεν συγχωρεί την υποκρισία. Το χρώμα της μουσικής της είναι (κάθετα) κόκκινο και η «Σεκάνς» είναι ο νέος κύκλος τραγουδιών της Κορίνας Λεγάκη ο οποίος και αποτελεί απάντηση στο μόνιμο ερώτημα ή αλλιώς:

Ο Μανόλης Φάμελλος υπογράφει την καλλιτεχνική παραγωγή της «Σεκάνς»

Η ταλαντούχα ερμηνεύτρια, ύστερα από τα πρώτα πλάνα που μας αποκάλυψε τους τελευταίους μήνες με τα singles «Ένα Πρωί Γλυκό», «Δική Σου» και «Όλα Αρχίζουν», επιστρέφει δισκογραφικά με το νέο ολοκληρωμένο της album με τίτλο «Σεκάνς», τον καινούργιο της σταθμό σε μια συναρπαστική δισκογραφική διαδρομή (Γκανάς, Δημουλά, Ελευθερίου, Ανδρέου, Ξυδάκης, Μαραμής, «Kymatographos» κ.ά.).

Το album «Σεκάνς» ενορχηστρώνει η πιο must δημιουργική ομάδα, το συγκρότημα Δραμαμίνη, ενώ συμμετέχουν μουσικοί δεξιοτέχνες όπως οι Καραντίνης, Κατσαρέλης, Καλαμάρας, Παχής, Πορφύρης κ.ά. Στο ντουέτο που χάρισε τον τίτλο στο άλμπουμ συμμετέχει ο πολυτάλαντος και πολυσύνθετος Θανάσης Αλευράς. Σταθερά η καλλιτεχνική παραγωγή υπογράφεται από τον «γκουρού» Μανώλη Φάμελλο.

Με αφορμή αυτή τη συγκυρία, η Κορίνα μάς ξενάγησε στη νέα «Σεκάνς» διαδρομή της με δόσεις αλήθειας αλλά και ενδυνάμωσης.

Δεσποινίς Λεγάκη, «Η “Σεκάνς” αγαπάει και σέβεται το χθες, αλλά ζει στο σήμερα και ονειρεύεται το αύριο». Βάσει αυτής της πρότασης συστηθείτε σε ένα κοινό με τα σημαντικότερα highlights εικόνων του παρελθόντος σας, το πώς σας διαμόρφωσε στο παρόν σας και ποια τα όνειρά σας για το αύριο. Ποια είστε;

Από παιδί ήξερα πως θα ασχοληθώ με τη μουσική και, πιο συγκεκριμένα, με την ερμηνεία. Έχω κυκλοφορήσει έξι προσωπικούς δίσκους με πρωτότυπο υλικό και επανεκτελέσεις τραγουδιών Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Ο τελευταίος μου δίσκος με τον τίτλο «Σεκάνς» κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες. Έχω συμμετάσχει σε προσωπικούς δίσκους και ζωντανές εμφανίσεις σημαντικών συνθετών, τραγουδιστών, μουσικών και ensemble διαφόρων ειδών. Έχω τραγουδήσει σε σκηνές, θέατρα και ποικίλους συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα όνειρά μου περιέχονται σε όσα αγαπώ να ψάχνω στη δουλειά και στην τέχνη μου.

Γεννημένη στο Ηράκλειο Κρήτης, είστε ελληνοσουηδικής καταγωγής και αναρωτιέμαι αν τελικά «μέσα σε αυτή τη διαπολιτισμικότητα» βρήκατε την ταυτότητά σας ή αυτό είναι ένα διαρκές ταξίδι.

Η διαπολιτισμικότητα είναι σίγουρα ένα «δώρο» - βλέπεις κι ακούς την τέχνη που αγαπάς μέσα από δύο γλώσσες, τη μητρική σου (σουηδικά) και την πατρική σου (ελληνικά). Ωστόσο το ταξίδι που λέτε είναι διαρκές - και ευτυχώς. Πάντως έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις πως τελικά όλοι οι λαοί, όλες οι γλώσσες, όλοι οι άνθρωποι χαίρονται, πονούν, συγκινούνται με τα ίδια θέματα στα τραγούδια τους. Οι υπερβόρειοι πρόγονοί μου σε πολλά συνομιλούν με ταυτόσημο τρόπο (και πάθος) με τους μεσογειακούς μου... Τους ενώνει (εκτός από όλα τ’ άλλα) η αγάπη για τη θάλασσα, για την περιπέτεια, για την αναζήτηση. Να το πάλι το ταξίδι που λέγαμε...

