Ο κόσμος έγινε για να συναντήσουμε (και) τα τραγούδια του: Ο Μανώλης Λιδάκης «έφυγε» στα 64 του
Ο Μανώλης Λιδάκης «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, έπειτα από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Σύμφωνα με πληροφορίες του www.cretalive.gr ο Μανώλης Λιδάκης «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, μόλις δύο μέρες πριν από τα γενέθλιά του, στις 28 Φεβρουαρίου.
Αν και δεν έχουν γίνει γνωστές ακόμα περισσότερες πληροφορίεςο σπουδαίος ερμηνευτής με καταγωγή από την Κρήτη τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, τα οποία μάλιστα τον ανάγκασαν να ακυρώσει και τις live εμφανίσεις του τη χρονιά που πέρασε.
Η απώλειά του και το κενό που αφήνει στη μουσική είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλο, γι' αυτό και η είδηση του θανάτου του, δεν έκανε μόνο την Κρήτη να πενθεί σήμερα, αλλά και όλους όσους είχαν αισθανθεί με τα τραγούδια του.
Στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του ο Αλέξης Κούγιας έχει πάντα στήριγμα τα δύο παιδιά του
Τα χειρουργεία και η επιστροφή στην Κρήτη
Ήταν τον Ιούλιο του 2024, όταν ο Μανώλης Λιδάκης ενημέρωσε τους θαυμαστές του μέσα από μια ανακοίνωση στη σελίδα «Αγροτικό Δισκοπωλείο» του Facebook πως θα έπρεπε να ακυρώσει την περιοδεία του, εξαιτίας της υγείας του κι ενός σοβαρού ορθοπεδικού προβλήματος που τον ταλαιπωρούσε.
«Αγαπημένοι μου φίλοι, λυπάμαι πάρα πολύ που σας στεναχωρώ αλλά σοβαροί λόγοι υγείας (πρέπει να κάνω δύο χειρουργεία), οι δυνάμεις μου δεν μου επιτρέπουν να εμφανίζομαι επί σκηνής και να συνεχίσω την περιοδεία αυτή που έχει προγραμματιστεί σε όλη την Ελλάδα. Εύχομαι υγεία σε όλους και να μην έρθει ποτέ κανένας στη θέση μου ούτε ο χειρότερος εχθρός μου. Δικός σας πάντα…», είχε γράψει ο ίδιος.
Τον Οκτώβριο του 2024 ο ίδιος ανέφερε σε νέα του ανάρτηση πως δεν είχε κάνει ακόμα την αρθροπλαστική που αναμενόταν να κάνει. Ο ίδιος είχε παρμείνει στο νοσοκομείο για τρεις μήνες.
Αγαπημένοι φίλοι μου εξακολουθώ να βρίσκομαι στο νοσοκομείο στο κέντρο αποκατάστασης “Ολύμπιον”, δεν έχω κάνει ακόμα την αρθροπλαστική. Αυτή η επιδείνωση της υγείας μου με έκανε να μην μπορέσω να ολοκληρώσω οπτικά και αν θέλετε ερμηνευτικά “το ρήγμα” στο οποίο θα επανέλθω με καινούρια έκδοση και καινούριο βίντεο, αλλά όπως ξέρετε η υγεία είναι πάνω απ ‘όλα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους για την αγάπη τους και μάλιστα δέχτηκα αγάπη από ανθρώπους που δεν περίμενα.
Κάπως έτσι ο ίδιος πήρε και την απόφαση να επιστρέψει στην Κρήτη έχοντας ζήσει 35 χρόνια στην Αθήνα.
Μετά από 35 χρόνια, αποφάσισα για προσωπικούς λόγους να επιστρέψω εκεί που γεννήθηκα. Από εδώ πλέον θα εργάζομαι δισκογραφικά…
Το 2011 ο ίδιος μιλώντας στην Έλενα Ακρίτα είχε αναφερθεί και στις εξαρτήσεις, αλλά και την κατάθλιψη που είχε περάσει.
«Έχω ζήσει πολλές δύσκολες στιγμές. Έχω κοντέψει να πεθάνω τρεις φορές… Πήγα κι ήρθα… Έχω εκτεθεί από λάθη μου… Είμαι άνθρωπος του ρίσκου και είμαι έτοιμος να πληρώσω το τίμημα. Εγώ ποτέ δεν φοβόμουνα να τσαλακώσω την εικόνα μου και να αναλάβω τις ευθύνες μου. Και με αυτή την έννοια άγγιξα πολλά πράγματα στα οποία δεν έμεινα όμως εκεί. Μόνο από τα λάθη σου μπορείς να διδαχθείς. Υπάρχουν πολλοί που έπεσαν αλλά έμειναν εκεί. Έχεις δικαίωμα να πέσεις, δεν έχεις δικαίωμα να μην σηκωθείς όμως.. για αυτούς που αγαπάς, γι’ αυτούς που σ’ αγαπάνε», είχε πει.
