Από τη 17Ν στον πόλεμο της Ουκρανίας: Η Ηρώ Καριοφύλλη μέσα από 35 χρόνια μάχιμης δημοσιογραφίας
Η Ηρώ ήταν, είναι μία σπάνια περίπτωση συναδέλφου. Γυναίκα ρεπόρτερ παλαιάς κοπής, μάχιμη, ατρόμητη, με σπάνιο ήθος και χιούμορ. Πάλεψε να καθιερωθεί σε ένα δύσκολο ρεπορτάζ και κατάφερε με τον τρόπο της να «σπάσει» το κατεστημένο.
Είναι δύσκολο να αποχαιρετήσεις μία συνάδελφο σαν την Ηρώ. Την Καριοφύλλη που πάλεψε από μικρό κορίτσι στον ΣΚΑΙ αρχικά και αργότερα στον Alpha που έγινε το δεύτερο σπίτι της, να επιβληθεί με τη δουλειά της και την αξία της σε ένα ρεπορτάζ δύσκολο όπως το αστυνομικό και αρκετά ανδροκρατούμενο για την εποχή που εκείνη ξεκινούσε στη δημοσιογραφία.
Η είδηση της απώλειας της μετά από την μάχη με τον καρκίνο, «ταξιδεύει» μέσα από το διαδίκτυo και φίλοι και συνάδελφοι είναι ακόμη μουδιασμένοι. Γιατί η Ηρώ ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μία μάχιμη ρεπόρτερ 35 ετών.
Από τις υποκλοπές, τη 17Ν, σε πολέμους, πλημμύρες και όπου χρειαζόταν η Ηρώ ήταν πάντα εκεί για τα αποκλειστικά
Η Ηρώ ήταν (είναι) μία δημοσιογράφος παλαιάς κοπής. Από εκείνες που ήξεραν να κάνουν ρεπορτάζ. Να διασταυρώνουν πληροφορίες, να τρέχουν σε κάθε σημείο για να βλέπουν ιδίοις όμμασι την είδηση, από εκείνες που ήξεραν τα πάντα και τους πάντες, από εκείνες που πριν βγουν τα tablet κουβαλούσαν ατζέντες που έμοιαζαν με τόμους εγκυκλοπαίδειας.
Από εκείνες που αν της ζητούσες μία βοήθεια, ένα τηλέφωνο, μία δική της επαφή, παρατούσε τα πάντα για να σε εξυπηρετήσει.
Η Ηρώ ήταν μαγκάκι, ατρόμητη και κατάφερε με την αντοχή της και το πείσμα της, αφενός να επικρατήσει του ανδροκρατούμενου αστυνομικού ρεπορτάζ, που όταν ξεκινούσε εκείνη στον ΣΚΑΙ είχε προισταμένους - μεγαθήρια της δημοσιογραφίας, αφετέρου να κερδίσει τον σεβασμό όλων των συναδέλφων της.
Δυστυχώς, το ρεπορτάζ μόλις τελείωσε, όπως έγραψε στην ανάρτησή της η Ναταλία Γερμανού.
Σε μία συνέντευξή της είχε μιλήσει για εκείνα τα χρόνια: «Όταν είχα ξεκινήσει ήμουν 19 ετών και ήμασταν 2 κορίτσια και είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας από τους ρεπόρτερ. Μας αντιμετώπιζαν ως κοριτσάκια. Τρώγαμε ξύλο για να πάρουμε μία δήλωση. Δεν θα ξεχάσω όταν είχε δολοφονηθεί το μεγαλύτερο όνομα των νονών της νύχτας τη δεκαετία του '90 και με έβαλαν να χτυπήσω το κουδούνι στο σπίτι του για μία δήλωση. Μου είπαν περιμένετε και βγήκαν οι συγγενείς στο μπαλκόνι και άρχισαν να μου πετάνε πήλινες γλάστρες».
«Την πρώτη φορά που είδα πτώμα φοβήθηκα, ταράχτηκα. Μετά κάπως το συνηθίζεις. Τώρα όμως πονάω πολύ σε τέτοια ρεπορτάζ» είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2025 στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή.
Σωρό τα αποκλειστικά από την εποχή ακόμη της υπόθεσης των υποκλοπών όταν έβγαινε στα δελτία του ΣΚΑΙ. Η Ηρώ κάλυψε με επιτυχία όχι μόνο εγκλήματα, φυσικές καταστροφές και περίεργες υποθέσεις παρανομίας, αλλά και κάθε δύσκολο ρεπορτάζ.
Για όσους μήνες διήρκησε η έρευνα για τα στελέχη της 17Ν τη δεκαετία του '90, η Ηρώ έβγαινε από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ σε ραδιόφωνο - τηλεόραση. Όπου δεν πήγαιναν όλοι οι άλλοι, πήγαινε η Ηρώ.
Και έγινε αυτή η μετρ του αστυνομικού ρεπορτάζ όπως την χαρακτήρισε σήμερα ο Γιώργος Παπαδάκης.
Εμπόδια και δυσκολίες αντιμετώπισε αμέτρητες. Ακόμη και όταν χτυπούσαν στο γραφείο των διευθυντών της τα τα τηλέφωνα με τα παράπονα των υπουργών (αρκετών κυβερνήσεων) που ζητούσαν την απόλυσή της, γιατί ενόχλησε, κάποιους, κάποτε.
Η Ηρώ δεν είπε ποτέ ψέματα. Δεν μπήκε σε μονοπάτια περίεργα, δεν «πούλησε» με κανέναν τρόπο την αξιοπρέπεια και το ήθος της. Παιδί του Alpha από το 1991, ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Ενώ θα μπορούσε μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας να κλειστεί σε ένα γραφείο, να ηρεμήσει, να χαλαρώσει.
Ακόμη και όταν αυτή η «αρρώστια» την τραυμάτιζε ξανά και ξανά τα τελευταία 4 χρόνια, εκείνη σηκωνόταν όρθια, έπαιρνε το μικρόφωνο στα χέρια της και έτρεχε στο πεζοδρόμιο. Δεν το θεωρούσε υποτιμητικό, το θεωρούσε αναγκαίο.
Κατόρθωσε να κάνει πράξη τα τελευταία χρόνια ένα όνειρό της με το να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια. Ακόμη και στον πόλεμο της Ουκρανίας η Ηρώ έδειξε ξανά αυτόν τον βαθύ ανθρώπινο προσδιορισμό που είχε πάντα στα ρεπορτάζ της.
Οι φίλοι, οι δημοσιογράφοι άλλων μέσων, οι συνάδελφοί της στον Alpha, εκείνοι που βρισκόταν δίπλα της ως δεύτερη οικογένεια, με λόγια καρδιάς, απλά αλλά συγκινητικά, αποχαιρετούν τη φίλη, το «μαγκάκι», την Ηρώ τη «φωνακλού» που παρά τη δουλειά και τα τρελά της ωράρια δεν ξεχνούσε ποτέ να στείλει ένα μήνυμα, μία ευχή, ένα «μπράβο» στους συναδέλφους της.
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί αύριο Τετάρτη 2 Ιουλίου στις 11.30 το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στον Νέο Σκοπό των Σερρών που ήταν και τόπος καταγωγής της.
Bloggers
