Ως μαμά, το ντοκιμαντέρ «Unknown Number: The High School Catfish» μου ξύπνησε έναν νέο φόβο

Ως μαμά, το ντοκιμαντέρ «Unknown Number: The High School Catfish» μου ξύπνησε έναν νέο φόβο: τι μας περιμένει μεγαλώνοντας παιδιά στην εφηβεία σε έναν ψηφιακό κόσμο.

Πέρασαν μερικές μέρες από τότε που παρακολούθησα το ντοκιμαντέρ Unknown Number: The High School Catfish στο Netflix και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι την ιστορία του. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την τραγική εμπειρία εφήβων στη Beal City, Michigan, που υπέστησαν βίαιο και σκληρό cyberbullying για πάνω από έναν χρόνο από έναν άγνωστο αριθμό. Ως μαμά δύο κοριτσιών, ένιωσα σοκ και βαθιά αναστάτωση και έναν μεγαλύτερο φόβο για τα εφηβικά χρόνια των παιδιών μου που πλησιάζουν.

Το παράδειγμα της οικογένειας Licari

Όλα ξεκίνησαν όταν η 13χρονη Lauryn Licari και ο τότε φίλος της Owen McKenney άρχισαν να λαμβάνουν άσχημα, ανώνυμα μηνύματα από έναν αριθμό που δεν αναγνώριζαν τον Οκτώβριο του 2020. Τα μηνύματα σταμάτησαν για λίγο και ξανάρχισαν τον Σεπτέμβριο του 2021, αλλά αυτή τη φορά ήταν όλο και πιο επιθετικά, απειλητικά για 15 μήνες, μέχρι που ο δράστης εντοπίστηκε.

Οι ψυχολόγοι εξηγούν ότι ακόμα και η πιο «αθώα» μορφή cyberbullying, όπως η απομάκρυνση ενός παιδιού από μια ομαδική συνομιλία, μπορεί να προκαλέσει διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) και ψυχικό τραύμα. Για τη Lauryn και τον Owen, όμως, ήταν πολύ χειρότερο.

Ο ανώνυμος αποστολέας έστελνε εκατοντάδες σκοτεινά και ανατριχιαστικά μηνύματα, μεταξύ των οποιών: «είσαι το πιο άσχημο άτομο που έχω δει», «δεν αξίζεις τίποτα» και «θα κάνουμε κάθε σου μέρα δυστυχισμένη».

Τα πιο τρομακτικά μηνύματα απευθύνονταν απευθείας στη Lauryn, προτρέποντάς την να βάλει τέλος στη ζωή της, ενώ ο Owen δεχόταν σεξουαλικές απειλές. Τα παιδιά λάμβαναν έως και 50 μηνύματα τη μέρα, με προσβολές, απειλές και άκρως προσωπικά σχόλια.

Και το πιο σοκαριστικό; Οι γονείς, το σχολείο και οι αρχές δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ο δράστης χρησιμοποιούσε εφαρμογές για να στέλνει τα μηνύματα από διαφορετικούς αριθμούς, οπότε ακόμα και όταν τα παιδιά τον μπλόκαραν, τα μηνύματα ξανάρχιζαν αμέσως.

Το μεγάλο twist στο τέλος; (Spoiler alert)

Ο αποστολέας ήταν η ίδια η μητέρα της Lauryn, η Kendra Licari. Ένας ειδικός του FBI εντόπισε τη διεύθυνση IP της Kendra και εκείνη ομολόγησε ότι έστελνε τα μηνύματα για να «κρατήσει κοντά» τη Lauryn, σαν ένα σύνδρομο Munchausen by proxy. Στο ντοκιμαντέρ, οι ειδικοί επίσης σχολίασαν ότι η Kendra είχε ανθυγιεική εμμονή με τον Owen. Η Kendra συνελήφθη και παραδέχτηκε δύο κατηγορίες stalking ανηλίκου, ενώ έμεινε στη φυλακή μέχρι τον Αύγουστο του 2024, επιμένοντας πως δεν είναι αυτή που ξεκίνησε τα μηνύματα αλλά πως το έκανε στη συνέχεια.

Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν τα μισά παιδιά (46%) έχουν υποστεί cyberbullying, από προσβολές και ψεύτικες φήμες μέχρι σεξουαλικά απειλητικά μηνύματα και διαρροή προσωπικών εικόνων χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Η σκηνοθέτης Skye Borgman ανέφερε: «Δεν ξέρω αν η Kendra καταλαβαίνει πραγματικά γιατί το έκανε. Αναφέρει ένα περιστατικό βίας που υπέστη όταν ήταν περίπου στην ηλικία της Lauryn. Μιλά για το πόσο τρομακτικό ήταν για εκείνη το να βλέπει την κόρη της να μεγαλώνει και αυτό είναι που πιστεύει ότι την οδήγησε να στέλνει αυτά τα μηνύματα».

Η ίδια η Kendra είπε στο ντοκιμαντέρ:

«Δεν φοβόμουν ότι θα βλάψει τον εαυτό της», παρότι η ίδια την προκαλούσε να αυτοκτονήσει. Όπως σχολίασε η Borgman στο TIME:

«Ίσως η κλιμάκωση στο να λέει στη Lauryn να αυτοκτονήσει είναι η τελευταία προσπάθεια να την κρατήσει όσο πιο κοντά γίνεται. Αλλά είναι τόσο ακραίο. Δεν ξέρω κανέναν γονιό που θα σκεφτόταν κάτι τέτοιο».

Ακόμα κι αν κάποιοι βλέποντας το ντοκιμαντέρ λέγοντας «εγώ είμαι καλή μητέρα, ποτέ δε θα έστελνα τέτοια μηνύματα», δυστυχώς η αλήθεια είναι διαφορετική.

Μεγαλώνουμε παιδιά σε μια ψηφιακή εποχή.

Η Borgman ελπίζει ότι η ταινία θα προκαλέσει σημαντικές συζητήσεις ανάμεσα σε γονείς και παιδιά για την τεχνολογία και την εμπιστοσύνη.

«Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι εξαιρετικά ακραία, αλλά τα παιδιά δέχονται τρομερά μηνύματα κάθε μέρα και αντιμετωπίζουν cyberbullying καθημερινά. Ίσως το FBI να μην εμπλέκεται, αλλά τα παιδιά πρέπει να το διαχειρίζονται», λέει, αναφερόμενη στην ωριμότητα και την ανθεκτικότητα που επέδειξαν οι έφηβοι στο επίκεντρο του Unknown Number: The High School Catfish.

«Καθένας από αυτούς στην ταινία ήταν τόσο ώριμος και πρόθυμος να βοηθήσει, να προσπαθήσει να καταλάβει τι συμβαίνει, παρόλο που δεν τον πίστευαν, παρόλο που του έδειχναν με το δάχτυλο. Οπότε, το μεγαλύτερο μήνυμα, πιστεύω, είναι ότι όλα αυτά τα παιδιά ήθελαν να το μεταδώσουν και ελπίζουμε ότι αυτό κάνει το ντοκιμαντέρ».

Η Sandra Kushnir, οικογενειακή και γάμου θεραπεύτρια, συνιστά στους γονείς να παρατηρούν αλλαγές στη διάθεση, αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων ή πτώση στις σχολικές επιδόσεις, καθώς μπορεί να υποδηλώνουν ότι το παιδί βιώνει bullying. Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το μπούλινγκ πρέπει να παραμένουν ήρεμα, να μην ανταποδίδουν και να ζητούν βοήθεια από έναν ενήλικα που εμπιστεύονται. Οι γονείς οφείλουν να δημιουργούν έναν ανοιχτό και μη κριτικό χώρο επικοινωνίας, να ακούν και να στηρίζουν τα παιδιά τους.

Όταν η σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ του Netflix ρωτήθηκε για το κάλεσμα σε δράση που περιλαμβάνει η ταινία, η Borgman είναι ξεκάθαρη:

Aυτό που θα συγκλονίσει ακόμα πιιο πολύ είναι η συμμετοχή της μητέρας στο ντοκιμαντέρ και η σχέση που θέλει η κόρη της να έχει μαζί της. Εκεί θα κρατήσεις τα πιο πολλά ερωτηματικά για την θεραπεία που χρειαζόμαστε και δεν λαμβάνουμε έγκαιρα.