Όσο για την κατάθλιψη το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο:
Θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Η κατάθλιψη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα βραχυκύκλωμα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρεις τι έχεις. Δε μπορείς να πάρεις ένα ποτήρι από εδώ να το ακουμπήσεις εκεί… Μπορείς να την πάθεις είτε από μια πολύ μεγάλη χαρά , είτε από απογοήτευση, ερωτική ή λόγω απώλειας αγαπημένων ανθρώπων. Είναι μια αρρώστια η οποία έχει το ίδιο όνομα για όλους αλλά εμφανίζεται διαφορετικά στον καθένα . Πρέπει πρώτα από όλα όποιος το αντιμετωπίζει να το παραδεχθεί. Εδώ το κρύβουν, φοβούνται να το πουν. Συνεπώς το κουκουλώνουν με αποτέλεσμα να κουκουλώνονται και οι ίδιοι μέσα στο πρόβλημα.
Ο Μανώλης Λιδάκης, η μουσική, τα τραγούδια
Ο Μανώλης Λιδάκης ξεκίνησε να ασχολείται με την μουσική από πολύ μικρή ηλικία. Στα εννέα του χρόνια, άρχισε τις μουσικές του σπουδές στην κιθάρα, τα πνευστά και στη θεωρία της μουσικής. Από το 1970 ως το 1977, συμμετείχε στις φιλαρμονικές του Ηρακλείου παίζοντας ευφώνιο και τρομπέτα.
Το 1982 ήρθε στην Αθήνα και αφού πήρε μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή "Να η Ευκαιρία", υπέγραψε με την πρώτη του δισκογραφική εταιρεία και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του στη μουσική.
Το 1982 κυκλοφόρησε ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Μετά από σένα», ενώ η εκτόξευση της καριέρας του ήρθε με τον «Ούτε που ρώτησα» το 1990.
Μερικές από τις τεράστιες επιτυχίες του ήταν:
- «Μαϊστράλια»
- «Για να σε συναντήσω»
- «Δεν μετανιώνω»
- «Κόκκινο ακρογιάλι»
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το καλοκαίρι του 2024 στην εκπομπή Στούντιο 4, ο ίδιος είχε πει πως ίσως δεν αγάπησε τόσο πολύ το τραγούδι, ενώ για εκείνον η κλασική μουσική ήταν πρώτη απ' όλα τα είδη μουσικής.
«Όντως ισχύει, ίσως και να μην αγάπησα και πολύ αυτό το επάγγελμα, του τραγουδιστή» είπε αρχικά στη σπάνια τηλεοπτική του συνέντευξη, ενώ στη συνέχεια εξήγησε:
«Δεν ζούσα για αυτό το επάγγελμα. Δεν άφησα ποτέ τον Λιδάκη να μου κάτσει στον σβέρκο γιατί ερχόταν ο Μανώλης και μου έλεγε “εγώ πού είμαι;”. Ό,τι έγινε στη ζωή μου έγινε κατά τύχη. Κατά τύχη γεννήθηκα, ήμουν απρογραμμάτιστος. Όμως για κάποιον λόγο έπρεπε να έρθω. Ήταν ιατρικοί λόγοι. Ούτε τραγουδιστής είχα σκεφτεί να γίνω. Όταν ακούσω κλασική μουσική για παράδειγμα μετά δεν μπορώ να ακούσω τίποτα. Λένε ότι η τζαζ είναι η μουσική των μουσικών. Για μένα δεν ισχύει. Η κλασική μουσική και μετά όλα τα άλλα».
Στην ίδια συνέντευξη ο ίδιος είχε μιλήσει και για την επιτυχία την οποία «δεν χάρηκε» όσο θα περίμενε κανείς.
Την επιτυχία τη χάρηκα λιγάκι. Αυτό είτε το έχεις είτε δεν το έχεις. Ή είσαι ένας κανονικός άνθρωπος ή είσαι ένας άνθρωπος, που όσο σου δίνονται οι ευκαιρίες, αποδεικνύεις ότι ήσουν ένα σοβαροφανές νούμερο. Ένας γελοίος δεν μπορεί να γίνει σοβαρός. Ένας σοβαρός, όμως, μπορεί αν δεν προσέξει να γελειοποιηθεί. Η ματαιοδοξία σε γελοιοποιεί.
