Να δεις το Jay Kelly του Netflix, αν μεγάλωσες με τον Clooney κι αν πάντα σε συγκινεί ο Sandler
Όσο κι αν ο Jay βρίσκεται στο κέντρο της αφήγησης, η καρδιά της ταινίας χτυπά στον Ron Sukenick, τον μάνατζερ του, τον οποίο υποδύεται ο Adam Sandler με μια σπάνια εσωτερικότητα.
Αν λάτρεψες τον George Clooney μέσα από το ER, αν τον αγάπησες στο Ocean’s Eleven και αν τον παρακολούθησες να μεγαλώνει χωρίς να χάνει ποτέ την αξιοπρέπειά του, τότε το Jay Kelly δεν είναι απλώς άλλη μία ταινία. Το Jay Kelly του Netflix είναι μια συνάντηση με όλα όσα σημαίνει ο χρόνος, η φήμη και οι επιλογές και μια υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος πίσω από τον Clooney ευτυχώς δεν έγινε ποτέ ο ήρωας που υποδύεται εδώ.
Το Jay Kelly του Noah Baumbach είναι ένα ήσυχο, συναισθηματικό δράμα για το τίμημα της επιτυχίας και παρότι φέρει το όνομα του Clooney στον τίτλο, αυτό που τελικά θα θυμάσαι περισσότερο είναι η ερμηνεία του Adam Sandler.
Ο Jay Kelly πίσω από τις κάμερες και τα φλας
Ο George Clooney υποδύεται τον Jay Kelly, έναν θρυλικό κινηματογραφικό σταρ που έχει κατακτήσει τα πάντα επαγγελματικά, αλλά σχεδόν τίποτα προσωπικά. Οι αναμνήσεις του είναι οι ταινίες και τα βραβεία του αλλά οι σχέσεις του με τις δύο κόρες του, την Jessica (Riley Keough) και τη Daisy (Grace Edwards), παραμένουν ελλειπείς και προβληματικές.
Ο Jay έχει αποξενωθεί από τις δύο κόρες του, την Jessica (Riley Keough) και τη Daisy (Grace Edwards), γιατί για χρόνια προτεραιότητά του ήταν μόνο η καριέρα. Οι πιο στενοί του άνθρωποι είναι όσοι πληρώνονται από εκείνον: ο μάνατζέρ του Ron και η δημοσιοσχέτισσα Liz (Laura Dern). Μοναδική εξαίρεση, ο παλιός του μέντορας Peter Schneider (Jim Broadbent), ο θάνατος του οποίου φέρνει ξανά στη ζωή του έναν πικραμένο φίλο του παρελθόντος, τον Timothy (Billy Crudup).
«Όλες μου οι αναμνήσεις είναι ταινίες», λέει κάποια στιγμή και αυτή η φράση συνοψίζει ολόκληρο το δράμα του.
Μια σύγκρουση με τον Timothy γίνεται η σπίθα που κάνει τον Jay να καταρρεύσει εσωτερικά και να πάρει μια παρορμητική απόφαση: ένα ταξίδι στην Ιταλία, για να βρει την κόρη του και να αποδεχτεί έναν φόρο τιμής που είχε παλαιότερα απορρίψει.
Εκεί που η ταινία σε κερδίζει πραγματικά
Όσο κι αν ο Jay βρίσκεται στο κέντρο της αφήγησης, η καρδιά της ταινίας χτυπά στον Ron Sukenick, τον μάνατζερ του, τον οποίο υποδύεται ο Adam Sandler με μια σπάνια εσωτερικότητα.
Ο Ron είναι ο άνθρωπος που κουβαλά τα πάντα: την καριέρα του Jay, τις κρίσεις του, τις ανάγκες του, συχνά πριν καν τις καταλάβει ο ίδιος. Ο Sadler έχει αφήσει πίσω την οικογένειά του, την προσωπική ζωή του και τις ανεκπλήρωτες σχέσεις του, για να είναι πάντα διαθέσιμος για τον Jay. Και όσο περνά η ταινία, καταλαβαίνεις ότι αυτό που τον βαραίνει περισσότερο δεν είναι η κούραση, αλλά η αίσθηση ότι ίσως δεν μετρά ως άνθρωπος για τον αστέρα του Hollywood, ίσως δεν είναι ο φίλος που εκείνος μονόπλευρα θεωρούσε παρά μόνο ένα εργαλείο για τον Kelly.
Ο Adam Sandler δίνει εδώ μια από τις πιο ώριμες και συγκινητικές ερμηνείες του (ήδη από το Uncut Gems μας έχει δείξει όσα έκρυβε για χρόνια) και καταφέρνει χωρίς υπερβολές, χωρίς μελόδραμα να σε κάνει να νιώσεις την εξάντληση, την παραίτηση και τελικά τη ρωγμή στη σχέση με τον Clooney.
Το Jay Kelly δεν είναι ταινία κάθαρσης
Το Jay Kelly δεν σου υπόσχεται ότι οι άνθρωποι αλλάζουν μαγικά, ούτε ότι τα λάθη διορθώνονται πάντα και ακόμα και στο τέλος, δεν είσαι σίγουρη ότι ο Jay έχει πραγματικά καταλάβει το βάθος της ζημιάς που προκάλεσε ή απλά απόλαυσε αυτήν ακριβώς τη διαδρομή με τα λάθη και τις αδικίες που έκανε.
Αυτό που κάνει η ταινία είναι να σου δείχνει το κόστος, το κόστος της φιλοδοξίας, το κόστος του να είσαι πάντα απών, ακόμα κι όταν είσαι παρών.
Η τελευταία κοινή σκηνή του Jay και του Ron, μπροστά σε ένα slideshow από τις ταινίες μιας ζωής του σταρ του Hollywood, είναι συγκινητική όχι επειδή εξιδανικεύει τη δόξα αλλά επειδή σου θυμίζει πόσοι άνθρωποι την πλήρωσαν.
Κι είναι οι ταινίες του Clooney ως ηθοποιού κι οχι του Kelly ως χαρακτήρα που υποδύεται αυτές που στο rewind σε συγκινούν βαθιά. Η συναισθηματική του κατάρρευση είναι αυτή που δίνει αξία και στην «επιφοίτηση» του Jay στο φινάλε. Όχι γιατί πείθεσαι ότι ο Jay θα αλλάξει πραγματικά αλλά γιατί βλέπεις τι κόστος είχε η επιτυχία του για τους άλλους.
Γιατί αξίζει να το δεις
Γιατί είναι μια ταινία για το πότε καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες. Γιατί ο George Clooney υποδύεται έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να είχε γίνει αλλά ευτυχώς δεν έγινε και γιατί ο Adam Sandler σου θυμίζει πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι όταν του δοθεί ο σωστός ρόλος.
Το Jay Kelly δεν θα σε συγκλονίσει, δεν είναι αριστούργημα αλλά είναι έντιμο. Το ταξίδι αυτογνωσίας του Jay δεν είναι πάντα τόσο δυνατό όσο θα ήθελε η ταινία αλλά δεν μπορεί παρά να σου προκαλέσει μια γλυκόπικρη ωριμότητα. Ίσως γιατί μεγαλώσαμε κι εμείς μαζί με τον Clooney. Ίσως γιατί πλέον ξέρουμε ότι η επιτυχία δεν φέρνει την πληρότητα.
George Clooney: Η μεγάλη αλήθεια για τον γάμο του με την Amal και η αντίδραση των παιδιών τους
Bloggers
