Να βρούμε κάποιον να μας αγαπά όπως ο Τόλης τη Μαρία φωνάζει το Twitter δέκα χρόνια μετά την απώλεια
Ανανεώθηκε:
Δέκα χρόνια μετά την απώλεια του από καρκίνο, η αγάπη του Τόλη για τη Μαρία, συνεχίζει να συγκινεί το Twitter #tolislovedmaria
Πριν δέκα χρόνια, τέτοια μέρα, ο Moloch82, ο Τόλης που αγάπησε ολόκληρο το Twitter έχανε τη μάχη με τον καρκίνο βυθίζοντας στη θλίψη όλους εκείνους τους γνωστούς- αγνώστους που τον ακολουθούσαν στη μάχη του με το σάρκωμα.
Οι ίδιοι άνθρωποι τους οποίους ο Τόλης κατάφερε να εμπνεύσει, όχι μόνο με τον αγώνα του κόντρα στον καρκίνο αλλά και με την αγάπη του, τη μεγάλη αγάπη του για τη Μαρία, η οποία υμνείται κάθε χρόνο από το Twitter μέσα από το hastag #tolislovedmaria.
Γνωστοί από τα έξι, ζευγάρι από τα 18, στα 30 τους, η μοίρα έμελλε να χωρίσει τον Τόλη από το στήριγμά του, τη Μαρία του, είχε προφτάσει όμως να κάνει την αγάπη τους αθάνατη, μέσα από το hastag που κάθε χρόνο τρεντάρει για να μας θυμίσει το πιο βασικό:
Το μαζί στα δύσκολα κάνει τα πάντα να μοιάζουν πιο εύκολα.
«Δέκα χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το χασταγκ. Ο Τόλης φέτος θα έσβηνε 40 κεράκια. Μπορεί να ήταν με τη Μαρία, μπορεί και όχι. Δεν έχει καμία σημασία γιατί αυτή η αγάπη πέρασε στην αιωνιότητα, έγινε άφθαρτη και αθάνατη. Γιατί ο Τόλης αγάπησε τη Μαρία», ήταν μόνο ένα από τα tweets που τρεντάρουν και φέτος και σήμερα, δέκα χρόνια μετά, για τον Τόλη που ήθελε να μάθει όλος ο κόσμος πως ό,τι κι αν συμβεί, η αγάπη πάντα θα κερδίζει.
Δεν ήταν άτυχος ο Τόλης που έχασε νωρίς τη Μαρία του ούτε η Μαρία που έχασε νωρίς τον Τόλη της. Ήταν τυχεροί γιατί έζησαν κάτι που κάποιοι άνθρωποι δε θα το ζήσουν ποτέ. Αγαπήθηκαν δυνατά.
Ο Τόλης δεν φοβήθηκε τον θάνατο, γνώριζε εξ΄αρχής τους αριθμούς που ήταν εναντίον του.
«Φυσικά και σκέφτομαι τον θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου, είναι σημαντικά εναντίον μου. Ο θάνατός μου θα έλθει- μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποια ανακοπή στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά τον θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος, ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα, τίποτα. Τότε, τι φοβόμαστε», είχε γράψει ο Τόλης για τον θάνατο ενώ για την αγάπη, είχε πει:
«Καταλήγω απλώς πως κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω. Το ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα, δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη όψη, η άκρως εγωιστική. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές, πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, βιβλία ταινίες, μουσικές θα χάσω».
Bloggers