Πολλοί είναι εκείνοι οι ταλαντούχοι άνθρωποι που, ενώ έχουν όλο το πακέτο, περιμένουν «εκείνη» την ευκαιρία που δεν ήρθε ποτέ. Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε εσάς και σε ποιον θα θέλατε να πείτε ένα «ευχαριστώ» για τη δική σας «εκείνη» ευκαιρία;

Δεν ήταν ένας άνθρωπος, ήταν αρκετοί. Ανάμεσά τους ο (δεξιοτέχνης του μπουζουκιού) πατέρας μου, η δασκάλα μου της μουσικής στο γυμνάσιο, κάποιοι φίλοι που με άκουσαν να τραγουδώ στην εφηβεία μου... Λίγο αργότερα συναντήθηκα με σημαντικούς δημιουργούς και μουσικούς. Η δισκογραφική μου διαδρομή τους περιέχει όλους. Σε όλους είμαι ευγνώμων.

Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιες στιγμές, κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα πορείας σας, που δεν ήταν τόσο ωραίες αλλά καθόλου ικανές ώστε να σας κάνουν να παρατήσετε αυτό που γεννηθήκατε να κάνετε;

Η δυσκολία επαφής με τις (κάποτε ισχυρές, όχι πια) δισκογραφικές εταιρείες. Η απόσταση από τα «κέντρα αποφάσεων», όταν ζούσα στην Κρήτη. Η κατάρρευση της βιομηχανίας της δισκογραφίας στην «ψηφιακή» εποχή μας - με αποτέλεσμα την ανάγκη αυτοχρηματοδότησης της προσωπικής μου δισκογραφίας. Μπορώ να προσθέσω κι άλλα, πολύ επιβαρυντικά για τη γενιά μου: τη δεκάχρονη οικονομική κρίση, την πανδημία... Και τώρα τον πόλεμο, με την ακρίβεια που έχει φέρει, με την κακή ψυχολογική διάθεση που δημιουργεί στους ανθρώπους. Η εργασία μας -μιλώ για τη «ζωντανή» μας δραστηριότητα, την «περφόρμανς»- προϋποθέτει (κακά τα ψέματα) πως οι ενδεχόμενοι θεατές-ακροατές μας έχουν μια στοιχειώδη δυνατότητα αξιοπρεπούς επιβίωσης. Αλλιώς, πού να βρουν χρόνο και ψυχική διάθεση όταν τρέχουν απ’ το πρωί ως το βράδυ...

Η επιτυχία είναι κάτι πολύ προσωπικό και ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Τι είναι για εσάς;

Να με αγαπήσουν και να με στηρίξουν εκείνη κι εκείνος που μέσα από την τέχνη μου αισθάνονται πως ανήκουμε σε μια οικογένεια, πως η φωνή μου γίνεται φωνή τους. Και πως όλο αυτό συμβαίνει με όρους καλλιτεχνικούς κι όχι με εύκολα επικοινωνιακά κόλπα και φτωχού επιπέδου ρεπερτόριο. Επιτυχία επίσης για μένα είναι να παραμείνω «ιδιώτης», να μη με απορροφήσει η δημόσια εικόνα μου.

Πώς επηρεάζει η ψηφιακή εποχή τα όνειρά σας; Πώς τα προωθεί αλλά τίνι τρόπω και τα υπονομεύει;

Η ψηφιακή εποχή δίνει «φωνή» σε όλους. Η παρέμβαση στον δημόσιο χώρο, όπως συμβαίνει σήμερα με τα κοινωνικά δίκτυα, ήταν αδιανόητη μια γενιά πριν. Η δυνατότητα επικοινωνίας και πληροφόρησης ποτέ δεν ήταν πιο «εύκολη». Βάζω εισαγωγικά επειδή σε αυτήν ακριβώς την ευκολία κρύβονται οι υπονομεύσεις στις οποίες αναφέρεστε: ακραία υποκειμενικότητα, έλλειψη «φίλτρων» και κριτηρίων. Κι ακόμη: αγένεια, αρνητισμός, προσβλητικοί τόνοι και χαρακτηρισμοί άδικοι. Θα είναι κρίμα η ψηφιακή εποχή να καταλήξει ένα κουτσομπολίστικο «παζάρι». Με αφορά, προσπαθώ να κρατήσω το απαραίτητο μέτρο.

