Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Έκλαιγαν παίκτες στον Εκατομμυριούχο γιατί θα αποπλήρωναν το δάνειό τους»

Το «Ποιος θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος» αποτελεί ίσως το πιο θρυλικό παιχνίδι στα 36 χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης και η προσωπική επιμονή του Γρηγόρη Αρναούτογλου να το επαναφέρει 22 χρόνια μετά τη διακοπή του, δικαίωσε τον ίδιο αλλά και τον ΑΝΤ1 που δεν του χάλασε το χατίρι.

Ο παρουσιαστής μιλά στο Queen.gr για την κοινωνική διάσταση ενός ψυχαγωγικού προγράμματος που άλλαξε πραγματικά τη ζωή όσων κέρδισαν έστω και ένα μικρό ποσό. Μετά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, οι παίκτες δεν πηγαίνουν απλά για την εμπειρία στο πλατό του Εκατομμυριούχου.

Η Νάνσυ Αντωνίου είχε γενέθλια και ο Γρηγόρης Αρναούτογλου της ευχήθηκε με το πιο γλυκό «ευχαριστώ»

Για την ιστορία το παιχνίδι προβαλλόταν στον Alpha από το 1999 έως το 2002, την ίδια χρονιά πήρε μεταγραφή για την ΝΕΤ (ΕΡΤ) πάλι με παρουσιαστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο μέχρι το 2004, ενώ το 2006 και για μία σεζόν προβλήθηκε από τον Alpha.

Ακόμη και στις πρόσφατες συνεντεύξεις σου, επιμένεις στη γενικότερη αλλαγή τηλεοπτικού περιεχομένου σε όλες τις ζώνες, προς την ψυχαγωγία. Είναι τα τηλεπαιχνίδια πια, από τα λίγα προγράμματα που εξυπηρετούν αυτό τον σκοπό;

Είμαι μεγάλος φαν των τηλεπαιχνιδιών, γιατί προσφέρουν μόνο καλό. Ειδικά μετά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, αυτά τα παιχνίδια δεν έγιναν απλά ένα σημαντικό κομμάτι της ψυχαγωγίας, αλλά ήταν και ένας τρόπος για να στηριχτεί οικονομικά ο κόσμος. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, τα 3 τελευταία χρόνια που παρουσιάζω τον Εκατομμυριούχο, έχουν δοθεί συνολικά περίπου τρία εκατομμύρια ευρώ σε πάρα πολλούς παίκτες.

Είδα ανθρώπους που κέρδισαν να κλαίνε γιατί με αυτά τα χρήματα θα αποπλήρωναν το δάνειο τους, παιδιά που κατάφεραν να φύγουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό, παίκτες που χρωστούσαν το αυτοκίνητό τους και κατάφεραν να το ξεπληρώσουν μέσω του Εκατομμυριούχου. Ήταν πολύ συγκινητικό για εμένα όλο αυτό. Γιατί εκτός από ένα ωραίο τηλεπαιχνίδι γνώσεων, ο Εκατομμυριούχος κατάφερε να αλλάξει τη ζωή σε πάρα πολλούς ανθρώπους.

Τι καθιστά ένα παιχνίδι πετυχημένο και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο παρουσιαστής σε αυτή την επιτυχία;

Θα πρέπει να βρεις την κατάλληλη συνταγή για να συνυπάρξεις με τους παίκτες. Γιατί δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν χιούμορ, να είναι ευδιάθετοι για να σου γεμίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο να δημιουργήσουν ενδιαφέρον. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές καλών παικτών, είτε μείνουν για λίγα λεπτά στο παιχνίδι, είτε για δύο επεισόδια, όπως συχνά συμβαίνει. Μπορεί να μην απαντούν γρήγορα στις ερωτήσεις, να χρειάζονται τον χρόνο τους για να σκεφτούν. Εγώ όμως ως παρουσιαστής, σε όλα αυτά θα πρέπει να είμαι σε εγρήγορση, να δημιουργήσω τις κατάλληλες συνθήκες και για να περάσει καλά το κοινό που μας παρακολουθεί, αλλά και εκείνοι που συμμετέχουν, γιατί μιλάμε για ένα show. Είναι πολύ δύσκολο το τηλεπαιχνίδι στην παρουσίασή του, δεν είναι τόσο εύκολο, όσο μερικοί το φαντάζονται. Δεν είναι απλά μία αλληλουχία ερώτησης, απάντησης.

