Ο ντανταϊσμός στην ελληνική τηλεόραση
Σκόρπιες εικόνες. Κοιτώ αλλά σα σε χαύνωση, σα σε υπνωτισμό, σα σε πανεθνικό «τραπεζάκι» μεσμερισμού όπου η τηλεόραση αναζητά χαμένες ψυχές απ το υπερπέραν. Στο Star η Άντζελα Δημητρίου σε ακατάληπτη εγωμανία, απαντά μόνο στην Μελέτη και στον Σιγούρο, αρνούμενη να κοιτάξει καν τους υπόλοιπους του πάνελ, τονίζοντας συνεχώς την λέξη «εγώ».
Πιο πριν, η καλή εκπομπή του Αρβανίτη, που πως αντέχει ο άνθρωπος ξανά τονίζω εκεί στο λάκκο με τις χάρες της κρατικής τηλεόρασης, δείχνει τους απλήρωτους υπάλληλους από τον χώρο του βιβλίου και των εκδόσεων. Ο Λυριτζής χωρίς Οικονόμου, αλλά με Έλλη Τριανταφύλλου, μιλάνε με έναν πολιτικό που παίρνει τόσο σοβαρά τον εαυτό του σα να ναι ο Τσόρτσιλ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μιλάει σαν την Δημητρίου ακατάληπτα, χωρίς να έχει να μας επιδείξει και σπουδαία λαϊκά σουξέ.
Αρχίζουν τα ψυχαγωγικά πρωινά. Στου Φερεντίνου το μαγαζί, γελάνε τόσο δυνατά και τόσα έντονα με ένα βίντεο –αναπαραγωγή του Ράδιο Αρβύλα, που θα πρέπει να πονάνε οι μυς του προσώπου τους. Σα να κοροϊδεύουν. Την ίδια ώρα η Φαίη Σκορδά κάνει γκάλοπ στους άνδρες του πλατό ποια είναι ποιο σέξι; Η Σπανού ή η Παπαβασιλείου; Ήτοι η τωρινή ή προηγούμενη αγαπημένη του Αντώνη Σρόιτερ; Σε αυτό το ευγενικό, κομψό, καλαίσθητο γκάλοπ νικήτρια βγαίνει η Παπαβασιλείου, για να μην έχετε και καμία απορία! Πιο πριν η Λίτσα Πατέρα με έχει βγάλει από την χαύνωση λέγοντας πως ότι με υπερενέργεια ετοιμάζουν τώρα οι Δίδυμοι (σ.σ: εγώ!), θα αποδώσει τον Ιούνιο. Με υπερενέργεια, είμαι σε οριζόντια θέση στο κρεβάτι μου και δεν ετοιμάζω εντελώς τίποτα. Ούτε μεσημεριανό που θα γυρίσει το παιδί απ το σχολείο.
Στο Alter οι κάρτες παραδέχονται πως ο 13ος μισθός δεν δόθηκε αν και είναι υποχρεωτικός! Ένα χριστουγεννιάτικο δεντράκι. «Ευχόμαστε σε σας και στις οικογένειες σας καλές γιορτές, υγεία και δουλειά». Οξύς πόνος στη καρδιά! Όχι δεν είναι έμφραγμα. Όχι ακόμη. Πρέπει να σηκωθώ, να αντιδράσω, να αρπάξω τη ζωή από τα μαλλιά, να στύψω την πέτρα, να... σβήνω και τα φώτα. Μου πονάει το φως τα μάτια. Έξω βρέχει και είναι όλα γκρι...
...Μέσα στα πλατό των εκπομπών είναι όλα πολύχρωμα. Στο Star μαγειρεύουν σε δυο - τρεις κατσαρόλες ταυτόχρονα και παινεύουν αυτό που φτιάχνουν. Πρέπει να σηκωθώ να μαγειρέψω! Ο Λιάγκας ψηφίζει Σπανού. Η Σταμάτη φοράει μια ωραία δαντελένια μπλούζα. Ο Alpha παίζει ένα σίριαλ με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους σε επανάληψη, που ποτέ μου δεν ήξερα ότι είχε υπάρξει. Αλλάζω με ταχύτητα κανάλια. Η φιλεναδίτσα μου η τηλεόραση, η παρεούλα μου αλλάζει χρώματα ζαλιστικά. Ο ένας μπλέκει με τον άλλον, σε ένα συνεχόμενο, ατελή, παράλογο διάλογο και όλο χαμόγελα καλογυαλισμένα και καλοτροχισμένα για ανθρώπους που εξελιχτήκαν από το σαρκοφάγο θηλαστικό του είδους. Ούτε κοπτήρες δεν έχουν! Μου φαίνεται όλο αυτό το θέαμα σα να αναβίωσε ο ντανταϊσμός. Εκείνο το καλλιτεχνικό κίνημα του Ρουμάνου ποιητή Κριστιάν Τζαρά, για το παράδοξο και το παράλογο, βαφτισμένο από τις πρώτες λεξούλες των μωρών «ντα ντα». Αν κλείσω τον ήχο, όλο ντα ντα θα φαίνεται πως λένε τα χείλη τους... να μπορούσα να μη σηκωθώ απ το κρεβάτι μου, σήμερα...