Ποια είναι η πιο σημαντική αφήγηση που κάνατε ποτέ μέσα από τα τραγούδια σας και ποιος στόχος επετεύχθη σε έναν κόσμο που υποφέρει ψυχικά με όσα συμβαίνουν γύρω του;

Νομίζω πως η πιο συνταρακτική αφήγηση μου βρίσκεται στο τραγούδι «The Goldfish - a lullaby», ένα τραγούδι του Γιώργου Ανδρέου από τη δισκογραφική μου δουλειά «Ο Νέος Κόσμος» (Εκδόσεις Μικρή Άρκτος, 2019). «Μιλάει» ένα εννιάχρονο κορίτσι που βρίσκεται μέσα σε ένα από αυτά τα πλοιάρια του θανάτου, που μεταφέρουν απελπισμένους πρόσφυγες από μέρη που έχει ο πόλεμος καταστρέψει. Το παιδί λέει πως... αν βουλιάξει το σκάφος, δεν ξέρει τόσο καλό κολύμπι όσο ήξερε το χρυσόψαρό της (που φυσικά έχει χαθεί, μαζί με όλη της την παλιά ειρηνική ζωή). Το τραγούδι αυτό το ηχογράφησα μαζί με τα παιδιά από τη Χορωδία του Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης, παιδιά που έχουν νιώσει στο δέρμα τους τη φρίκη του πολέμου και την οδύνη της απώλειας αγαπημένων τους προσώπων. Η εμπειρία αυτή με καθόρισε.

Ποια η μεγαλύτερη ευθύνη που φέρετε ερμηνεύοντας τραγούδια άλλων;

Το ότι οφείλω να τα «ερμηνεύσω» - να μεταφέρω δηλαδή το νόημά τους (αλλά κυρίως τη συγκίνησή τους) στο ακροατήριο. Καθόλου απλό, καθόλου αυτονόητο. Η ερμηνεία ενός τραγουδιού μπροστά στους συνανθρώπους σου είναι μια πολύ σοβαρή στιγμή και για σένα και για εκείνους. Χωρίς αυτή την ερμηνεία, κατά τη γνώμη μου, το τραγούδι δεν «δικαιώνεται», μένει μια προσωπική υπόθεση των δημιουργών του. Κι αυτό δεν ταιριάζει με τη φύση του Τραγουδιού, που είναι να το «τραγουδά», να το μοιράζεται, να το γιορτάζει όλη η κοινότητα, όλη η παρέα.

Ποιο τραγούδι που έχετε ερμηνεύσει, δικό σας ή άλλου καλλιτέχνη, έχει όλα τα στοιχεία για να πείτε πως σας έχει σημαδέψει;

Δεν είναι ένα, είναι αρκετά. Θα πω πάντως πως αισθάνομαι τυχερή που «τραγούδησα» Κική Δημουλά, Μάνο Ελευθερίου, Μιχάλη Γκανά, Διονύση Καψάλη, Θοδωρή Γκόνη.

Σε ποια φάση της ζωής σας αισθανθήκατε πως δαπανάτε μπόλικη φαιά ουσία; Τι κάνατε για να το διαχειριστείτε;

Επειδή στη γενιά μου έχει περιοριστεί πολύ ο ρόλος των (εκδοτικών) δισκογραφικών εταιρειών, κάθε νέα μου κυκλοφορία περνάει από εμένα και κάποιους πολύτιμους στενούς συνεργάτες. Και τότε ακριβώς δαπανούμε… μπόλικη φαιά ουσία. Ελπίζω για καλό.

Είστε ευχαριστημένη με την ιστορία που έχετε διηγηθεί μέχρι στιγμής με τα τραγούδια σας; Ποιες άλλες ιστορίες ελπίζετε να πείτε; Υπάρχει κάτι που καίει μέσα σας και που πρέπει να βγει οπωσδήποτε προς τα έξω;

Με ενδιαφέρουν οι «γυναικείες» ιστορίες, οι ιστορίες με το βλέμμα των γυναικών δημιουργών. Θέλω πολύ να συνεργαστώ με γυναίκες-δημιουργούς και να μεταφέρω στο ακροατήριο τη δική τους ματιά.