Τους ψυχολογείς τους παίκτες πριν ξεκινήσει το επεισόδιο; Καταλαβαίνεις ποιοι έρχονται για τη χαρά του παιχνιδιού και ποιοι έχουν ξαναπαίξει σε άλλα παιχνίδια;

Αυτοί που έχουν ξαναπαίξει το αναφέρουν στην παραγωγή όταν τους ζητούν τα στοιχεία τους. Αρκετούς τους έχουμε δει κατά το παρελθόν. Κάποιους που είναι και πάρα πολύ καλοί, τους έχω φιλοξενήσει και στο The 2Night Show και μου έχουν πει ότι έχουν βγάλει χρήματα από τα παιχνίδια που έχουν συμμετάσχει. Υπάρχει όμως και η πλειοψηφία εκείνων που έρχονται για πρώτη φορά. Συχνά κάνω την ερώτηση στους παίκτες «είναι η πρώτη σας φορά στην τηλεόραση;». Από αυτούς αρκετοί, έρχονται για να ζήσουν μία τηλεοπτική εμπειρία μαζί με τον παρουσιαστή λέγοντας μου ότι «εσύ μας ενέπνευσες να πάρουμε το θάρρος για να παίξουμε». Αυτό με ικανοποιεί ιδιαίτερα όταν μου το λένε για αυτό και προσπαθώ να τους κάνω να περάσουν ωραία.

Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία, εκείνων που ντρέπονται. Φοβούνται μήπως δεν απαντήσουν σωστά, μήπως φύγουν γρήγορα από το παιχνίδι και φοβούνται μήπως τους κοροϊδέψουν μετά οι φίλοι τους. Αφορά μία μεγάλη κατηγορία ανθρώπων και αυτό με στενοχωρεί πολύ, έχουμε αυτό το ελάττωμα στην Ελλάδα, να κρίνουμε εύκολα τους άλλους.

Για αυτό και προσπαθώ να τους εμψυχώνω για να ζήσουμε μαζί την εμπειρία, γιατί είναι κάτι που θα το θυμούνται για όλη τους τη ζωή. Και αν σκεφτείς ότι περιμένουν λόγω των συμμετοχών, για να παίξουν στο Εκατομμυριούχο 300 χιλιάδες άνθρωποι, αυτός που τελικά παίζει, είναι εξαιρετικά προνομιούχος.

Όταν αποφάσισες να κάνεις τον Εκατομμυριούχο, σκέφτηκες πως θα μπορούσες να το εξελίξεις, όχι για να ξεπεράσεις τον Σπύρο Παπαδόπουλο που το παρουσίαζε για πολλά χρόνια, αλλά για να του δώσεις τη δική σου σφραγίδα, κάτι από τη δική σου τηλεοπτική προσωπικότητα;

Χωρίς να θέλω να πω κάτι αρνητικό για κάποιους συναδέλφους μου παρουσιαστές, η ιστορία έδειξε πως μετά τον Σπύρο Παπαδόπουλο, επιχείρησαν δύο κανάλια για να ξανακάνουν τον Εκατομμυριούχο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτό, επαναλαμβάνω, δεν αποτελεί κάποια μομφή για άλλους παρουσιαστές γιατί ο καθένας κάνει την προσπάθειά του, απλά έτυχε να μην πάει καλά.

Μπορεί να μην το ευνόησαν οι γενικότερες τηλεοπτικές συνθήκες, ή μπορεί να έγινε σχετικά νωρίς η επαναφορά του.

Ακριβώς, δε σημαίνει πως έφταιγε ο παρουσιαστής. Η επιτυχία που δεν κατάφερε να έχει, με έκανε όμως να λέω πως δεν είναι δυνατόν ένα τέτοιο παιχνίδι να βρίσκεται στα συρτάρια των καναλιών, ενώ παίζεται σε όλον τον πλανήτη.

Μέχρι στιγμής, ένας μόνο ήταν ο τυχερός παίκτης που έχει κερδίσει τις 100 χιλιάδες ευρώ;

Μόνο ένας, αλλά έφτασαν και άλλοι δύο παίκτες πολύ κοντά. Φοβήθηκαν να απαντήσουν και εγκατέλειψαν, αλλά αν τελικά το τολμούσαν, θα κέρδιζαν. Γιατί όταν πια είχαν πάρει την απόφαση να μη συνεχίσουν τους ρώτησα τι θα απαντούσαν και μου είχαν πει τη σωστή απάντηση, δυστυχώς.

Δες όλο το αφιέρωμα εδώ