Η Σμαράγδα Καρύδη «ξαναχτυπά» και απαντά σε όσους την κατηγόρησαν για την «προσευχή»
Και μία ακόμη φορά μιλάει στην ψυχή μας
Δώδεκα ημέρες έχουν περάσει από την ημέρα που η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική έκαψε το Μάτι, με αποτέλεσμα να θρηνούμε αυτήν τη στιγμή πάνω από 80 νεκρούς, ανάμεσα σε αυτούς και την αγαπημένη ηθοποιό Χρύσα Σπηλιώτη. Δώδεκα ημέρες και όμως όλα είναι κάπως βαριά και σκοτεινά γύρω μας. Δεν βλέπεις χαρούμενους ανθρώπους, είναι όλοι στεναχωρημένοι και σκεπτικοί.
Κι εκεί που η Σμαράγδα Καρύδη μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους κάποιες σκέψεις που ήθελες κι εσύ να εκφράσεις και δεν μπορούσες και ένιωσες μια μικρή ικανοποίηση, κατηγορήθηκε, πως προσβάλει την προσευχή και την έννοιά της. Υπήρχαν κάποιοι που τοποθετήθηκαν σχετικά με αυτήν της την ανάρτηση, λέγοντας διάφορα ασταθή πράγματα. Γι’ αυτό και η ηθοποιός επέστρεψε με νέο post, που εξηγεί λέξη προς λέξη όλα αυτά που εννοούσε. Και δεν μπορείς να μην ταυτιστείς και πάλι μαζί της.
«ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΙ ΕΥΘΥΝΗΣ . Διάβασα όλα τα σχόλια σας, στο προηγούμενο μου ποστ δυστυχώς δεν μπορώ ν’ απαντήσω στον καθένα χωριστά κι η ανάρτηση αυτή δεν απευθύνεται στους κακοπροαίρετους που ξεσπάνε με βρισιές στα σοσιαλ μίντια γιατί αυτοί δε με αφορούν καθόλου. Σ’ αυτούς όμως που ειλικρινά κάτι παρανόησαν κι ένιωσαν ότι απαξίωσα τη θρησκευτική πίστη ή ότι τους κουνάω το δάχτυλο θέλω να πω τα εξής: Καταρχάς, σε όλα όσα μας καταλογίζω βάζω πρώτο τον εαυτό μου είτε γιατί κάποια απ´ αυτά τα έχω πράξει κι η ίδια είτε γιατί κάποια τα έχω ανεχτεί ή έχω αδιαφορήσει.Γι αυτό και χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό. Αυτό που συνέβη μας τάραξε και μας πλήγωσε όλους. Και το ότι κανείς δεν αναγνωρίζει τα λάθη του και δε ζητάει συγγνώμη μας πληγώνει ακόμα περισσότερο. Αυτό που είπα είναι ότι η λύση στα προβλήματα βρίσκεται στις πράξεις. Μίλησα για την ευθύνη του πολίτη, μιάς και για το τι σημαίνει η ευθύνη του πολιτικού δεν έχουμε ακόμα αποφανθεί. Δεν είχε καμία σχέση με τη θρησκεία τη χριστιανική ή οποιαδήποτε άλλη.
Η προσευχή είναι προσωπική ανάγκη. Δε θέλει προστακτική. Θέλει ησυχία. Είναι ελπίδα και παρηγοριά . Δεν μπορεί να είναι ένα χασταγκ διανθισμένο με κλαμένες φατσούλες στο ινσταγκραμ κι αυτό να σε ησυχάζει. Δεν είναι ώρα για να ησυχάσουμε.
Οι φατσούλες γενικώς είναι μια χαρά αλλά όταν έχεις νεκρούς εν καιρώ ειρήνης, ενώ θα μπορούσες να μην έχεις, οφείλεις να είσαι σοβαρός και να κοιτάξεις τι δεν έγινε σωστά αλλά και τι μπορεί να κάνεις για να μη ξαναγίνει. Γιατί έχει ξαναγίνει. Δεν ήταν καν η πρώτη φορά. Γιατί κάτι έφταιξε και τότε και τώρα. Κι έχουμε ευθύνη. Έχουμε γιατί αυτοί που μας κυβερνούν έχουν εκλεγεί και πληρώνονται από μας κι είναι υποχρεωμένοι να μας δίνουν λογαριασμό. Κι εμείς οφείλουμε να το απαιτούμε αλλά και να ζητάμε απαντήσεις...ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.
Επίσης ξεκαθαρίζω ότι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δε μίλησα δημοσίως υπέρ οποιουδήποτε κόμματος ή πολιτικού γιατί δεν μπορώ να σας εγγυηθώ για κανέναν, δεν περιμένω από σωτήρες , σιχαίνομαι να είμαι οπαδός, δεν έχω κάποιο συμφέρον, δεν θέλω να μονιμοποιηθώ στο δημόσιο κι ούτε μ’ ενδιαφέρει να επηρεάσω κανέναν. Γι ‘αυτό όσοι απ’ το πουθενά ξαφνικά μου καταλόγισαν ότι εγώ προσωπικά τους παρέσυρα με δηλώσεις να ψηφίσουν ποτέ το οτιδήποτε ( βάζοντας με στη γνωστή γενικότητα που λέει «εσείς οι καλλιτέχνες μας πήρατε στο λαιμό σας» ) μάλλον με μπερδεύουν ή με ταυτίζουν με κάποιους άλλους. Πιστεύω επίσης ότι κανείς δεν παίρνει στο λαιμό του κανέναν. Οι πολίτες δεν είναι μωρά. Οι πολίτες οφείλουν στη δημοκρατία να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους και είναι ευθύνη σου το ποιον ψηφίζεις όπως ευθύνη σου είναι και το να πας να ψηφίσεις.
Σέβομαι το θρησκευτικό αίσθημα κάθε ανθρώπου. Σέβομαι τη πίστη του Χριστιανού του Μουσουλμάνου, του Βουδιστή. Σέβομαι τους ένθεους. Σέβομαι τους άθεους. Σέβομαι όλους τους ανθρώπους όπως κι αν αυτοπροσδιορίζονται αρκεί να μην προσπαθούν με βία ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο να επιβληθούν σε άλλους. Σέβομαι την ανάγκη των ανθρώπων να προσευχηθούν, να διαλογιστούν ή να πάρουν αντικαταθλιπτικά Σέβομαι κάθε επιλογή που βοηθάει τους ανθρώπους να τη παλέψουν με τη σκληρή βεβαιότητα ότι μόνοι μας ερχόμαστε και μόνοι μας φεύγουμε χωρίς να ξέρουμε το λόγο. Ξέρω ότι έχουμε μεγάλη ανάγκη να αποκτήσει για μας νόημα αυτό το ταξίδι. Οι άνθρωποι περισσότερο απ’ τη γνώση έχουν ανάγκη την πίστη. Αλλά θαυμάζω μια πίστη ενεργή. Των ανθρώπων εκείνων που αγαπούν τον άνθρωπο και εργάζονται για το καλό του. Είμαι σίγουρη πως αν υπάρχει ο Θεός - πράγμα που θα το ήθελα πολύ- αυτοί είναι τ’ αγαπημένα του παιδιά κι όχι οι γνωστοί φανατικοί θρησκόληπτοι «ιεροκήρυκες» του μίσους. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους μας και κουράγιο».
Well said Σμαράγδα!
Δες το post της, στη gallery παρακάτω.
Διάβασε ακόμη: Η Σμαράγδα Καρύδη έγραψε με ακρίβεια όσα σκεφτόμαστε όλοι για τις φωτιές στην Αττική
Bloggers