Σε μια εποχή που όλοι εκτίθενται, αναρωτιέμαι ποια είναι η σχέση μας με την έκθεση. Νιώθετε ασφάλεια όταν επικοινωνείτε το μέσα σας μέσω της μουσικής;

Κάθε φορά που ο καλλιτέχνης «εκθέτει» το έργο του, εκτίθεται τόσο ο ίδιος όσο και η διαδρομή του - καλλιτεχνική και προσωπική. Αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί στην... πεινασμένη για πληροφορίες εποχή μας. Ασφαλής νιώθω επειδή δεν προσπάθησα ποτέ να ξεγελάσω. Ζω με την τέχνη μου, τις αγάπες μου, τα σωστά και τα λάθη μου.

Χρειάστηκε ποτέ να διαμορφώσετε έναν άλλον χαρακτήρα για να ταιριάξετε καλύτερα στον χώρο;

Όπως σας είπα, νιώθω ασφαλής επειδή δεν προσπάθησα ποτέ να ξεγελάσω. Οπότε θα έλεγα πως όχι.

Ανάμεσα σε άλλα, έχετε κυκλοφορήσει έξι προσωπικούς δίσκους με πρωτότυπο υλικό και επανεκτελέσεις τραγουδιών Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Ποια «μουσική ενότητα» στη ζωή σας σάς δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί;

Οι δίσκοι «Mosaic» και «Kymatographos» με διασκευές σημαντικών τραγουδιών της ελληνικής και της ξένης δισκογραφίας. Η διασκευή κρύβει μια μεγάλη παγίδα: να ερμηνεύσω «μιμούμενη» τον ερμηνευτή της πρώτης εκτέλεσης του τραγουδιού. Ενώ οφείλω να ερμηνεύσω «ακούγοντας» τον πρώτο ερμηνευτή. Και μετά πρέπει εγώ να βρω τη δική μου σχέση με το τραγούδι. Και με τη βαθύτερη ανάγκη μου που με έσπρωξε να το διαλέξω.

Ποια είναι τα επόμενα βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα σχέδιά σας;

Να βοηθήσω αποφασιστικά στο να φτάσει η «Σεκάνς» -ο τελευταίος μου δίσκος με τραγούδια τραγουδοποιών της γενιάς μου- στο ακροατήριο. Πιστεύω πολύ σε αυτό το υλικό και το αγαπώ. Οι δημιουργοί του είναι όλες και όλοι προικισμένοι καλλιτέχνες του Τραγουδιού και είναι κρίμα που η εποχή μας έχει δυσκολέψει για εμάς, για τη δουλειά μας. Αυτό πρέπει να αλλάξει, είναι ανάγκη να αλλάξει. Μακροπρόθεσμα, θέλω να καταφέρω να ηχογραφήσω και να τραγουδήσω ζωντανά όλα όσα αγαπώ και πιστεύω πως μου «ταιριάζουν», πως με «περιμένουν» να κάνουμε καλλιτεχνική... παρέα, να γίνουμε ένα.

Θα αποκαλούσατε τον εαυτό σας επαναστάτρια; Κι αν ναι, γιατί;

«Επαναστάτρια» δεν ξέρω αν είμαι, σίγουρα όμως… δεν κάθομαι φρόνιμη! Μου αρέσει να ψάχνω, να ξεβολεύω και να ξεβολεύομαι. Δεν «ψήνομαι» εύκολα - θέλω τον χρόνο για να κάνω τη δική μου έρευνα, να βρω τα δικά μου πατήματα. Δεν μου αρέσουν οι εύκολες λύσεις, δεν συμπαθώ τις «έτοιμες» απαντήσεις. Θέλω να βουτάω βαθιά.

Ποιο τραγούδι παίζει στο repeat στο μυαλό σας όταν όλα πάνε καλά ή όταν όλα πάνε χάλια;

Ένα όμορφο λαϊκό του Παπαϊωάννου: «Σαν ξημερώσει θα τα βρούμε/ σβήσε το φως να κοιμηθούμε…». Δίκιο δεν έχει;

Τι είναι αυτό στο οποίο δεν κάνετε εκπτώσεις και δεν θα κάνετε ποτέ;

Στο πώς νιώθω και πώς θέλω να ζω με την τέχνη μου.

Τι σημαίνει ομορφιά στην εποχή της υπερβολής;

Το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, παρέα με κάποιους που αγαπάς.

Ποιο μήνυμα θα πρέπει να προωθείται από γυναίκα σε γυναίκα;

«Είμαστε εδώ, είμαστε όμορφες, είμαστε μαζί. Να μη φοβόμαστε. Να μιλάμε. Να διεκδικούμε. Να γιορτάζουμε τη φύση μας. Να προχωρούμε με αγάπη κι αποφασιστικότητα. Να ζούμε».

Ποια ευθύνη φέρουμε όλοι και ο καθένας ξεχωριστά;

Έχουμε ευθύνη και υποχρέωση απέναντι στα παιδιά. Να μην επιτρέψουμε να πιστέψουν πως θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους. Να ακούσουμε όσα προσπαθούν να μας πουν. Χωρίς προκαταλήψεις.

Κορίνα, πείτε μου τέσσερις λέξεις που σας έρχονται τώρα στο μυαλό.

Ελευθερία, νησί, παιδί, αστέρι.

01

05

Κορίνα Λεγάκη - «Σεκάνς»
Νέο Album

Η Κορίνα Λεγάκη, ύστερα από τα πρώτα πλάνα που μας αποκάλυψε τους τελευταίους μήνες με τα singles «Ένα Πρωί Γλυκό», «Δική Σου» και «Όλα Αρχίζουν», επιστρέφει δισκογραφικά με το νέο ολοκληρωμένο της album με τίτλο «Σεκάνς», τον καινούργιο της σταθμό σε μια συναρπαστική δισκογραφική διαδρομή (Γκανάς, Δημουλά, Ελευθερίου, Ανδρέου, Ξυδάκης, Μαραμής, «Kymatographos» κ.ά.).

Με το album «Σεκάνς» η Κορίνα, που πειραματίζεται με τον ήχο της από την πρώτη στιγμή που μπήκε στη δισκογραφία, προτείνει αυτή τη φορά έναν ήχο διεθνή και ελληνικό, pop και ethnic. Για τον σκοπό αυτό η ερμηνεύτρια συνομιλεί με ανανεωτική διάθεση με τους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς, της γενιάς της: Αντώνης Μπακαούκας, Κώστας Μπουντούρης, Ορέστης Ντάντος, Γιώργος Περού, Σταύρος Σιόλας -όλοι τους δημιουργοί με στίγμα προσωπικό στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία- σε στίχους των ίδιων και των Αθανασίας Γιασουμή, Χάρη Γκιούλη, Ναντίνας Κυριαζή και Ηλία Μάστορη.

Όπως μια σειρά από πλάνα σε ένα φιλμ, τα τραγούδια στη «Σεκάνς» είναι αυτόνομες ιστορίες αλλά και ψηφίδες που όλες μαζί συνθέτουν το soundtrack μιας ταινίας με σενάριο τον μουσικό κόσμο της Κορίνας και των τραγουδοποιών του δίσκου. Έτσι, τραγουδάμε ξανά μαζί, μοιραζόμαστε όσα αγαπάμε, βγαίνουμε από το γκρίζο μιας εποχής αναγκαστικού εγκλεισμού, μοναξιάς και απόστασης.

Το album «Σεκάνς» ενορχηστρώνει η πιο must δημιουργική ομάδα, το συγκρότημα Δραμαμίνη, ενώ συμμετέχουν μουσικοί δεξιοτέχνες όπως οι Καραντίνης, Κατσαρέλης, Καλαμάρας, Παχής, Πορφύρης κ.ά. Στο ντουέτο που χάρισε τον τίτλο στο άλμπουμ συμμετέχει ο πολυτάλαντος και πολυσύνθετος Θανάσης Αλευράς. Σταθερά η καλλιτεχνική παραγωγή υπογράφεται από τον «γκουρού» Μανώλη Φάμελλο.

Η «Σεκάνς» είναι ένας κύκλος τραγουδιών. Είναι ένα όχημα ονείρων. Είναι μια γλυκιά απάντηση σε μια ερώτηση που είναι πάντα η ίδια. Η ερώτηση είναι η Ζωή. Κι η απάντηση είναι η Τέχνη.

Ο δίσκος «Σεκάνς», που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen, συνοδεύεται από τρία video clips που υπογράφει ο ταλαντούχος νέος σκηνοθέτης Παναγιώτης Κουντουράς.

Βρείτε το album «Σεκάνς» στα ψηφιακά καταστήματα μουσικής:

Spotify: https://spoti.fi/3Tlm60e

iTunes/Apple Music: https://apple.co/3FrVip8

Deezer: https://bit.ly/3ljeU8i

Δείτε την official album playlist εδώ.